RAEM - Προσδοκώ Ανάσταση

Показать описание

RAEM - Αγνά Κι Ανέμελα (EP 2020)

Recorded at Eastories Room
Mixing & Mastering: Mixdown Studio By Eversor
Cover photo & Artwork: Giorgos Triantafilloy

RAEM - ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Προσδοκώ ανάσταση νεκρών αισθημάτων
Ζωή του μέλλοντος ανθρώπων, κι όχι θυμάτων
Ορατών αποτελεσμάτων και προθέσεων αοράτων
θαυμάτων υπάρξεις να ευλογούμε προπάντων
Ο στίχος δε χαϊδεύει τοίχους ναών
Μα επικροτεί τη δύναμη των λαών
Αποδοκιμάζει το σύστημα των αρχών
Φτύνει το μιλιταρισμό και σκίζει τον ''Αγών''
Ετοιμομαγειρεμένα αγκάθια πάψε να τρως
Χάραξε τον ορίζοντά σου και τράβα εμπρός
Μη προσηλυτίζεις στο προσωπικό σου φως
Μη περιμένεις να ζήσεις όταν θα είσαι νεκρός
Με ταλανίζει συχνά η σκέψη κι υποφέρω
Και θα μου πεις πως έτσι είναι η ζωή, το ξέρω
Τις προσδοκίες μου μέχρι τότε εις πέρας αν φέρω
Θα μαι καλά αν τα καταφέρεις και τα καταφέρω
Δε κοιτώ ψηλά για ουρανοκατέβατη
ανάσταση, αγρανάπαυση κάνω απέναντι
στο σύστημα που μας καλλιεργεί το δηλητήριο
να μας έχει εσκεμμένα στο ρελαντί
Γιατί η σοδειά μας δε σηκώνει τοξικά στοιχεία
Έχει ανάγκη από αγάπης αποθέματα
Γιατί η καρδιά μας θέλει να βλέπει ευτυχία
να μοιράζεται, ποδοπατώντας ένα κάρο ψέματα

Γιατί γεννήθηκα, ποτέ μου δε τ' αρνήθηκα
Δε τους χρωστάω τα χέρια μου στην ανάταση
Στον αιώνα των νεκρών εξαπατήθηκα
Να ζήσουμε θέλω και προσδοκώ ανάσταση

Ζω για ό,τι ποθώ, αναζητώ τ' αληθινό
Οι καρδιακοί χτύποι ηχούνε σαν κρουστό
Απ' το βυθό θ' ακουστώ, εξερευνώ σαν Κουστό
Προσδοκώ στιγμές που την αγάπη θα λουστώ
Κι αν έχω αδικήσει είναι στο πρόγραμμα
να μην είναι προγραμματισμένο πρόβλημα
κι άμα τα κάναμε όλα φίνα μόνιμα
τ' όνομά μας θα ήτανε ''Ρομπότ'' που εξυπηρετεί πρότυπα
βρώμικα πάντα, που αλλοιώνουν τα ενδόμυχα
εδώ μη χάσεις ευκαιρία ν' αποδράσεις
έχεις γόνιμες εκτάσεις, όνειρα ν' απολαύσεις
Να περάσεις καταστάσεις σε δικές σου διαστάσεις
Αγκομαχώ να μη τους κάνω τη χάρη
αυτούς που κάθε μέρα θέλουνε να προσθέτουνε βάρη
Μεθοδικά, να μη το πάρουμε χαμπάρι
Ώσπου να 'ρθει η μέρα που δε θα υπάρχει πια αμπάρι
Και θα τινάξουνε τους κόπους μιας ζωής
Θα θέλουνε να στέκεσαι επιρρεπής
Δες ποιόν υπηρετείς, θες να παραιτηθείς;
Καν το πράξη, θέλει δράση για να μην ηττηθείς
Κι όσο χάλια και να αισθάνεται μου είπε φίλος
Δε θέλει ποτέ του να πεθάνει αν γίνεται
Κρατάω την κουβέντα κι ενυπάρχει ζήλος
Ό,τι αξίζει, ωριμάζει κι εντείνεται.

Γιατί γεννήθηκα, ποτέ μου δε τ' αρνήθηκα
Δε τους χρωστάω τα χέρια μου στην ανάταση
Στον αιώνα των νεκρών εξαπατήθηκα
Να ζήσουμε θέλω και προσδοκώ ανάσταση