ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ – ΚΡΕΜΛΙΝΟ – 24.03.2018!

17 Μαρτίου 2010
Η ΕΡΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ στα μάτια των παιδιών

Χρεωμένοι κι οι δυο,
γύρνα σε παρακαλώ.

Μείνε λίγο κι εδώ,
πριν μας πας στο γκρεμό.
Στην Ουγγαρία και στο Κονγκό,
γύρνα, γύρνα, Γιώργο
σε παρακαλώ.

Βρε ψηλέ Γιωργάκη,
μας πότισες φαρμάκι,
μας πότισες φαρμάκι,
με φερετζέ, μουστάκι.

Και μας πηδάει, μας πηδάει,
ο Αλμούνια κι ο Αλ Γκορ,
και ο κάθε καραγκιόζης
με Καγιέν και με Off Shore.

Κι όλα μοιάζουν τόσο ύποπτα,
και κυκλοφορούν ξετσίπωτα.
Κρύβω στη κιθάρα μου,
τα ευρώ και τα τσιγάρα μου.

Πάμε στον Άνθιμο για καφέ,
που συχνάζουν τεκνά, μοναχοί
και παπάδες τζαζλοί και σικέ,
και που συχνάζει και μία χοντρή,
μητροπολίτης με ράσο πουά με πικέ.

Κυοφορώ κι αναχωρώ,
πάω στο όρος να γεννήσω το μωρό.
Είμαι το πρώτο αρσενικό,
που έμεινε έγκυος με τον εξαποδώ.

Κι έχω στα σπλάχνα μου
το τέκνο του Εωσφόρου,
του τρισκατάρατου,
του χάρου, του διαβόλου.

Δερβίση, δερβισάκι,
γύρνα πιο γρήγορα, γύρνα πιο γρήγορα.
Να δω το εσώρουχό σου,
που κρύβει ποιήματα, που κρύβει ποιήματα.

Αχ κουνελάκι του Χιου Χέφνερ,
ξύλο που θα το φας,
μέσα σε ξένο περιοδικάκι,
ρούχα να μην πετάς.

Μη μου τουρλώνεις τον ποπό σου,
μην μου κουνάς βυζιά,
μην εκνευρίζεις τον ματάκια,
είσαι μια παστρικιά.

Περνά, περνά η μέδουσα,
με τα μεδουσάκια της
και με τα τσουχτράκια της,
τσουχτράκια της, τσουχτράκια της.

–Τζιμάκος Πανούσης: Magic Baf / Ο Τυφώνας Τζέφρυ

____________________________________________________________

«Η τυραννία της βοήθειας. Υπήρχαν άτομα ανάμεσά μας τα οποία, αντί να διατάζουν τους άλλους, αντί να τους επιβάλλονται, αντιθέτως, τους βοηθούσαν όσο μπορούσαν. Φαίνεται να είναι το αντίθετο της τυραννίας, δεν συμφωνείτε; Και όμως, πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Πρόκειται για την ίδια νέα τυραννία. Και στην περίπτωση αυτή ερχόμαστε σε αντίθεση με το αναρχικό ιδεώδες».
«Καλό και αυτό. Και πώς γίνεται;»
«Βοηθάω κάποιον, φίλε μου, σημαίνει ότι τον θεωρώ ανίκανο. Αν δεν είναι από μόνος του, τον καθιστώ ή τον αντιμετωπίζω ως ανίκανο. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για τυραννία και στη δεύτερη για περιφρόνηση. Στη μία περίπτωση περιορίζεις την ελευθερία του άλλου, στην άλλη θεωρείς ως δεδομένο, τουλάχιστον ασυνείδητα, ότι ο άλλος είναι άξιος περιφρόνησης και ανάξιος ή ανίκανος για ελευθερία. [...]»

–Fernando Pessoa: Ο Αναρχικός Τραπεζίτης

Photoz: