Η ζωή τελειώνει στα 30 - Botox στα 14;; / Γιατί τέτοια εμμονή με τη νεότητα;

preview_player
Показать описание


Μπορείτε πάντα να κάνετε like, subscribe, να πατήσετε το καμπανάκι αλλά και να κοινοποιήσετε τα βίντεο μου για να με στηρίξετε!

Πηγές:

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Το να μεγαλωνουμε ειναι μια πολυτελεια που εκατομμυρια ανθρωπων στον κοσμο δεν εχει. Οποτε το να γκρινιαζουμε που μεγαλωνουμε οχι μονο ειναι χαζο, αλλα ειναι και μεγαλη αχαριστια.

PhTify
Автор

Είμαι 67 ετών. Το Α και το Ω είναι να αγαπάς τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι, σε κάθε ηλικία και φάση που περνάει το σώμα και το μυαλό. Η μοναδικη επιτυχία στη ζωή είναι να γίνεις ένας καλός και ευτυχισμενος άνθρωπος και η ευτυχία αυτή να πηγάζει από μέσα σου. Να μπορείς να διαχειρίζεσαι τα όσα συμβαίνουν στη ζωή σου και γύρω σου, να μαθαίνεις από αυτά και να μη χαλάει με τίποτα το εσωτερικό σου νιρβάνα. Και στην τελική, αυτό που μετράει είναι, να έχεις ζήσει μια γεμάτη και ενδιαφέρουσα ζωή, να μην έχεις απωθημένα και να έχεις καλούς ανθρώπους που σε αγαπάνε γύρω σου. Όλα τα άλλα μόνο την ευτυχία δεν φέρνουν. Είναι ένα ατελείωτο κυνηγητό ματαιοδοξων στόχων που δεν έχουν κανένα νόημα και κανένα τέλος.

pellap
Автор

Ποσο ισχυει αυτο που λες για τα φοιτητικα χρονια. Εγω παντως, τοτε με το συνεχομενο εξω, ενιωθα ενα μονιμο κενό. Ενω τωρα, βγαινω οταν πραγματικα θελω, και ταυτοχρονα ειμαι δημιουργικη και παραγωγικη, προσπαθωντας σκληρα να πετυχω τα όνειρά μου. Γενικα δεν καταλαβαινω γιατι να συγκρινουμε τις φασεις της ζωης μας, ολες ειναι μοναδικες και μας διαμορφωνουν. Η ποικιλια ειναι πολυ ομορφη❤️

anastasiav
Автор

Αχ αυτή η φοιτητική ζωή... Σπούδασα Αθήνα και έμενα με τους γονείς μου και ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ μου έλεγαν πόσο έχασα, πόσο αυτά τα χρόνια δε γυρνάνε πίσω και κρίμα που δεν πήγα σε άλλη πόλη, πως θα μου μείνει απωθημένο... Δηλαδή να σου δημιουργήσουν κόμπλεξ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ!

marilenapal
Автор

Σκεφτείτε το παράδοξο: ενώ στην Ελλάδα το 70% των νέων στηρίζεται ποικιλοτρόπως από τους ηλικιωμένους, η κοινωνία μας βάζει την τρίτη ηλικία στο περιθώριο. Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά προβλήματα του 21ου αιώνα.
Ακόμα ένα εξαιρετικό βίντεο, Κωνσταντίνα. Και για να θέσω έναν προβληματισμό για μελλοντικό βίντεο, αναρωτιέμαι ποιο είναι το τίμημα (οικονομικό, κοινωνικό, ψυχολογικό κ.λπ.) της αθανασίας. Θα ήταν όντως ευχάριστο να ζούμε για πάντα ή αυτή η παντοτινή ζωή θα μετατρεπόταν σε αβάσταχτο βάρος;

rizoskaiafas
Автор

Όσο πιο ανασφαλής ο άνθρωπος με την εμφάνιση του, τόσο πιο πολύ πλησιάζει στο κομμάτι των αισθητικών επεμβάσεων. Ειμαι 32 ετών, και παρόλο που έχω βγάλει κάποιες ρυτίδες δεν νιώθω την συντέλεια του κόσμου. Είναι η φύση μας αυτή, όσο μεγαλώνουμε, το δέρμα σπάει και γερνάει. Δεν γίνεται να είμαστε νέοι για μια ζωή. Αν το αποδεχτούμε θα σταματήσει όλο αυτό το κακό χάλι, με τα μπότοξ και τις επεμβάσεις. Γνωρίζουμε ότι ξεκίνησε από τις Καρντάσιαν όλο αυτό το Μάρκετινγκ, που στην ουσία μας κάνει πιο άσχημους εξωτερικά. Τα χαρακτηριστικά που έχουμε ειναι και η γοητεία μας, μας αναδεικνύουν κι εμείς τα βλέπουμε ως ελαττώματα που θέλουν βελτίωση. Αυτή η βελτίωση πάνω μας φαίνεται και ξένη, και χτυπάει άσχημα. Έχω δει στο δρόμο πολλα νεαρά κορίτσια εθισμένα σε αυτό, και πολλές φορές σκέφτομαι και λέω γιατί το κάνουν αυτό στον εαυτό τους; τι κερδίζουν; Και να σου πω, χαίρομαι που έχω αυτοπεποίηση, και νιώθω όμορφα και συμφιλιωμένη με το σώμα μου στα 32 μου, . Και το άλλο σημαντικό, είναι η πνευματική μας καλλιέργεια, αν ασχοληθούμε με αυτό το κομμάτι, κερδίζουμε τον ψυχικό θάνατο, γιατί όλες οι αισθητικές επεμβάσεις αυτό ειναι, ψυχικός θάνατος που προσπαθεί να βγει στην ζωή και δεν βγαίνει.

ΕλευθερίαΜερκουλιδη-πσ
Автор

"Αν στο deathbed σου έχεις να θυμάσαι ότι στα 20 σου σε απασχολούσε ότι θα γεράσεις, θα βγάλεις ρυτίδες ή ότι θα πεθάνεις... CRINGE"
~Κωνσταντίνα Αδαμάκη 2023 μ.Χ

Con_blue
Автор

Από τα πιο ωραία βίντεο που έχω δει ποτέ. Συγχαρητήρια, επιτέλους μια λογική φωνή να και συμπάσχω απόλυτα. Ζούμε σε μια απολύτως ανταγωνιστικη και απόλυτα υλιστικη κοινωνία όπου όλα τα ουσιώδη είναι επουσιωδη. Υπέροχα ερωτήματα θέτεις, σε συγχαίρω εγκάρδια, γυναίκα και εγώ 43 ετών, μητερα 4 παιδιών που δεν έχω χρόνο ούτε να αναπνεύσω . Βλέπω γύρω μου ανθρώπους να επιδεικνύουν σώματα, πρόσωπα, σπίτια, αυτοκίνητα ή εξόδους και διακοπές. είναι το νόημα της δύναμη σε ότι κάνεις, όσα είπες τροφή για το μυαλό και την ψυχή.

alexandrosgiovanopoulos
Автор

Με κάλυψες !! Όλα αυτά που σκέφτομαι κάθε μέρα τα είπες .. σε αυτό τον κόσμο ζούμε . Υγεία να έχουμε ψυχικά και σωματικά 😊 τα αλλά έρχονται 😊

Logia.psyxis
Автор

Απίστευτο . Σκέφτεσαι το ίδιο ακριβώς όπως εγώ.... Μπράβο για την ειλικρίνεια σου και για το βίντεο.Το βίντεο αυτό η ζωή του 2020 και μετά.... Respect.

papasasmr-
Автор

Πρόκειται για πολύ ιδιαίτερο θέμα και ασχολούμαι σε διδακτορικό επίπεδο με αυτό..

ΙωανναΚύργια
Автор

Μπορώ λοιπόν επισήμως να μην θεωρώ τον εαυτό μου τον τρελό του χωριού λέγοντας ότι δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην ηλικία των 18-24. Βρέθηκε ακόμη ένας άνθρωπος να συμφωνεί.

Υποθέτω πάντως πως είναι σα το στρατό, θυμούνται μόνο τα καλά, αλλά πίσω σε εκείνη την περίοδο που δεν ήξερα τί μου γίνεται (και συγκριτικά μπορώ να πω ευθαρσώς πως ήξερα τί μου γίνεται πολύ περισσότερο από τον μέσο 20-24αρη), να μην έχω κάποια οικονομική ανεξαρτησία και να εμβάλλομαι συνεχώς από ηλίθιες κοινωνικές πιέσεις (άσχετο που τις αδιαφορούσα), πραγματικά ούτε να με πληρώναν. Τώρα αν έπαιρνα μόνο τη νεότητα του σώματος το συζητάμε, μα είναι επίσης άξιο συζήτησης το κατα πόσο η ωριμότητα του πνεύματος συμμετέχει στην ωριμότητα της σάρκας και αντίστροφα.

Την κρίση των 30 την πέρασα στα 27, πλέον στα 29 είναι σα να είναι πρόβλημα του περασμένου αιώνα. Πέρασα μία δεύτερη φάση όπου τον τελευταίο χρόνο μαδάω από το κεφάλι σε διάφορα σημεία, ακόμη δε ξέρω τί είναι. Γενικά, επειδή τα έχω βιώσει όλα αυτά και συνεχίζω να τα βιώνω έχω διαπιστώσει πως περισσότερο είναι μία κρίση ταυτότητας. Οι προσδοκίες που είχαμε στο παρελθόν αντιπαρατίθενται στην πραγματικότητα του σήμερα και φυσικώς, γίνονται οι συγκρίσεις. Οι διάφορες εξωτερικές πιέσεις μονάχα εντείνουν το πρόβλημα.

Νομίζω εάν κάποιος έχει έρθει σε ένα επίπεδο ολοκλήρωσης, όπως βαθύτερα το ορίζει ο ίδιος, τέτοια προβλήματα δεν υπάρχουν. Οι επεμβάσεις και όλα τα συναφή είναι ουσιαστικά η φορμόλη, που κρατά το πρόβλημα σε στάση. Αυτή η πρωτίστως πνευματική στάση (=στασιμότητα) είναι που οδηγεί την ανάγκη για την σωματική στάση, κάτι για το οποίο προφανώς η φύση αδιαφορεί και πρέπει έτσι να επέμβει ο άνθρωπος. Σαν αξία όμως το μήνυμα ίσως είναι οφέλιμο, πως κοίτα ο χρόνος περνάει και δεν νιώθεις εντάξει. Γιατί; Το γιατί απ' άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρει, αλλά το ότι όλες οι επεμβάσεις του κόσμου δεν επαναφέρουν ουσιαστικά αυτό που χάθηκε στους ανθρώπους που τις επιδιώκουν, μάλλον υποδηλώνει πως δεν είναι η σωστή απάντηση.

DaredeviIGR
Автор

Υπάρχει ενα γνωμικό " Να χαίρεσαι που μεγαλώνεις δεν εχουν ολοι το προνόμιο να γερνούν " Οι γιαγιάδες μου π.χ πέθαναν και οι δυο νεες απο καρκίνο. Η μια 57 ( ημουν 6 ετων ) και η άλλη στα 38 ( ο πατερας μου την έχασε οταν ηταν 8 ) Δεν με απασχολεί το γήρας θελω να ζήσω πολλα χρονια με υγεία ανεξάρτητα με το πόσες ρυτίδες αποκτήσω .

Alf
Автор

Ευχαριστώ πολύ για αυτό το βίντεο. Τα είπες απλά και κατανοητά. Για να καταλάβεις τη ζωή πρέπει να είσαι απλός και να κοιτάς μπροστά. Εμείς έχουμε απλώς τη νοοτροπία του τέλους: οι πανελλήνιες είναι το τέλος, η συνταξιοδότηση είναι το τέλος, ο γάμος είναι το τέλος, τα παιδιά ειναι το τέλος, η δουλειά μας που δε μας γεμίζει είναι το τέλος, τα 30 είναι το τέλος κ.λ. Στη ζωή έρχεται όντως πολλές φορές ένα τέλος, αλλά μετά έρχεται και μια αρχή. Κάθε στάδιο τελειώνει και ένα καινούργιο αρχίζει. Το τέλος κανενός σταδίου δεν είναι το τέλος της ζωής. Όταν η ίδια η ζωή έχει τελειώσει, τότε μόνο επέρχεται το τέλος του ανθρώπου και για όσους πιστεύουν αρχίζει μια αρχή χώρις τέλος αυτή τη φορά στην αιωνιότητα.

jean-zqwg
Автор

Φοβερό βίντεο για άλλη μια φορά. Τις προάλλες ήμουν με 2 φιλες και συζητουσαμε ολα αυτα περι γηραιοτητας. Εξηγησα πως εγω δεν προκειται να κανω. Δεν μου αρεσει να χρησιμοποιω τη λεξη ποτέ, αλλα πραγματικα πιστευω οτι δε θα κανω ποτε ουτε botox ουτε τιποτα. Η μαμα μου εχει δερμα τσιτα, ουτε μια ρυτιδα και δεν εχει βαλει κρεμα στη ζωη της, ουτε αντηλιακο (αυτο που ο ηλιος ειναι 'εχθρος' ακομη και τον χειμωνα με ξεπερναει, διαφωνω καθετα). Εξηγω πως θεωρω οτι θα εχω καλα γονιδια αλλα και να μην εχω, οσες εχω δει ν κανουν δεν μ αρεσε το αποτελεσμα.
Επεμεναν και οι 2 πως οτι και να λεω, θα κανω. ''Καλα ας φτασεις σε εκεινη την ηλικια και τα λεμε'', ''Ελα βρε που δε θα κανεις, ειναι κατι απλο και οικονομικο, γτ να μην κανει καποια'' κλπ. Σε τετοιες περιπτωσεις οταν ειμαι μονη ενταντιον 2 απλα σταματαω να μιλαω 😅Εγω ξερω οτι το εννοω.
Απλα ναι, μου εκανε εντυπωση πως ολες πιστευον οτι ολες θα κανουμε και οποια λεει πως δε θα κανει, λεει ψεματα.
Το καθε σημαδι πανω μας λεει την ιστορια μας. Και η μια ρυτιδα δειχνει οτι εφτασες σε μια ηλικια, εχεις περασει καποια πραγματα, εισαι ωριμη για να αντιμετωπισεις άλλα τοσα.
Ας χαιρομαστε που ειμαστε οσο ειμαστε γτ με τοσα που γινονται καποιοι δεν εχουν φτασει να ζησουν ως τα 30, ουτε ως τα 20. Συζηταμε για τα 80; Υπερτυχερη αν φτασεις τοσο, ουτε για ρυτιδες να στεναχωριεσαι ουτε για τπτ.

khristina
Автор

Ένα ρητό εδώ κάτω στην Κρήτη έλεγε: αν κάποιος δεν έχει γέρο στο σπίτι του... καλά θα κάνει να αγοράσει. Εγώ βέβαια δε συμφωνώ, ωστόσο σαν μικρός αγαπούσα πολύ και τους παππούδες μου και τις γιαγιάδες μου.

GIALAKIASY
Автор

Πολυ ορθη σκεψη σε ευχαριστούμε. Μηπως ομως εδω ανοίγεται και ενας διαλογος με την εξιδανικευση του ανθρωπου που δε γερναει ποτε επειδη τυχαινει να εχει υγεια και ευημερια στα 60 70β, τη στιγμή που πολλοι αλλοι χανουν την υγεια τους και τις δυνατότητες τους. Σε διασημους κυριως πχ jane Fonda, η jessica Parker βλέπουμε μια δυναμική που καπως ζηλεύουν και οι νεώτεροι και νιωθεις καπως μια ανακούφιση διότι λες: οκ δεν ειναι μονο οι νεοι λαμπεροι και ικανοι, κοιτα τι ομορφες και συναμα κατασταλαγμενες ειναι καποιες καλλιτεχνικες προσωπικότητες. Απλα δεν ειναι ολοι ετσι. Μηπως τοτε αρχίζει ενας διαλογος περι ωριμότητας και μιας ισορροπίας; θα ηταν ωραιο και ενα βίντεο περι θανατου αν και φοβάμαι οτι επειδη πιανει σαν θεμα θρησκευτικες προεκτάσεις, δεν ειμαστε έτοιμοι να τις δεχθούμε, οταν μεγαλώσαμε ειτε σαν καταπιεσμενοι θρησκευτικα ειτε σαν υπνωτισμενοι νεωτερικα

everyone
Автор

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές πάντως θα με ενδιέφερε να ζει η ανθρωπότητα περισσότερο ή ακόμα και να πετύχουμε την αθανσία. Δεν με απασχολεί στον ίδιο βαθμό η γήρανση, δηλαδή δεν θα είχα πρόβλημα να έχω φτάσει 50 χρονών και τότε να ανακαλυφθεί κάτι σχετικο με το πάγωμα του χρόνου και την αθανασία. Αλλά να πεθάνω δεν θέλω με τίποτα γιατι τείνω να πιστεύω ότι ίσως δεν υπάρχει κάτι μετά θάνατον και φαντάσου έναν άνθρωπο 500 χρονών πόσο σοφός θα ήταν και πόσο πολύ περισσότερο θα μας ενδιέφερε όλους το κοινό καλό, ο πλανήτης, η ανθρωπότητα αν ξέραμε ότι θα ζήσουμε εκατοντάδες χρόνια ακόμα ή και για πάντα.

Con_blue
Автор

Κωσταντινα, πολυ ωραιο βιντεο και πολυ ωραιες οι σκεψεις σου.
Συμφωνω σε πολυ μεγαλο βαθμο στο οτι τα χρονια 18-24 θεωρουνται στερεοτυπικα τα καλυτερα και τα πιο ιδανικα ωστόσο πολλές φορές δεν είναι καθόλου έτσι.
Καταρχάς, κακα τα ψέματα, για να ζήσει κανείς την φοιτητική ζωή, όπως αυτή πλασάρεται, περα απο το οτι πρέπει όντως να τύχουν οι συγκηρίες που ανέφερες πρέπει να υπάρχει και το αντίστοιχο οικονομικό υπόβαθρο ώστε να μπορέσει καποιος να σπουδάσει σε άλλη πόλη εκτός του πατρικού του.
Ξερω ατομα που σπούδασαν εκτος του πατρικού τους, όμως έπρεπε να εργάζονται για να συντηρηθούν, γιατί δεν είχαν οι γονείς τους τη δυνατότητα, επομένως οχι απλώς δεν βίωσαν την τέλεια φοιτητική ζωή απεναντίας απέκτησαν και ευθύνες που δεν τους επέτρεπαν ούτε τα μαθήματα της σχολής τους να παρακολουθήσουν επειδή εκεινες τις ωρες δούλευαν.
Επίσης πρέπει καποια στιγμή να μιλήσουμε για το age shaming, που υφίστανται οι 20 αριδες- νεαροί ενήλικες, απο τον κοινωνικό, εργασιακό περίγυρο.

Οι μεγαλύτεροι, σε θεωρούν ανώριμο, εύκολα χειραγωγήσιμο δεν σε παίρνουν στα σοβαρά και στο παίζουν εμπειρία ζωής.

Ιδιαίτερα στην Ελλάδα που η ενηλικίωση πρακτικά δεν συμβαίνει ποτε, στην ηλικία των 20 θεωρεισαι ενα μεγαλο παιδί χωρίς αυτονομία . Η οικονομική ανεξαρτησία ετσι και αλλιώς μέσα σε αυτες τις συνθήκες ξεκινά πολύ αργότερα.

Στα εργασιακά περιβάλλοντα σε πληρώνουν λιγότερο όταν είσαι νεαρός , διότι λογω του νεαρου της ηλικίας σου, δεν έχεις εμπειρία και χρειαζεσαι απλως χαρτιλικι.
Ακόμα και ουσιαστική ερωτική σχέση να έχεις με κάποιον και να περνάς καλά πλέον σε κοιτάνε περίεργα και θεωρούν οτι χαντακώνεσαι αντί να " ζήσεις τη ζωάρα σου " ανταλλάσσοντας πολλούς συντρόφους, φλερτάροντας εδω και εκει και κανοντας αφθονο σεξ.😂

Είναι αρκετές οι κοινωνικές πιέσεις του προτύπου της τέλειας ζωής που πρέπει να ακολουθούν οι 18-24αριδες, και παράλληλα όμως υποτιμώνται. Φτάνουν όμως όπως λες στα 30 και η κοινωνία περιμένει να τα κανουν ολα τελεια ενώ απο τα 20-30 τους αντιμετωπίζει με αυτον τον τρόπο... Απο που να το πιάσεις και απο που να το αφήσεις. 😅

vicky_miri_
Автор

Πατάω like με τόση περηφάνια like damn girl, say what u got to say😍

rayxtube