ΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Μουσική: Βαγγέλης Σαμαράκης
Music by Vangelis Samarakis
Στίχοι: Γιάννης Τσερεβελάκης
Τραγούδι: ΑΡΙΑΔΝΗ
17 Δεκεμβρίου 2014
Θεατρικός Σταθμός Ηρακλείου
Εκδηλώσεις Δήμου Ηρακλείου
Συμμετέχει η "Μουσική Συντροφιά"

[samarakisvangelis]

Στου κόσμου τις πατρίδες ταξιδέψαμε,
δεν βρήκαμε, καρδιά μου, ό, τι γυρέψαμε.
Λόγια, μόνο λόγια σαν πικρός καφές,
ψεύτικα ρολόγια, κράχτες κι ο χαφιές.

Στου κόσμου τις πατρίδες ταξιδέψαμε,
ό, τι ‘χα κι ό, τι είχες μας το κλέψανε.
Το πήραν τα λαμόγια μέσα σε μια βραδιά,
σε σκοτεινά υπόγεια το παίξαν μια ζαριά.

Δεν το μπορώ, άλλο δεν μπορώ
δάκρυα στου κόσμου τα μάτια να θωρώ.
Δως μου ένα χαμόγελο, αν θες
Θα 'ναι το αύριο καλύτερο απ' το χθες.

Του κόσμου τις πατρίδες πίσω αφήσαμε,
στης καρδιάς τους τόπους ξαναγυρίσαμε.
Το μυστικό του ανθρώπου σκοτεινός χρησμός,
δεμένος με χαλκάδες σκλάβος ουρανός.

Σ’ ερωτικό λιμάνι άγκυρα ρίξαμε
και στο βυθό της μνήμης αργά βουτήξαμε.
Παιδικές αλάνες και θάλασσα γυαλί,
όνειρα κι αγάπες και δροσερό φιλί.

[samarakisvangelis]

Στου κόσμου τις πατρίδες ταξιδέψαμε,
δεν βρήκαμε, καρδιά μου, ό, τι γυρέψαμε.
Λόγια, μόνο λόγια σαν πικρός καφές,
ψεύτικα ρολόγια, κράχτες κι ο χαφιές.

Στου κόσμου τις πατρίδες ταξιδέψαμε,
ό, τι ‘χα κι ό, τι είχες μας το κλέψανε.
Το πήραν τα λαμόγια μέσα στη βραδιά,
σε σκοτεινά υπόγεια το παίξαν μια ζαριά.


Δεν το μπορώ, άλλο δεν μπορώ
δάκρυα στου κόσμου τα μάτια να θωρώ.
Δως μου ένα χαμόγελο αν θες
Θα ' ναι το αύριο καλύτερο απ' το χθες.

Του κόσμου τις πατρίδες πίσω αφήσαμε,
στης καρδιάς τους τόπους ξαναγυρίσαμε.
Το μυστικό του ανθρώπου σκοτεινός χρησμός,
δεμένος με χαλκάδες σκλάβος ουρανός.

Σ’ ερωτικό λιμάνι άγκυρα ρίξαμε
κι αργά στης μνήμης το βυθό βουτήξαμε.
Παιδικές αλάνες και θάλασσα γυαλί,
όνειρα κι αγάπες και δροσερό φιλί.

[samarakisvangelis]

Στου κόσμου τις πατρίδες ταξιδέψαμε,
δεν βρήκαμε, καρδιά μου, ό, τι γυρέψαμε.
Λόγια, μόνο λόγια σαν πικρός καφές,
ψεύτικα ρολόγια, κράχτες κι ο χαφιές.

Στου κόσμου τις πατρίδες ταξιδέψαμε,
ό, τι ‘χα κι ό, τι είχες μας το κλέψανε.
Το πήραν τα λαμόγια μέσα σε μια βραδιά,
σε σκοτεινά υπόγεια το παίξαν μια ζαριά.


Δεν το μπορώ, άλλο δεν μπορώ
δάκρυα στου κόσμου τα μάτια να θωρώ.
Δως μου ένα χαμόγελο αν θες
Θα ''ναι το αύριο καλύτερο απ' το χθες.

Του κόσμου τις πατρίδες πίσω αφήσαμε,
στης καρδιάς τους τόπους ξαναγυρίσαμε.
Το μυστικό του ανθρώπου σκοτεινός χρησμός,
δεμένος με χαλκάδες σκλάβος ουρανός.

Σ’ ερωτικό λιμάνι άγκυρα ρίξαμε
κι αργά στης μνήμης το βυθό βουτήξαμε.
Παιδικές αλάνες και θάλασσα γυαλί,
όνειρα κι αγάπες και δροσερό φιλί.