Παναγία Βρεφοκρατούσα. Από το παρεκκλήσι του Αγίου Σάββα και του Οσίου Δαυίδ

Показать описание

΄Ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων (... - 17 Φεβρουαρίου 306 ή 307) ] είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μεγαλομάρτυρας, από τα Ευχάιτα της Γαλατίας Μικράς Ασίας.

Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 - 305) και Γαλέριου (305 - 311). Επονομάστηκε Τήρων, λόγω του ότι είχε καταταγεί στο σώμα των Τηρώνων, των νεοσυλλέκτων της ρωμαϊκής λεγεώνας (tiro, tironis στα λατινικά σημαίνει νεοσύλλεκτος). Επίσης θεωρείται και μάρτυρας από την Ορθόδοξη εκκλησία λόγω του μαρτυρικού θανάτου που βρήκε. Ο συναξαριστής του βίου του είναι ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Ο Όσιος Δαυίδ γεννήθηκε στη Γαρδενίτσα (τέως κτηματική περιφέρεια της κοινότητας Κυπαρίσσι Φθιώτιδας), πιθανότατα το τελευταίο τέταρτο του 15ου αιώνα (περί το 1490 συμπεραίνει ο Χ. Γ. Πετρινέλης, άλλοι συγγραφείς περί το 1485, ενώ ο Μητροπολίτης Γόρτυνας και Μεγαλουπόλεως, κ. Θεόφιλος Καναβός, περί το 1519) και έζησε περίπου ως το πρώτο μισό του 16ου αιώνα.

Διετέλεσε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας, το χρονικό διάστημα από το 1520 έως το 1532 [1], και κατόπιν μετέβη στη Βόρεια Εύβοια, στον οικισμό Δρυμώνα του σημερινού Δήμου Ελυμνίων (πρώην κοινότητα Ροβιών). Εκεί ίδρυσε μοναστήρι, το οποίο απέκτησε φήμη και, πλέον, φέρει το όνομά του, η Μονή Οσίου Δαυίδ Γέροντος Εύβοιας. Υπήρξε ένας από τους φωτισμένους διδάσκαλους του Γένους, προσφέροντας πολλά στην παιδεία των υποδουλωμένων Ελλήνων, αλλά και Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στον οποίο αποδίδεται πλήθος θαυμάτων. Είναι δε τόσο αυτός, όσο και ο άξιος διάδοχος του Αγιος Ιάκωβος Τσαλίκης ιδιαιτέρως θαυματουργοί, αλλά και γρήγοροι Άγιοι. Απαντούν στις προσευχές ιδιαιτέρως γρήγορα!

Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος γεννήθηκε το 439 στη Μουταλάσκη της Καππαδοκίας, σήμερα προάστιο της Καισάρειας, στη Μικρά Ασία. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών μετέβη στην Ιερουσαλήμ. Εκεί ο Ευθύμιος ο Μεγάλος θα τον οδηγήσει στο κοινόβιο του Θεόκτιστου. Το 473 κι αφού πεθάνει ο Ευθύμιος ακολούθησε τον ερημιτισμό. Στη συνέχεια και καθώς υποχρεώθηκε να γίνει κληρικός από τον Σαλλούστιο Ιεροσολύμων ανέλαβε και τη διοίκηση των κοινοβίων και λαυρών. Θα ιδρύσει διάφορα κοινόβια και λαύρες : με πιο γνωστά το κοινόβιο της Μεγάλης Λαύρας (ή Mar Saba) το 483 δέκα χιλιόμετρα ανατολικά της Βηθλεέμ, και του Σπηλαίου της Γεννήσεως. Συνολικά θα ιδρύσει τέσσερις λαύρες, έξι μοναστήρια, και τέσσερα άσυλα

Ο Άγιος Φώτιος ο Μέγας (Κωνσταντινούπολη, 820 – 6 Φεβρουαρίου 893) διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 858 έως το 867 και από το 877 έως το 886. Θεωρείται ως μία από τις σημαντικότερες μορφές της εν γένει ιστορίας του Βυζαντίου και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν επίσης ένας από τους σημαντικότερους λογίους του μεσαιωνικού Ελληνισμού[3].

Ο Ιερός Ναός Αγίου Φωτίου του Μεγάλου, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη στην περιοχή απέναντι από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Στην κατακόμβη βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού. Ο Ιερός Ναός υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.