TERK EDİLMİŞ TARİHİ FABRİKAYA GİRDİM - Paşabahçe Şişe Cam

preview_player
Показать описание
Herkese tekrar merhaba, buraya girmek ve bu video çekmek biraz zor oldu. Beykoz'da sahilden geçen herkesin mutlaka dikkatini çeken Türkiye'nin İlk Şişe ve Cam Fabrikası'nı gezdim.

Fabrikanın hikayesi şöyle;

Paşabahçe Cam Fabrikası, Mustafa Kemal Atatürk'ün verdiği talimat ile kurulan, Türkiye'nin ilk cam üretim tesis yapısıdır. Fabrika ve tesisin temeli Başvekil İsmet İnönü ve İktisat Vekili Celal Bayar'ın katılımıyla 1934 yılında Beykoz Paşabahçe'de atılmıştır.

Paşabahçe Cam Fabrikası 17 Şubat 1934’te Atatürk'ün talimatı ile başlatılan Bakanlar Kurulu kararı sonrası İş Bankası öncülüğünde kurulmuştur. Cumhuriyet sonrası ulus inşası, sınıf mücadelesi, işçi sınıfı ve sendikalaşması gibi birçok konuyu içerisinde barındıran fabrika, Cumhuriyet sonrası modern Türkiye'sinin inşaası için büyük önem taşımaktadır. Kurulduğu semtin adını alan fabrika, modern kent kimliğinin kurulmasında büyük adımların atılmasını sağlamıştır. 117 bin metrekare alandan oluşan tesiste çalışan işçilerin çoğunun tesis etrafındaki ailelerden oluşması, tesisin halka ekonomik destek de sağlamış olduğunu göstermiştir. Cumhuriyet döneminin mimari özelliklerini yansıtan fabrika yapısı, Beykoz'un Paşabahçe semtinin sosyokültürel yapısını da yansıtan bir yapı olmuştur.

Fabrika kapandıktan sonraki gelişmeler;
Ocak 2002
1983 yı­lın­dan be­ri imar plan­la­rın­da tu­rizm te­si­si olarak işa­ret­li olan Paşabahçe Şişecam Fabrikası'nda üretime son verildi.

Şubat 2008
Paşabahçe Cam Sanayi, Beykoz'da bulunan fabrikayı satışa çıkardığını duyurdu. Satışa aracılık eden İş Yatırım satışın ihale yoluyla gerçekleştirileceğini duyurdu.

Şubat 2011
Beykoz Belediye Başkanı Yücel Çelikbilek, Beykoz'daki Paşabahçe Cam Fabrikası'nın İş Bankası Kuruluşu olan İş Yatırım tarafından 7 yıldızlı otele dönüştürüleceğini açıkladı.

Aralık 2013
Türkiye Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş, Paşabahçe Şişecam Fabrikası arazinin satışı için ihale duyurusu yaptı.

Şubat 2014
Şişecam Beykoz'daki arazisini satmaktan vazgeçtiğini açıkladı.

Mayıs 2016
Fabrikanın de­po ve loj­man bi­na­la­rı­nın yı­kı­mına 3-4 ay ön­ce baş­la­ndığı açıklandı.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

İnanın ki bu videoyu şu anda göz yaşları içinde izliyorum. Bir zamanlar Paşabahçenin ekmek kapısı idi, binlerce insan buradan nasiplendi ve evine ekmek götürdü, 1973 yılında rahmetli babamın isteği ile 18 yaşımda paketleme servisine işçi olarak girdim ve 43 yaşımda 1998 yılında emekliye ayrıldım, rahmetli babam da buradan emekliye ayrıldı. O zamanlar bu devasa iş yerinde hayat vardı, adeta canlıydı ama şimdi görüyorum da ne yazık ki ölmüş, hani ölenin ardından ağlanır ya işte bende o yüzden hüzünlendim ve ağlıyorum. Keşke bu halini görmeseydim aklımda hep o eski hali kalsaydı Onur kardeşim bana kızmasın sakın, Allah razı olsun bir nebzede olsa o eski günleri ve gençlik yıllarımı yaşattı bana. Başarılarının devamını dilerim

ahmetsahin
Автор

Çocukluğumun, babamı 14 vardiyasından çıkarken hergün kapısında beklediğim, satış mağazasının vitrinlerini hayranlıkla seyrettiğim, rahmetli canım babam ve rahmetli eşimin yıllarını verip emekli oldukları, böyle bir tarihin yok edilmiş olması çok hüzün verici, keşke tekrar onarılıp faaliyete geçebilse, yüzlerce insanın yıllarca ekmek kapısı olabilse tekrar, çok üzücü böyle bir değerin yok edilmesi

gulinoruc
Автор

Elinize sağlık. Bu fabrikanın ön cadde tarafında köşe cepheli 'fabrika satış mağazası' vardı. 80 li yıllarda ailecek Suadiye den buraya gezmeye giderdik. Trafiksiz İstanbul yılları idi.

orhi
Автор

Canım dedeciğimin müdürlüğünü yaptığı fabrika, annem ve teyzemin çocukluklarının geçtiği lojman… Çok dinledim burada yaşanan hikayeleri annemden. Onur beyin mescid zannettiği yer lojmanın kulübüymüş. Orada yer içerler eğlenirlermiş. Onur bey sayesinde dedemin odasını da görmüş oldum çok teşekkür ederim bize bu mutluluğu yaşattığınız için. Canım dedem başka bir yerde başka bir zamanda tekrar görüşmek üzere…

cananakdik
Автор

Merhaba Onur Bey, fırın bacası her cam fabrikasında olur. Bacaların içine giremezsiniz dışarıdan merdiven sadece olur bacaya tırmanmak için, görmüş olduğunuz tuğlalarda fırın tuğlasıdır. Büyük ihtimal sökülen fırınların tuğlalarıdır. Paşabahçe Fabrikaları ülkemizde çeşitli illerde faaliyetlerine devam etmektedirler. ( Kırklareli, Mersin, Eskişehir, Bursa, Denizli ) Paşabahçe Beykoz Fabrikasının şuandaki yerine değer biçilemiyor. Bende Paşabahçe Kırklareli Fabrikasında görev yaptım. Sizin gezdiğiniz Beykoz Paşabahçe ilk açılan Fabrikadır.

kaganozel
Автор

ah, ahh ahhh..
ah o eski günler, ahh !..
ne güzel günlerdi,
şimdi hepsi mazide kaldı,
o sokakların dili olsada konuşsa, o güzellikleri anlatsa..
o sokaklarda adımlarım ayak izlerim saklıdır ve hala yerli yerinde duruyordur eminim..
şimdilerde sadece ızdırap, acı, keder ve hüzünle harmanlanmış kötü günler yaşıyoruz
mevcut iktidar (ülke yönetenleri) sayesinde..
ogüzelim günler artık geriye gelmez,
şimdilerde yaşayanlar çok ama ÇOK ŞANSIZLAR malesef..
o yılları yazıya döküp anlatmakla yaşatmam mümkün değil,
kelimeler kıfayetsiz kalır çünkü..
paşabahçe'yi, beykoz'u eski istanbul'u kısaca eski günleri çok ama ÇOK özlüyorum,
asla ve ASLA yeri doldurulamaz o güzelim anılarımın..
..
.

esinsonat
Автор

Kırklareli Paşabahçe fabrikası çalışanıyım izlerken keyif aldım fakat bi o kadar da üzüldüm Mustafa Kemal Atatürk'ün kurduğu bir fabrika eski de olsa kapatılmış ta olsa en azından müze olarak tadilatı yapılmış olmalıydı bence ülkeye 1935 ten beri kattıkları ortada iken değerlerimize neden veya niçin sahip çıkamıyoruz gerçekten bilemiyorum. su anda Türkiye'de aktif olarak Eskişehir Paşabahçe ve Kırklareli Paşabahçe cam ev eşyası olarak üretim yapmaya devam ediyoruz.. Biz işçiler üretime devam ediyoruz fakat yeteri kadar değer gördüğümüzü de göremiyorum Toplu iş sözleşmesi sürecimiz hep sancılı geçiyor üreten insan cama can katan insan kaybeden yine insan üretirken kazandırıyoruz ama... işte sonrası yok gururla çalışmaya devam Dünya da ilk üçe giriş kapısı nı geçip ilk iki olabilirmiyiz..

seckinx
Автор

ben 17 yaşındayken burada mevsimlik işçi (izin döndürücü) olarak çalışmıştım fabrika 4 bölgeden oluşup üst 2 kısmı fabrika sahil kısmı park ve sultaniye tarafıda ofis olarak kullanılıyordu zarar ettiği gerekçesiyle kapatıldı fabrikanın alt bölümü bardak üst bölümü ise tabak üretimi oluyordu ben çalışırken en güzel tabaklardan olan gelincik serisi salata tabağı üretiyordu cçay bardağı hardal bardağı hepsi vardı

FiatAlbeaPalioTamiratTadilat
Автор

Ellerinize saglik beni birqz huzunlendirdiniz,
Dogma pasabahceliyim ve cukurcayirliyim Zamaninda Babam cam uflemeci olarak calisti 1966 da isci olarak Almanyaya cam uflemeci olarak gitti eviniz hala oradadir o gumbur gumbur sesli calisan fabrikadan suan sadece kus sesleri ve hayalet bir yapi kaldi nice vatandaslariniz orada calisti dedigiz gibi birara yikimi gerceklesmeye baslayan fabrikanin duyumlara gore yerine luks bir otel insaa edilecegi soylenmisti.Tabiki bir Beykozlu ve cukurvayirli olarak bunu kendi adima cok tavsip etmiyorum orada yasayan ve gorselligini bozacak hic bir yapi bana gore uygun degil tabiki zaman ne gosteriri bilemeyiz ama inanin ben o halini gorunce cok uzuluyorum orada yasayan bir cocuklugumuz gencligimiz ve anilarla dolu cok dostluklar vardi😢Rabbim oraya cukurcayir halkini uzecek hic bir yapi nasip etmesin duzlesinler halka acik kullanilsin.

sevgiyldrm
Автор

Bende arkadaşım öyle izliyorum 1935 yılında yapılan onlarca fabrikamızdan biri hepsinin sonu aynı oldu şimdi seka nerde kağıt ithal ediyoruz var ol evlat bilmiyorduk gerçekten emeğine ayağına sağlık başka bir ülkede olsa bu eserlerin korunması için üzerine toz kondurmazlardı

zehradal
Автор

Emekleriniz için teşekkürler, gerçekten merak uyandıran güzel bir yer, küçük bir eleştirim var, sürekli havanın kararmasından ve çıkmaktan bahsetmeniz akışı olumsuz etkilemiş bence. Kolay gelsin

yigitercelebi
Автор

Yukarıda girdiğin marka ketçap falan bulduğun yer fabrika müdür mühendis vs lerin lojmaninin sosyal tesisi üstteki binalarda lojmanlardi.hatta rahmetli kayinpederim Bülent varolun evinin içnei baktın.ilginc.bunu hiç dusunmemistim.birgun bu odayı salonu böyle bir platformadan izleyecegimi..içim burkuldu..asıl imalat girmedigin arka fabrikadaydi.otomatikler vardı devasa..

AtillaDanki
Автор

Lokalde bulduğunuz 2002 tarihli gazete lojmanları ve fabrikayı terk etmek zorunda kaldığımız zor yıl ile eşleşiyor. Orada doğdum, büyüdüm. Lojmandaki dostluklar hâla devam ediyor...

ozancansen
Автор

Teşekkürler emeğinize sağlık doğma büyüme Beykozluyum ve neredeyse hergün o fabrikanın önünden geçiyorum duygulanmamak imkansız

Onurbey
Автор

2000 yılı civarında hammadde nakil sistemini incelemek için fabrikayı gezmiştim.fabrika tam kapasite çalışıyordu.bunun gibi bir sürü fabrikayı lüzumsuz gerekçelerle kapadılar.

ahmetbahayetmez
Автор

İlk başlangıç yeriniz fabrika revir ve ana giriş kapısı. Merdivenlerle önce gençlik merkezine, lojmanların bölgeye, lojman lokaline gittiniz. O rakamlat okey oyunu plastik paralardı. En son fabrika yemekhanesine gittiniz. Kırımızı kapaklarda tuzluklar. Benim için 5 ile 15 yaş arası iki çocuk hayal edin 👦🏻🧑🏼‍🦱 şu an 45 yaşındayım ; Gövdem o bastığınız yerlerde inşa olmuş 😢 daha da derin ölüm ile hayat gibi manalardan yapılmış bir objektif

alidemirbas
Автор

O fabrikada başta babam olmak üzere,
abim, ablam, mahalle arkadaşlarım, dostlarım, akrabalarım uzun süre çalışıp ekmek yadiler..
en az 15 bin kişi faydalanmıştır o fabrikadan.
fabrika üç bölümden oluşuyordu, ayrıca yolun sahil tarafında fabrikaya ait park gazinosu, bulunuyordu (şuan boş bir alana sahip). düğünler, balolar, çaylar, partiler gibi tüm eğlenceler orada yapılıyordu.(bende bir ara o gazinonun orkestrasında müzisyenlik yapmıştım.)
fabrikanın sol tarafında yazlık b, r sinema vardı o dönemin en yeni filmleri oynatılırdı her akşam o sinemada..
(film 21.15 de başlardı, 24.00 gibi biterdi.)konserler verilirdi yine o sinemada (Cem Karaca'nın 2-3 kez geldiğini hatırlıyorum mesela.)
bunun dışında sultaniye çayırında (futbol sahasının olduğu alanda) bayramlarda, yılbaşlarında, konserler verilirdi ve devrin en ünlü sanatçıları mutlaka gelirdi konserlere..(zeki müren, berkant, kamuran akkor, vasfi uçaroğlu orks.selçuk-rana alagöz, orks., gönül yazar, cem karaca, barış manço, selçuk ural, ö.erdoğan, s.aksu, erol büyükburç..
vs..gibi..)
ayrıca beykoz sümerbank deri kundura fabrikası beykoz çayırının hemen yanındaydı (kapandı malesef o fabrikada)
yine paşabahçenin tm girişinde Tekel içki ve ispirto (likör rakı üretilirdi o fabrikada da) fabrikası vardı,
onunda hemen bitişiğinde eğlence mekanı lokal gazinosu bulunuyordu (kardeşimin sünnet düğünü orada olmuştu)
bahsettiğim bu fabrikalrın tümü kapanınca kaçınılmaz olarak semtten göçler başladı haliyle..
anılar.. anılar.. güzelim hatıralar, güzelim (rüya gibi) anılar..
hepsi bir rüya gibi geçmişte kaldı neyazıkki..
..
.

esinsonat
Автор

Abi videoların çok guzel bu kanal nasil gelişmiyor anlamıyorum inşallah 100.000 olacaz❤❤🎉🎉

Ronaldinhoedits
Автор

Vay bee rahmetli babaannem gençliğinde yani 15-16 yaşlarında iken Paşabahçe şişe ve cam fabrikasında çalıştığını, gece vardiyalarına gidip gelirken çok korktuğunu filan anlatırdı. Demek o fabrika buymuş.. duygulandım doğrusu..

Hayallervekursaklar
Автор

Geçerken hep merak ettğim yerlerden biriydi. Sayende öğrenmiş oldum. Teşekkür ederim.

velikaradag