filmov
tv
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ Ομάδα πείρα(γ)μα '

Показать описание
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ Ομάδα πείρα(γ)μα "ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ"
ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ "ΤΟ ΘΑΥΜΑ"(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗ)
ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΡΌΖΟΣ
ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Εμψύχωση Εργαστηρίου Κυριακής
Γιάννης Καρούνης
Γεννήθηκα ταξιδευτής ,η έτσι νόμιζα
Να ταξιδέψω ήθελα σε πέλαγα μακρυά,
γιατί ο τόπος τουτος δω,ήτανε φίδι στο λαιμό,
που κάθε μέρα πιο πολύ κουλουριαζότανε
Κι έφτιαξα ένα καράβι και το αρμάτωσα
μ ότι είχα μάθει στην ζωή και ότι είχα μάσει
απ του μυαλού μου τα γεννήματα.
Σ ένα λιμάνι το έδεσα κρυφό ,όπου το μάτι κανενός
δεν θα αντίκριζε ,
και όλο χαρά και θαυμασμό του φώναξα
Να τώρα σε λίγο θα σαλπάρουμε
Σε λίγο θα είμαι ελεύθερος.
Λίγα συντρίμμια μείνανε να βγάλω από πάνω μου
της περασμένης μου ζωής κατάλοιπα
Και τότε δίχως εξάρτηση καμία θ αλαργιέψουμε
Και κάθε τόσο πήγαινα και του λεγα
σε λίγο θα σαλπαρουμε .
Βδομάδες ,μήνες, χρόνια ,χωρίς ένα λόγο σοβαρό
τον χρόνο εροκάνιζα
Κάποια στιγμή από καιρό μου φώναξε,
μπες μέσα και μην αφήνεις το λαθεμένο σου
μυαλό να σε φρενάρει.
Δεν βλέπεις γέρασα και άρχισα να σαπίζω ,
την σάρκα μου τρώει το αλάτι λίγο λίγο,
και συ ζητάς παράταση στο προκαθορισμένο
θάνατο μου
Σφίξε τα μόρια σου στην σκουριά του φώναξα .
Είσαι γερό σκάρι και θα αντέξεις ,
γιατί σε έφτιαξα με την καλύτερη ουσία
απ την ψυχή μου
Να κάτι ακόμα,μια στιγμή να τελειώσω ,κι έρχομαι
Δεν θα τελειώσεις μούγκρισε με τηνβραχνη και
γέρικη φωνή του
Γιατί τελειώνει κάτι που έχει αρχή σωστή
και εσένα σου ήτανε γραμμένο να παίρνεις αδικαιολόγητα πάντα
το λάθος τραίνο
Και ξαναγύρισα μετά από καιρό και φώναξα ,
να η στιγμή που σου έλεγα,να τώρα είμαι ελεύθερος.
Μα ήταν ψέμα,
Αφού είδα πως δεν σταμάταγε πότε ο νους να βγάζει αναίτια καινούργιες εξαρτήσεις
Έτρεξα μπήκα στην καρδία του μέσα
και αφού τους κάβους έλυσα του φώναξα ,ξεκίνα
Μα με βραχνή φωνή επιθανάτιου ρόγχου,
μου απάντησε ,είναι αργά τώρα βυθίζομαι.
Του φώναξα με απελπισία κουλουριασμένος στο σαθρό κατάτρι,
φύγε με όσες δυνάμεις έχεις.
Και σαν από γραμμόφωνου ξεκούρδιστου φωνή
μου ξαναείπε είναι άργα τώρα βυθίζομαι.
Σίγα σίγα στο στόμα μου έφτασε,
το αλμυρό νερό και είπα και γω
Τώρα βυθίζομαι βυθίζομαι βυθίζομαι.
ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ "ΤΟ ΘΑΥΜΑ"(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗ)
ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΡΌΖΟΣ
ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Εμψύχωση Εργαστηρίου Κυριακής
Γιάννης Καρούνης
Γεννήθηκα ταξιδευτής ,η έτσι νόμιζα
Να ταξιδέψω ήθελα σε πέλαγα μακρυά,
γιατί ο τόπος τουτος δω,ήτανε φίδι στο λαιμό,
που κάθε μέρα πιο πολύ κουλουριαζότανε
Κι έφτιαξα ένα καράβι και το αρμάτωσα
μ ότι είχα μάθει στην ζωή και ότι είχα μάσει
απ του μυαλού μου τα γεννήματα.
Σ ένα λιμάνι το έδεσα κρυφό ,όπου το μάτι κανενός
δεν θα αντίκριζε ,
και όλο χαρά και θαυμασμό του φώναξα
Να τώρα σε λίγο θα σαλπάρουμε
Σε λίγο θα είμαι ελεύθερος.
Λίγα συντρίμμια μείνανε να βγάλω από πάνω μου
της περασμένης μου ζωής κατάλοιπα
Και τότε δίχως εξάρτηση καμία θ αλαργιέψουμε
Και κάθε τόσο πήγαινα και του λεγα
σε λίγο θα σαλπαρουμε .
Βδομάδες ,μήνες, χρόνια ,χωρίς ένα λόγο σοβαρό
τον χρόνο εροκάνιζα
Κάποια στιγμή από καιρό μου φώναξε,
μπες μέσα και μην αφήνεις το λαθεμένο σου
μυαλό να σε φρενάρει.
Δεν βλέπεις γέρασα και άρχισα να σαπίζω ,
την σάρκα μου τρώει το αλάτι λίγο λίγο,
και συ ζητάς παράταση στο προκαθορισμένο
θάνατο μου
Σφίξε τα μόρια σου στην σκουριά του φώναξα .
Είσαι γερό σκάρι και θα αντέξεις ,
γιατί σε έφτιαξα με την καλύτερη ουσία
απ την ψυχή μου
Να κάτι ακόμα,μια στιγμή να τελειώσω ,κι έρχομαι
Δεν θα τελειώσεις μούγκρισε με τηνβραχνη και
γέρικη φωνή του
Γιατί τελειώνει κάτι που έχει αρχή σωστή
και εσένα σου ήτανε γραμμένο να παίρνεις αδικαιολόγητα πάντα
το λάθος τραίνο
Και ξαναγύρισα μετά από καιρό και φώναξα ,
να η στιγμή που σου έλεγα,να τώρα είμαι ελεύθερος.
Μα ήταν ψέμα,
Αφού είδα πως δεν σταμάταγε πότε ο νους να βγάζει αναίτια καινούργιες εξαρτήσεις
Έτρεξα μπήκα στην καρδία του μέσα
και αφού τους κάβους έλυσα του φώναξα ,ξεκίνα
Μα με βραχνή φωνή επιθανάτιου ρόγχου,
μου απάντησε ,είναι αργά τώρα βυθίζομαι.
Του φώναξα με απελπισία κουλουριασμένος στο σαθρό κατάτρι,
φύγε με όσες δυνάμεις έχεις.
Και σαν από γραμμόφωνου ξεκούρδιστου φωνή
μου ξαναείπε είναι άργα τώρα βυθίζομαι.
Σίγα σίγα στο στόμα μου έφτασε,
το αλμυρό νερό και είπα και γω
Τώρα βυθίζομαι βυθίζομαι βυθίζομαι.
Комментарии