Η Ελλάδα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η Ελλάδα σχεδόν διπλασίασε τα εδάφη και τον πληθυσμό της.
Όμως, αυτό δημιούργησε νέα προβλήματα. Τα εκτεταμένα σύνορα ήταν δύσκολο να φυλαχθούν και το περιορισμένο οδικό δίκτυο δυσκόλευε τη μετακίνηση των στρατιωτών στη Μακεδονία.
Οι αποθήκες πολεμικού υλικού δεν επαρκούσαν και υπήρχε συνεχής ανησυχία για την ασφάλεια.
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν είχαν ακόμη κατοχυρωθεί στην Ελλάδα, ενώ και τα σύνορα της Αλβανίας ήταν ασαφή.
Η Ελλάδα άρχισε να κατασκευάζει οχυρά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, τον κύριο αντίπαλό της.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο ανταγωνισμός μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων αυξήθηκε. Η Γερμανία ήρθε αντιμέτωπη με την Αγγλία και τη Γαλλία για τον έλεγχο των Βαλκανίων.
Στην Ελλάδα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος υποστήριζε τη συμμετοχή στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων, ενώ ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ήθελε ουδετερότητα, κάτι που ευνοούσε τις Κεντρικές Δυνάμεις.
Το 1915, συμμαχικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στη Θεσσαλονίκη και το 1916 οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι εισέβαλαν στην Ανατολική Μακεδονία.
Η Επιτροπή Εθνικής Άμυνας, υπό τον Βενιζέλο, ανέλαβε την εξουσία στη Θεσσαλονίκη. Οι πιέσεις των Συμμάχων αυξήθηκαν και τελικά ο βασιλιάς εκθρονίστηκε το 1917.
Η Ελλάδα πέρασε στο στρατόπεδο των Συμμάχων και Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν σκληρά. Οι Κεντρικές Δυνάμεις ηττήθηκαν το 1918.
Με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920, η Ελλάδα απέκτησε τα νησιά του Αιγαίου, τη Δυτική και Ανατολική Θράκη και τη διοίκηση της Σμύρνης.
Έτσι, η Ελλάδα του 1913-1920 αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις αλλά και σημαντικές νίκες!