Στο Μουσείο Ανθρωπολογίας της Πόλης του Μεξικού με το Versustravel, Μάρτιος 2024

Εθνικό Ανθρωπολογικό Μουσείο της Πόλης του Μεξικού. Τα σημαντικότερα ευρήματα των πολυάριθμων προκολομβιανών πολιτισμών, που άκμασαν σε όλη την έκταση της χώρας και που είναι γνωστοί ως Μεσοαμερικανικοί:
________________________

Οι Ολμέκοι: η ονομασία προέρχεται από μια λέξη της διαλέκτου ναουάτλ με την οποία οι Αζτέκοι ονόμασαν κάποιους λαούς που κατοικούσαν στον κόλπο του Μεξικού. Ήταν οι λαοί από την Ολμάν, τη χώρα του καουτσούκ. Οι αρχαίοι Ολμέκοι άνθισαν ως πολιτισμός κατά την προκλασική εποχή γύρω στα 1.800 με 1.600 π.Χ., στον κόλπο του Μεξικού και τα βασικά γνωρίσματά τους είναι: Η λατρεία του Ιαγουάρου, το παιχνίδι της μπάλας, το τελετουργικό ημερολόγιο, οι ανθρωποθυσίες και οι αυτοθυσίες, το αριθμητικό σύστημα με βάση το 20, η γραφή, οι στήλες με αναμνηστικές ημερομηνίες, το θεοκρατικό σύστημα, η παραμόρφωση του κρανίου, η κατασκευή τελετουργικών κέντρων και η πυραμιδική δομή σαν βάση του ναού.

Οι Μάγιας: Ο πολιτισμός των Μάγιας έφτασε στο αποκορύφωμά του κατά την Κλασική περίοδο του 200 -900 μ.Χ, όταν ξαφνικά άρχισαν να εγκαταλείπονται οι πόλεις μέσα στη ζούγκλα, για λόγους που εξακολουθούν να είναι εικασίες. Οι Μάγιας της Κλασικής εποχής είχαν αξιοσημείωτες γνώσεις μαθηματικών και αστρονομίας. Η γραπτή τους γλώσσα είναι ένα σύνθετο γλωσσικό σύστημα με περισσότερα από 800 ιερογλυφικά, με το καθένα να αντιπροσωπεύει μια συλλαβή. Μόνο τις τελευταίες δεκαετίες οι μελετητές του πολιτισμού των Μάγια μπόρεσαν να ποκρυπτογραφήσουν τα ιερογλυφικά τους.

Η μητρόπολη του Τεοτιουακάν: χτίστηκε σε δεσπόζουσα θέση σε μια ανοιχτή κοιλάδα στα βόρεια της σημερινής Πόλης του Μεξικού το 200 π.Χ. και έφτασε στην ακμή της το 400 -500 μ.Χ. Γύρω στο 650 η πόλη δέχτηκε επίθεση είτε από νομάδες εισβολείς είτε από ντόπιους επαναστάτες, είτε και από τους δύο.

Οι Τολτέκοι: ο πολιτισμός τους άνθισε από το 900 έως το 1160, με κέντρο την Τούλα, μια πόλη με πληθυσμό 40.000 κατοίκων. Ήταν δραστήριοι έμποροι (εμπορεύονταν κυρίως οψιδιανό) και έπαιρναν φόρο από τις υποτελείς κοινότητες. Επίσης ανέπτυξαν μιλιταριστική νοοτροπία, που είναι εμφανής στις σειρές από Άτλαντες (πέτρινοι πολεμιστές), στα ζοφερά διαζώματα που παρουσιάζουν τον πόλεμο και τις θυσίες, στα κρανία, στα τσακ-μουλ (πλαγιαστά θυσιαστήρια αγάλματα) και στα στρατιωτικά τάγματα, όπως οι Ιππότες του Αετού και του Ιαγουάρου. Η Τούλα κατέρρευσε, κάηκε και λεηλατήθηκε γύρω στο 1100 μ.Χ., ωστόσο η επιρροή της διατηρήθηκε.

Οι Αζτέκοι: ανήκαν σε μια από τις φυλές των Τσιτσιμέκων (βάρβαροι voμάδες του βορρά, που αρχικώς ζούσαν έξω από τα σύνορα του «πολιτισμένου» κόσμου). Από τον 12ο αιώνα οι φυλές αυτές έκαναν επιδρομές στην περιοχή των Τολτέκων, μέχρις όπου μια από αυτές να εδραιωθεί εκεί. Μυθική πατρίδα των Αζτέκων ήταν το Αζτλάν, κάπου αορίστως στο βορρά, όπου ζούσαν σε σπηλιές. Νομάδες καθώς ήσαν, γρήγορα εγκατέλειψαν τις σπηλιές του Αζτλάν και άρχισαν να μετακινούνται προς νότο. Οι ιερείς - ηγέτες τους μετέφεραν πάντα μαζί τους ένα ιερό αντικείμενο λατρείας τυλιγμένο σε δέμα. Το περιεχόμενο του δέματος αυτού ήταν το είδωλο του πολεμοχαρή θεού τους, του Ουιτσιλοπόστλι (Huitzilopochtli). Αυτός ήταν ο προστάτης θεός της φυλής, του οποίου η εξουσία μεγάλωνε συγχρόνως με την ισχύ των Αζτέκων. Προς το τέλος του 13ου αιώνα κατάφεραν να εισχωρήσουν στο κεντρικό οροπέδιο του Μεξικού, όπου διάφορες φυλές Τσιτσιμέκων μάχονταν με τους Τολτέκους. Καθώς ο πολιτισμός των Τολτέκων βρίσκοταν ήδη σε παρακμή, γρήγορα κατάφεραν να τους εξολοθρεύσουν. Τότε οι Αζτέκοι άρχισαν να ψάχνουν κατάλληλη περιοχή για μόνιμη εγκατάσταση. Τελικά, αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σ' ένα βαλτώδες ακατοίκητο νησί στο μέσον της λίμνης Τεξκόκο (Texcoco), όπου κανείς δεν τους ενοχλούσε. Η παράδοση όμως λέει ότι το μέρος αυτό τους το υπέδειξε ο Ουιτσιλοπόστλι, «όπου αναμένα σε βούρλα και καλάμια, επάνω σε μια πέτρα, πέταξε κάποτε ένας ιερέας την καρδιά του ανιψιού του αφού τον θυσίασε. Εκεί, επάνω σε μια πέτρα όταν έπεσε η καρδιά, φύτρωσε μια φραγκοσυκιά, ψηλή και ωραία, σαν δένδρο. Στην κορυφή του έκανε τη φωλιά του ένας αετός που άνοιγε τα φτερά του, παίρνοντας έτσι τη ζέστη του ήλιου». Αυτά που αναφέρει ο μύθος έγιναν τα σύμβολα του Ουιτσιλοπόστλι - η ανθρώπινη καρδιά γεμάτη αίμα, ο αετός και ο ήλιος. Και το μέρος αυτό, που τους υπέδειξε ο θεός τους, το ονόμασαν. Τενοτστιτλάν (Tenochtitlan) που σημαίνει «Λιθοφραγκοσυκιά».
Εκεί έκτισαν την πρωτεύουσά τους γύρω στα 1344. Καθώς δεν υπήρχαν τα κατάλληλα οικοδομικά υλικά στο βαλτώδες νησί τους, έπιαναν ψάρια, καβούρια, βατράχους και αγριόπαπιες και τα αντάλλασαν με πέτρες και ξυλεία. Κατασκεύασαν προσβάσεις προς το νησί τους για μεταφέρουν τα υλικά αυτά. Το πρώτο κτίσμα που άρχισαν να οικοδομούν στο κέντρο της πρωτεύουσας ήταν ο πυραμιδικός ναός αφιερωμένος στον Ουιτσιλοπόστλι. Tα ερείπια του Τενοτστιτλάν βρίσκονται μέσα στην καρδιά της σημερινής Πόλης του Μεξικού.