Γενιά Του Χάους - Ο Χορός Της Σιωπής (Anarcho punk from Greece)

Genia tou Chaous, was a greek anarcho punk band of the 1980s. The lyrics and the music were of punk origin, with gothic, pessimistic attitude and clear heavy-metal elements.

Από το LP "Ρέκβιεμ" (1984)

Θέλω να χορέψω πάνω στα χαμόγελα σας,
μέσα στα όνειρα και μέσα στα μυαλά σας.

Θέλω να χορέψω πάνω στα λάβαρα σας,
στα υποκριτικά τα βλέμματα σας.

Θέλω να χορέψω στους κρυφούς σας πόθους,
πάνω στους πιο γλυκούς σας νόμους.

Θέλω να χορέψω πάνω σ’ εκκλησίες,
στις αδυναμίες και σε αμηχανίες.

Θέλω να χορέψω μέσα στα ψυχιατρεία,
σε θαλάμους αερίων και σ’ αστικά λεωφορεία.

Θέλω να χορέψω σ’ ασφαλίτικα μπουντρούμια
και βαθιά υπαλληλικά λαγούμια.

Θέλω να χορέψω για πεθαμένες αγάπες,
για των ψηφοφόρων τις αυταπάτες.

Θέλω να χορέψω για κομματικούς αγώνες
και για του πάθους τους θαμώνες.

Θέλω να χορέψω για τους κυνηγημένους,
για του ονείρου τους εγκλωβισμένους.

Θέλω να χορέψω για τους μορφωμένους,
για νικητές και ηττημένους.

Θέλω να χορέψω για τους πολεμιστές,
για της αμφίβολης ζωής τους εραστές.

Εγώ είμαι ο χορευτής της δικής σου αμαρτίας.
Είμαι ο δολοφόνος της καθημερινής σου προδοσίας.
Είμαι ο θεριστής του μίσους που σπέρνεις.
Είμαι ο δήμιος του εγωκεντρισμού σου.

Εγώ είμαι ο τυφλός ζητιάνος που φτύνεις.
Εγώ είμαι η πόρνη που με χιλιάρικα γδύνεις.
Εγώ είμαι η ομίχλη μέσα στο μυαλό σου,
Το ρεύμα της ηλεκτρικής καρέκλας σου.

Είμαι προϊόν της νοσηρής σου φαντασίας.
Είμαι προϊόν της νοσηρής σου φαντασίας.

(Φώτο από τη μαθητική παρέλαση την 28η Οκτωβρίου 2019 στη Νέα Φιλαδέλφεια)

Ακολουθεί το κείμενο των κοριτσιών για την παρέμβαση τους στην παρέλαση:

Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα;

Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα;

Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους;

Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.

Και εμείς επέμβαση εκτάκτου ανάγκης κάναμε αλλά χωρίς την παραμικρή άσκηση βίας.

Καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι.

Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. ίσως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά.

Τι κοινό μπορεί να’χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να’χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού.

Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια.

Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό.

Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση. Άλλοι μας γιούχαραν, άλλοι μας πέρασαν για «προβληματικά παιδιά». Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων.

Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.

Υ.Γ.

Επιλέξαμε να πάμε στο δήμο της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας σε μια γειτονιά χτισμένη από πρόσφυγες, τους κατεξοχήν περιττούς και απόβλητους της ελληνικής κοινωνίας και τότε και τώρα.

10 «στρατιωτάκια» της υπο-κριτικής τέχνης

[davidnull]

From the LP "Requiem" (1984)


I want to dance on your smiles,

in your dreams and in your minds.

I want to dance on your banners,
to your hypocritical looks.

I want to dance to your secret desires,
on your sweetest laws.

I want to dance in churches,
weaknesses and embarrassments.

I want to dance in the psychiatric clinic,
in gas chambers and on city buses.

I want to dance in asphalt dungeons
and deep employee burrows.

I want to dance for dead love,
for voters' delusions.

I want to dance for party races
and for their passionate patrons.

I want to dance for the hunted,
for the dream of those trapped.

I want to dance for the educated,
for winners and losers.

I want to dance for the warriors,
for the doubtful life of lovers.

I am the dancer of your own sin.
I'm the killer of your daily betrayal.
I'm the reaper of hatred you sow.
I am the executioner of your self-centeredness.

I'm the blind beggar you spit on.
I am the prostitute you bash me with.
I am the fog in your mind,
The current of your electric chair.

I'm a product of your morbid imagination.
I'm a product of your morbid imagination.

(Photo of the student parade on October 28, 2019 in New Philadelphia)

The following is the text of the girls for their intervention in the parade:

Soldiers inadvertently, day or night?

Soldiers unharmed, day or night?

How are their leaders, armies and soldiers involved in children's games?

Soldiers making wars, bombings, interventions.

And we did emergency intervention but without the slightest force.

Artistic intervention, something like a game.

We have been for a while soldiers that are starting to relax, short-circuiting orders, orders, diaries. perhaps because we are no longer convinced by the ideas embodied in them all.

What can militarism have to do with freedom? What can the defense of a people's freedom have to do with the patriotism we teach from young children? In schools, in parades, everywhere.

Man's war for his freedom is not an epic nor a tragedy. It's life itself on the go. Movement that cannot be controlled and molded.

That's why we entered the parade unopposed ... Under the intellectual baggage of the great English comedy commander, John Cleese, and what Monty Python has taught us. With our own silly walk and pace.

In the eyes of officials and many viewers, we saw curiosity, surprise and devaluation. Others cheered us on, others passed on for "problem kids". These are the limits of their patriotism. The home of the normal, the predictable, the excellent.

We came from other countries. the home of the unnecessary, the unpredictable, the living. So in a perfect defense of freedom, then.

PS

We chose to go to the municipality of N. Philadelphia - N. Chalkidona in a neighborhood built by refugees, the most unnecessary and waste of Greek society then and now.

10 "soldiers" of subcritical art

[Anf.Anf.]

Εκπληκτικός ο συνδυασμός... Ενάντια στο συντηρητισμό που προσπαθούν να επιβάλλουν κράτος και μικροαστοί!!!

[jukujuku]

Roughly translates into

Generation of Chaos - The Dance of Eternity