Πασχάλης Τόνιος feat. Γιάννης Ζουγανέλης - Ο Ρωμιός (Official Lyric Video)

Εγγραφή || Subscribe
Γίνε συνδρομητής στο επίσημο κανάλι της MLK στο YouTube ||

Get involved with MLK:

Γιάννης Ζουγανέλης - Ο Ρωμιός
Ποίηση: Γεώργιος Σουρής
Μουσική: Πασχάλης Τόνιος
Ζωντανή Ηχογράφηση Στο 'Παλλάς'
Από το άλμπουμ 'Πασχάλης Τόνιος - Γεώργιος Σουρής
Ο Σατυρικός Ο Προφητικός'
Video Editing: Ελίνα Μπουκουβάλα
℗ 2019 Chromodiastasi Ltd / MLK

Official Lyric Video of 'O Romios' (Live Recording from Pallas Theater)
Performed by Giannis Zouganelis
Poetry by Georgios Souris
Music by Paschalis Tonios
From the album 'Paschalis Tonios - Georgios Souris O Satirikos O Profitikos Live At Pallas'
℗ 2019 Chromodiastasi Ltd / MLK

Συμμετέχουν οι:
Μεικτή Χορωδία Συλλόγου Υπαλλήλων Τραπέζης Ελλάδος
Διευθύνει ο Κώστας Ευαγγελάτος

Χορωδία Παλαιού Φαλήρου "Ανδρέας Λαζάρου"
Διευθύνει η Λώρα Πετροπούλου

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Κυριάκος Γκουβέντας - Βιολί
Μάνος Κιτσικόπουλος - Πιάνο
Χρήστος Ζούμπος - Κιθάρα
Νίκος Κρέτσης - Μπουζούκι, Κλαρίνο
Γιάννης Πλαγιανάκης - Μπάσο όρθιο
Αλέξανδρος Ζουγανέλης - Πνευστά
Πασχάλης Τόνιος - Κιθάρα, Αρχαιόφωνο, Μπαγλαμά, Νταούλι

ΣΤΙΧΟΙ
Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
τού ήλιου τίς ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.

Σε μια καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο
τούς υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου! τι λιακάδα! τι ουρανός! τι φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τίς βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω
και στρίβω το μουστάκι μ’ αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαβόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.

Φέρνω τον νούν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.

Τη φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ...
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τίς πω.

Στον καφετζή ξεσπάνω...φωτιά και κείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω τού κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος δεν πληρώνω...δεκάρα τον καφέ.