Beş Mevsim

Sözleri :
beş mevsim var bakışlarında...
bir ilk bahar sabahı rüzgarı eser önce,
alır götürür beni leylakların dans ettiği bahçelere.
çarşaf gibi bir gölün tam kenarında izlerken sevişen kuğuları,
güneşin suya vuran yansımasında görürüm gözlerinin parlamasını.

sonra kuvurucu bir sıcak baskın verir kalbime, herhangi bir yaz gününde. 
güneş değil gözlerin çarpar beni ve başıma vurur aşkın.
kaynarken damarlarımda kanım, güçsüz düşer tutmaz dizlerim.
ölümden daha ölümcülmüş yaşarken öldüren hastalığın senin.

sonbaharın sararmış hüzün kokan sokaklarında yürürken,
kurumuş çıplaklığından utanır gözü yaşlı ağaçlar.
yemyeşil koca çınar ağacı durur heybetli bakışıyla hepsinin arasında,
sanki beni çağırmakta.
gel diyor gibi bana, gel ve yasla sırtını gözlerimin gölgesi altına.

tanrı elinde fırçası boyarken etrafı bir kış gecesi,
gökyüzünden el ele düşer aşık kar taneleri.
bembeyaz gibi görünse de gözlerimle gördüğüm şeyler, 
beyaza küfür olmazdı senin teninin beyazlığını bilmeseydim eğer.
hava sıfırın altında ve etrafımda buzdan adamlar dolaşmakta,
yakıcı bir soğuk var, donmuş kalplerden dumanlar çıkmakta.
bense eriyorum aynı anda yanıyorum cayır cayır,
gözlerindeki yemyeşil alev beni kavurmakta.

son bir mevsimim var benim,
harmanı gibi sanki dört mevsimimin.
sıcak yakarken bir yandan buz keserim,
hem ağlarken hem de gülerim.
lale tarlasında koşarken ansızın kurumuş gül bahçesine düşerim.
gözlerimde yağmur yağarken gönlümde fırtınalar kopar için için.
birden o vakit aklıma düşer keskin bakışların senin,
ve bir anda güneş açtırır bana yeşil gözlerin.