22 ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ - ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ

Οι πρώτες Ομιλίες ήταν στο αρχικό στάδιο, όταν πρωτοξεκινήσαμε, και παρεμβάλλονται αρκετά σχόλια, συζητήσεις κ.λπ. Όταν το αντιληφθήκαμε αυτό..., μετά, αφίναμε τα σχόλια στο τέλος. (Πατήστε, SHOW MORE, για να δείτε την Περίληψη)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αν θέλετε να προσπεράσετε (skip) κάποια σχόλια του ακροατηρίου:
Όταν φτάσετε στο 15:18........πατήστε: 18:50
Όταν φτάσετε στο 33:11........σταματήστε εκεί.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1. Ο άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης με δάκρυα παρακαλούσε την Παναγία να του δώσει την χάρη τής νοεράς προσευχής. Του την έδωσε και από τότε δεν έλειψε ποτέ από την καρδιά του...

2. Πράγματι, από τότε άρχισε πλέον η καρδιά του να λέει από μέσα της την προσευχή του Ιησού και ο νους του να γλυκαίνεται στην ενθύμηση του Ιησού και της Θεοτόκου.

3. Όταν έλεγε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», είχε φορές που του συνέβαινε αλλοίωση θεϊκή ή έκσταση ή κάποιος άλλος καρπός του Πνεύματος.

4. Γι’ αυτό συχνά αποσυρόταν στην έρημο και ποθούσε την ησυχία πάντοτε, για να απολαύσει πιο πολύ τον καρπό της προσευχής, που είναι: Υπερβολική αγάπη στον Θεό και αρπαγή του νου.

5. Όταν ο νους είναι μόνος, χωρίς δηλ. να είναι ενωμένος με τον Θεό, τότε εννοεί όσα αντιστοιχούν στην δύναμή του. Όταν όμως τον πλησιάσει το πυρ της Θεότητος τότε,

6. γεμίζει με θεία νοήματα και δεν μπορεί (ο νούς) να εννοεί τα δικά του ανθρώπινα νοήματα ούτε εκείνα που αυτός θέλει να στοχάζεται.

7. Όταν δηλ. έρθει η χάρις του Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο, δεν του δείχνει τα συνηθισμένα, μήτε τα αισθητά του κόσμου τούτου, αλλά εκείνα που ποτέ του δεν είδε μήτε εφαντάστηκε.

----------------

1. Τότε ο νους του ανθρώπου διδάσκεται από το Άγιον Πνεύμα μυστήρια υψηλά και απόκρυφα, που μάτι ανθρώπου δεν μπορεί να τα δει ούτε νους να τα συλλογιστεί από μόνος του ποτέ.

2. Όσον αφορά το πνεύμα της πλάνης, όταν πλησιάσει στον άνθρωπο, του συγχύζει το νου, τον αγριεύει, σκληρύνει την καρδιά, προξενεί δειλία, φόβο, υπερηφάνεια, ανατριχίλα...

3. Τον κάνει θυμώδη, οργίλο, υπερήφανο, καυχιέται για τα καλά του, πόρρω απέχει της ταπείνωσης, λέγει λόγια άπρεπα και τέλος γίνεται έξω φρενών και κάμνει τρελλά...!

4. Ενώ η αληθινή χάρη του Παναγίου Πνεύματος γαληνεύει τον άνθρωπο, του συνάγει το νου, τον κάμνει προσεκτικό, ευκολοκατάνυκτο και ταπεινό! Συναισθάνεται τις αμαρτίες του,

5. τα μάτια του είναι ήρεμα και γεμάτα δάκρυα. Όσο τον πλησιάζει η χάρις τόσο του ημερεύει την ψυχή και προξενεί στο νου του υψηλές και αληθινές θεωρίες των μυστηρίων του Θεού.

6. Η καρδιά του γίνεται γαλήνια και πραότατη και αναβρύζει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, ήτοι χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλωσύνη, συμπάθεια, αγάπη, ταπείνωση κ.λπ.,

7. η δε ψυχή του απολαμβάνει μια απερίγραπτη χαρά και αγαλλίαση! Αυτά, είναι τα σημάδια της χάρης σε αντίθεση με τα χαρακτηριστικά του πνεύματος της πλάνης (βλ. 2-3).