Διάλογοι - της Κωνσταντίας Φιλίππου.

Το ποίημα "Διάλογοι" είναι εμπνευσμένο από την θυσία του ήρωα καταδρομέα Γιώργου Κολάνη και απαγγέλθηκε από την ποιήτρια στο μνημόσυνο πεσόντων και αγνοουμένων της Δερύνειας στις 21 Ιουλίου 2018.
Διάλογοι.
Θεός: θα το ξανάκανες; Θα πήγαινες πάλι;
Ήρωας: Θα το ξανάκανα… Θεέ μου, εσύ καταλαβαίνεις.
Συμπολεμιστές: Σου φωνάξαμε να μην πας. Ήταν ήδη νεκρός.
Ήρωας: Και τι θα έλεγα στη μάνα του; Ήταν μόλις δεκαεννιά χρονών. Να τον άφηνα χάρισμα τους;
Συμπολεμιστές: Και τι θα πούμε τώρα εμείς στη δική σου μάνα;
Ήρωας: Ήταν θέμα συνείδησης. Αυτό. Μα ξέρει.
Συγγενείς: Σου ’παν να μην πας. Θα’σουν ζωντανός, όχι μνήμη κρεμασμένη σε κορνίζα.
Ήρωας: Καλύτερα του τοίχου βάρος, παρά να το ‘χω βάρος.
Συγγενείς: Και τι κατάλαβες; Οι ήρωες μένουν ανώνυμοι με μια μάνα να τους κλαίει. Άσε που γίνονται βάρος για κάποιους, ώσπου να αποδειχθούν βαθιά θαμμένοι.
Προβληματισμένος νέος σήμερα: Δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Έπρεπε να πας. Όμως εγώ τώρα το μαθαίνω, σαράντα δυο χρόνια μετά.
Ήρωας: … … …
Προβληματισμένος νέος: Δεν απαντάς;
Ήρωας: Έκανα ό,τι μπορούσα. Τότε. Για τα άλλα, τα τωρινά, μη με ρωτάς.