Φιλιώ Πυργάκη _Θα ρίξω πέρδικας φτερά

Μουσική : Βασίλης Φωτίου
Στίχοι : Κωνσταντόπουλος

**//**
Σαν να συναντάς εκείνο το παιδί που ακόμα κατοικεί εντός σου, να τρέχει πίσω από χρυσόμυγες για να τις δέσει σε σπάγκο, ενώ τις νύχτες οι κωλοφωτιές μοιάζανε άπιαστο όνειρο, γλιστρώντας μόνιμα μέσα από τα χέρια σου,όπως γλιστρά ο ήχος του καλαματιανού στις φυλλωσιές ενός πλατανου.
Σαν να συναντάς τον μικροσκοπικό σου εαυτό με σοσόνια και φιογκάκια στα μαλλιά, να ανοιγοκλείνεις συνεχώς ένα σπιρτόκουτο για να προσθέσεις ζάχαρη στο πρώτο σου κατοικίδιο, - μια κατακόκκινη πασχαλίτσα- ενώ το κλαρίνο που ακούγεται από την πλατεία κάνει αντίλαλο στις ρεματιές, και εγκαθίσταται στο κουτάκι με τις πιο γλυκές μνήμες σου. Σαν να συναντάς το πρώτο σου φιλί, πίσω από το Ιερό της εκκλησίας την ώρα που οι 'μεγάλοι' κάνανε 'διαγωνισμό' στον τσάμικο για το ποιος θα κάνει την καλύτερη φιγούρα, και θαρρείς πως το χτυποκάρδι σου ακούγεται πιο δυνατά κι από το αρμόνιο.
Για χρόνια, σε κάθε ήχο του, θα ένιωθες μια ανεξήγητη ταχυπαλμία, μέχρι που κάποια στιγμή στις σελίδες ενός βιβλίου ο Παβλώφ, θα σου λύσει το μυστήριο.
Σαν να συναντάς το υπεροπτικό σου φρύδι μετέφηβος πλέον , οπότε τι να σου πουν πια όλα αυτά; Πρέπει να τα απαρνηθείς για να διαπιστώσεις χρόνια αργότερα, πως αυτή η άρνηση, ήταν ο πιο βαθύς επαρχιωτισμός σου, με τον οποίο όφειλες να συμφιλιωθείς για να ωριμάσεις.
Σαν να συναντάς τον.. εαυτό σου, να ξαναγυρνά σε μέρη που αγάπησες, αλλά τότε δεν το καταλάβαινες πόσο πολύ, σαν να συναντάς έναν εαυτό που απαρνήθηκες, μα ίσως και να έπρεπε να τον απαρνηθείς για να κατανοήσεις πόσο σημαντικός
ήταν για σένα.
Τελικά χρειάστηκε να αντικρίσουν τα 'μάτια', πλείστες όσες ομορφιές, οπτικές, ακουστικές, αισθητικές, για να συνειδητοποιήσω πως δεν υπάρχει πιο Άγρια και Ερωτεύσιμη Ομορφιά στον κόσμο, από ένα 'Απολίτιστο', Πρωτόγονο, Άναρχο πανηγύρι στη πλατεία ενός χωριού.

--------------------------------------------------------------------------------
Δεν είμαι ο δημιουργός του τραγουδιού, τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής και των στίχων ανήκουν στους δημιουργούς τους καθώς και στην εταιρεία που τα διαχειρίζεται.
Οι φωτογραφίες είναι από το Βελούχι και το
Νεοχώρι Τυμφρηστού -των παιδικών χρόνων-
αλιεύθηκαν από το νετ, η επεξεργασία τους έγινε
από εμένα για ελεύθερη διακίνηση.