Ayna - Anlatmalıymış Meğer Solo

Artık çıkmıyorum istiklale
Sabahları Fatma hanım uyandırıyor.
Helva, ekmek, çay bana onlar bakıyor.
Odanın hali perişan, ben perişan, kimse yok işime karışan.
Ara sıra balkona çıkıyorum.
Fesleğenler kuruduğunda ocaktı. Ben baharı bekliyorum.
Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala.
Gözüm şişelere takılıyor. Becerebilseydim ne ala.
Bu günlerde böyleyim ben. Yas denen şiirdeyim.
Bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın.
Hiç bir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın
Bir çığlıkta sana birikiyorum...