Βαγγ.Πρωτόπαπας Ρέθυμνο, Η Αθώα Φωτιά της Νιότης μας -V. Protopapas.The innocent flame of our jouth

Το πρώτο μουσικό κομμάτι του Βαγγέλη Πρωτόπαπα με αφορμή τα ταξίδια του στον κόσμο. Ένα αφιέρωμα στη φοιτητική διαδρομή του στο Ρέθυμνο μέσα από φωτογραφίες εποχής από παρέες, συνελεύσεις, δράσεις, γλέντια, εκδηλώσεις,διαδηλώσεις...Ένα αφιέρωμα που προσπαθεί μέσα σε 3 λεπτά να μεταφέρει το στίγμα μιας εποχής που δεν γυρίζει πίσω και μιας γενιάς που μεγαλώνει ανεπιστρεπτί αλλά είναι πολύ υπερήφανη για όσα έζησε σε ένα κοινό παρονομαστή, μια πόλη βάλσαμο, το Ρέθυμνο.

"Νιώθω πως ήρθε η ώρα και η στιγμή να παρουσιάσω δημόσια κάποια μουσικά κομμάτια που έγραψα με αφορμή τα ταξίδια μου.
Το πρώτο ταξίδι μου ουσιαστικά ήταν στο Ρέθυμνο. Κράτησε σχεδόν δέκα χρόνια τελειώνοντας δύο πανεπιστημιακές σχολές , το Παιδαγωγικό και το Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών και με γέμισε με πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες. Το σημαντικότερο όμως που μου πρόσφερε αυτό το πρώτο μου ταξίδι ήταν ξεχωριστές φιλίες και σχέσεις ζωής. Είναι κοινό μυστικό για όλους μας που περάσαμε εκείνα τα χρόνια από εκεί ότι αυτή η πόλη είναι για μας σημείο αναφοράς για τη υπόλοιπη ζωή μας. Μας σημάδεψε. Και αυτό φαίνεται στο πώς νιώθουμε κάθε φορά όταν σμίγουμε ξανά και πώς φωτίζονται τα μάτια μας όταν μιλάμε για αυτό το μέρος. Ο λόγος πιστεύω είναι ότι το «Ρέθεμνος» ήταν η αφορμή για να λάμψει μέσα μας η «αθώα φωτιά» της νιότης μας. «Αθώα» γιατί είχε την αγνότητα της νεανικής ορμής και « φωτιά» γιατί έκαψε και σμίλεψε το εσωτερικό μας ατσάλι διαμορφώνοντας την προσωπικότητά μας.

Για να γίνει αυτό το βίντεο στηρίχτηκα κυρίως στις φωτογραφίες του προσωπικού μου αρχείου που περιλαμβάνει δικές μου εικόνες και φίλων μου. Τις βρήκα τυχαία ξεχασμένες για χρόνια, μέσα σε ένα κουτί, γεμάτες σκόνη, καθώς έψαχνα κάτι άλλο τις ημέρες της καραντίνας και αποτέλεσαν αφορμή αυτής της δημιουργίας . Για να διευρύνω την γκάμα των προσώπων της παρουσίασής μου ζήτησα και χρησιμοποίησα τις φωτογραφίες του εξαίρετου φωτογράφου και συμφοιτητή Γιώργου Σεραφειμίδη (Bobby) και επίσης έκανα χρήση των φωτογραφικών αρχείων του Μανώλη Εργαζάκη, του Νίκου Ζαρταμόπουλου, της Γιάννας Καρανάσου, του Γρηγόρη Σέρμπη, του Γιάννη Καρακάση, του Γιάννη Τσίγκρη, του Βασίλη Ρούβαλη και της γυναίκα του αείμνηστου δάσκαλού μας Φρίξου Θεοδοσάκη. Παρόλα αυτά λείπουν πολλά αγαπημένα πρόσωπα που θα ήθελα να υπάρχουν αλλά δεν μπόρεσα να βρω φωτογραφίες τους. Τους έχω όμως όλους μέσα στην καρδία μου.

Το όλο εγχείρημα αφιερώνεται στη μνήμη όλων των «συνταξιδευτών» μας στο Ρέθυμνο που έφυγαν νωρίς…"

[giannakaran]

Υπέροχο αναμνηστικό βιντεάκι με νοσταλγική μουσική και μαγευτικό τίτλο. Να είσαι πάντα καλά Βαγγέλη να μας ταξιδεύεις στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον!