5 βιβλία που με απογοήτευσαν το 2022!

Γεια σας παιδιά. Στο σημερινό βίντεο το προτελευταίο της χρονιάς σας αναφέρω τα 5 βιβλία που με απογοήτευσαν.Ανυπομονώ να μου πείτε τη γνώμη σας.

Βρείτε το βιβλίο μου εδώ:

SOCIAL MEDIA:

S.O.S

Σας ευχαριστώ που ήσασταν εδώ.

Θα τα πούμε την επόμενη Τετάρτη στις 20.00 ⏰

[christinekzk]

Όταν διαβάζω Hoover μου θυμίζει φουλ τις εποχές που διάβαζα έφηβη στο Wattpad τα romance. Φαντάζομαι ότι γίνεται χαμός γιατί γράφει εύκολα και γρήγορα...
Καλές γιορτές παιδιά❤️

[irosdiaries]

Και για μένα το 2022 ήταν σχετικά χλιαρή χρονιά με ελάχιστες εξαιρέσεις 😊 Πάντως τα 27 βιβλία μια χαρά πολλά μου ακούγονται!
Για μένα ένα βιβλίο που κάπως με απογοήτευσε ήταν Οι Κόρες του Alex Michaelides. Ενώ είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα, το φινάλε του ήταν κατα τη γνώμη μου πολύ βεβιασμένο και δεν έστεκε. Παρόλα αυτα οφείλω να ομολογήσω ότι σε κράταγε και διαβαζόταν ξεκούραστα!
Καλές γιορτές ❤

[bookellenic]

Αυτό το Βιβλιοπωλείο των Μικρών Θαυμάτων πολλούς απογοήτευσε. Επίσης Χούβερ δεν έχω διαβάσει ακόμη, αλλά σίγουρα θα διαβάσω, τα έχω δανειστεί αυτά τα δύο που λες.

[Cool-upox]

Διάβασα και τα 6 της Hoover. Φυσικά και έχουμε να κανουμε με άκρως εμπορικά βιβλία. Το προφίλ των αναγνωστών της είναι άτομα νέα, που πλέον αυτά ασχολούνται με σοσιαλ, λεφτά, ομορφιά κλπ. Απλώς σε κάθε βιβλίο της διαπραγματευετε και ένα κοινωνικό θέμα. Δεν υπαρχει μέτρο σύγκρισης με κάποιο βιβλίο λογοτεχνικής αξίας.

[kristireads]

Ταυτίστηκα Πυθαγόρα μου. Νομίζω ότι αυτό το φαινόμενο με το hype των μέτριων βιβλίων έχει να κάνει με νέους αναγνώστες είτε ηλικιακά είτε εμπειρικά που τώρα ανακαλύπτουν τη χαρά της ανάγνωσης και χτίζουν ρεπερτόριο. Θυμάμαι κι εγώ τον ευατό μου όταν είχα διαβάσει για πρώτη φορά τον Αλχιμιστή σε μια φάση που προσπαθούσα να εξοικειωθώ με την ανάγνωση λογοτενχίας και ένιωθα λες και ανακάλυψα την Αμερική.

[Antonisg]

27 βιβλία lazy Πυθαγκόγ?
Εγώ ένα που διάβασα και δεν με τρέλανε κιόλας παρόλο που άκουγα διθυραμβικά σχόλια ήταν ο Ξένος του Καμύ

[DimitrisRebelYell]

Χλιαρή η χρονιά και για μένα, προσπαθώ με κόπο να φτάσω τα 40 βιβλία.
Με απογοήτευσε ο «Τόπος» της Ερνώ (φετινό βραβείο Νόμπελ!), ξερή και ρηχή γραφή, το επίσης ποιοτικό «Τελευταίο Καλοκαίρι στη Ρώμη» που μεταφράστηκε μόλις φέτος στη γλώσσα μας και το διάβασαν πάρα πολλοί ενώ είναι βιβλίο που βγήκε στα Ιταλικά πριν μισό αιώνα, τον ήρωα τον κατέστρεψε στο φινάλε για μένα, όπως και το «Red, White and Royal Blue» λίγο, το βρήκα ανεδαφικά χαρούμενο - μα οι χαρακτήρες ήταν πλήρεις και γλυκίτατοι, ειδικά ο πρίγκηπας Χένρυ.

[Katerina-betb]

Συμφωνώ με το τελειώνει με μας, στο πρώτο μισό έλεγα τι διαβάζω αμερικανική κομεντί, το δεύτερο μισό μου άρεσε .
Εμένα με απογοήτευσε το εκατό χρόνια μοναξιά, πολλά ονόματα μπερδεμένες ιστορίες, δεν ήταν κακό αλλά … . Επίσης δεν μου άρεσε το κανονικοί άνθρωποι (normal people ) δεν ξέρω αν φταίει η μετάφραση