filmov
tv
Çarşaflı Gelin ve Sosyetik Kaynananın İbretlik Yaşanmış Hikayesi
Показать описание
Selamünaleyküm kardeşlerim ,
Sizlere başımdan geçen acı dolu öykümü anlatmak için buradayım. Dilime ağır kalbime zor gelse de
başlamak isterim. Adım Sema şuan 37 yaşındayım. Geçmişe gidecek olursak, Fatih'te kalabalık bir
ailede Dünya'ya geldim. Annem babam kardeşlerim birde hasta babaannem ile yaşardık. Babaannem
ah acıyan yanım.. Kendisinin ağır bir hastalığı vardı yatalaktı. Annem ona bakardı. Yedirir içirir.
Üstünü giydirir kanlı bezlerini elinde yıkardı. O zamanlar pansuman malzemeleri var, ama bizim
durumumuz iyi olmadığı için annem kıyafetlerden bezler keser sıcak suda yıkar, yarasının üstüne
koyardı. Sürekli kıyafet bulamadığı içinde elinde yıkar kurutur yeniden kullanırdı.
Canım anneciğim artık çay içerken bile burnuma kan kokusu geliyor der, en sevdiği çayı bile zar zor
içtiğini söylerdi. Küçüktüm fakat hatırlıyorum bir kez bile of dediğini duymamıştım. Büyüklerine karşı
çok hürmetkar bir insan oldu. Allah ondan razı olsun..
Babam işinde gücünde evine ekmeğini getiren, ailesini koruyan biriydi. Sadece çok tutucu bir yanı
vardır ki ben bundan hiç şikayet etmedim.
Küçük yaşta sofraları ben kurar anneme yardım ederdim. Bir dönem okula gidiyordum, eskiden
herşey ucuzdu derdik ya, o zaman bile bizim için öyle değildi, çünkü aile kazancımız çok azdı. Okuldan
5₺ isterlerdi o parayı vermek bile ailem için çok zordu. Gerisini siz düşünün.
O yüzden okula kısa bir müddet gittim. Sonrasında bırakmak zorunda kaldım. Ev de anneme yardım
etmek hoşuma giderdi. Derken bir gün babaannemi kaybettik. Benim için oldukça yıkıcıydı o bana ben
ona çok düşkündüm.
Öyle ki cenaze evin ortasında döşeğin üstündeydi.
Çocuk aklımla daha kefenlenmemişken sarıldım öptüm öptüm. Kimsede beni yanından almaya
çalışmadı. Aklımda çok yetmediği için böyle bir vedalaşma şeklim oldu. Sahi ya çocukların vedası bile
masum..
Oynatma Listelerimiz;
Sizlere başımdan geçen acı dolu öykümü anlatmak için buradayım. Dilime ağır kalbime zor gelse de
başlamak isterim. Adım Sema şuan 37 yaşındayım. Geçmişe gidecek olursak, Fatih'te kalabalık bir
ailede Dünya'ya geldim. Annem babam kardeşlerim birde hasta babaannem ile yaşardık. Babaannem
ah acıyan yanım.. Kendisinin ağır bir hastalığı vardı yatalaktı. Annem ona bakardı. Yedirir içirir.
Üstünü giydirir kanlı bezlerini elinde yıkardı. O zamanlar pansuman malzemeleri var, ama bizim
durumumuz iyi olmadığı için annem kıyafetlerden bezler keser sıcak suda yıkar, yarasının üstüne
koyardı. Sürekli kıyafet bulamadığı içinde elinde yıkar kurutur yeniden kullanırdı.
Canım anneciğim artık çay içerken bile burnuma kan kokusu geliyor der, en sevdiği çayı bile zar zor
içtiğini söylerdi. Küçüktüm fakat hatırlıyorum bir kez bile of dediğini duymamıştım. Büyüklerine karşı
çok hürmetkar bir insan oldu. Allah ondan razı olsun..
Babam işinde gücünde evine ekmeğini getiren, ailesini koruyan biriydi. Sadece çok tutucu bir yanı
vardır ki ben bundan hiç şikayet etmedim.
Küçük yaşta sofraları ben kurar anneme yardım ederdim. Bir dönem okula gidiyordum, eskiden
herşey ucuzdu derdik ya, o zaman bile bizim için öyle değildi, çünkü aile kazancımız çok azdı. Okuldan
5₺ isterlerdi o parayı vermek bile ailem için çok zordu. Gerisini siz düşünün.
O yüzden okula kısa bir müddet gittim. Sonrasında bırakmak zorunda kaldım. Ev de anneme yardım
etmek hoşuma giderdi. Derken bir gün babaannemi kaybettik. Benim için oldukça yıkıcıydı o bana ben
ona çok düşkündüm.
Öyle ki cenaze evin ortasında döşeğin üstündeydi.
Çocuk aklımla daha kefenlenmemişken sarıldım öptüm öptüm. Kimsede beni yanından almaya
çalışmadı. Aklımda çok yetmediği için böyle bir vedalaşma şeklim oldu. Sahi ya çocukların vedası bile
masum..
Oynatma Listelerimiz;
Комментарии