Χορευτική Πανούκλα / Dancing Plague - Σύγχρονο Θέατρο

ΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΟΥΚΛΑ | Dancing Plague
Από 22 Οκτωβρίου στο Σύγχρονο Θέατρο

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφή-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος
Σύμβουλος στη Δραματουργία: Ελένη Στεργίου
Πρωτότυπες Συνθέσεις: Λευτέρης Βενιάδης
Χορογραφίες-Επιμέλεια Κίνησης: Ηρώ Κόντη
Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίβιαν Κραββαρίτη
Βοηθός Σκηνογράφου-Ενδυματολόγου: Σοφία Μπαμπανιώτη
Βίντεο-Trailer: Κώστας Στάμου (Artlabor Productions)
Ηχοληψία: Μανώλης Ανδρεάδης
Φωτογραφίες: Στέφανος Σάμιος
Γραφιστικά-Αφίσα-Banner: Χάρη Καρακουλίδου
Φωτογραφίες promo / αφίσας: Alex Kat
Μακιγιάζ: Olga Falei

ΠΑΙΖΟΥΝ
Ελένη Στεργίου, Γιάννης Μαστρογιάννης, Χρήστος Παπαδόπουλος,
Πάνος Ζουρνατζίδης, Ilya Algaer, Μυρτώ Παπά, Λευτέρης Βενιάδης,
Κωνσταντίνος Μάρκελλος

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
Βασίλης Ντοροβάτας

Παραγωγή: Εταιρεία Τέχνης Ars Aeterna & Το διάσημο μικρούλι τσίρκο - Εταιρεία Θεαμάτων

Η θεατρική έκπληξη του Μαΐου, που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό
Θέατρο Πειραιά-Σκηνή Ωμέγα, και εντυπωσίασε με το καυστικό
της χιούμορ και την ανατρεπτική της διάθεση, επιστρέφει από τις 22
Οκτώβρη ανανεωμένη και σε νέα θεατρική στέγη, στο Σύγχρονο Θέατρο
στο Γκάζι.

Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Μάρκελλος, μετά την -βασισμένη σε αληθινή ιστορία- «Απαγωγή της Τασούλας» (Υποψηφιότητα Βραβείου “Μελίνα Μερκούρη 2020” για την Ελένη Στεργίου), στην δεύτερη συγγραφική του απόπειρα, στήνει μια εκρηκτική παράσταση με καταιγιστικούς ρυθμούς, ειρωνική-υπαινικτική γλώσσα, μουσική και τραγούδι. Με μια καλοκουρδισμένη ομάδα ηθοποιών που, αλλάζοντας συνεχώς ρόλους, προζάρουν, παίζουν μουσικά όργανα και τραγουδούν ζωντανά επί σκηνής, συνθέτοντας σπαρταριστά επεισόδια. Και με αφορμή ένα ιστορικό γεγονός του μεσαίωνα, το οποίο παραμένει ένα από τα μεγάλα άλυτα μυστήρια της ιστορίας, θίγουν -αλληγορικά- τα κακώς κείμενα του σήμερα.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Το νέο θεατρικό έργο του Κωνσταντίνου Μάρκελλου ανεβαίνει σε
σκηνοθεσία του συγγραφέα και πρωτότυπη μουσική του Λευτέρη
Βενιάδη. Πρόκειται για μια αλληγορία πάνω στα όρια και τις
ανεπάρκειες της ανθρώπινης φύσης, τον φόβο του Θανάτου, την
αναπόφευκτη φθορά (σωμάτων και ιδεολογιών), την ενστικτώδη
αντίδραση του ανθρώπου στην καταπίεση, στην χειραγώγηση και
στην ανέχεια, αλλά και μια σπουδή, ταυτόχρονα, πάνω την σύγκρουση
ανάμεσα στην επιθυμία της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του
“συνανήκειν”.

Η φόρμα του έργου παραπέμπει στην αισθητική του Μπρεχτικού
Θεάτρου. Το νοηματικό υπόστρωμα της δραματουργίας, οι υπαινιγμοί και οι συνδηλώσεις σχετικά με την σύγχρονη πραγματικότητα,
αναδύονται μέσα από την συνύπαρξη σατιρικής Πρόζας, Μουσικής και
Τραγουδιού, αλλά και μέσω της εναλλαγής Αφήγησης και Δράσης με
όχημα την δυναμική του Ensemble.