Κολύμβηση σε πίσσες και μαζούτ -Ελλάδα 16/9/2017

Κάμερα-επεξεργασία εικόνας: Άγγελος Καλοδούκας
Κολύμβηση σε πίσσες και μαζούτ -Ελλάδα 16/9/2017
Φυσικά στην Ελλάδα ζούμε. Το οποίο σημαίνει, πολλά περισσότερα πράγματα από μνημόνια και ανθρωπιστική καταστροφή. Σημαίνει επίσης και ένας κρατικός μηχανισμός που δεν μπορεί ούτε στοιχειωδώς να λειτουργήσει και να προστατεύσει τους πολίτες του. Σημαίνει υπουργοί που βγάζουν νόμους για το θεαθήναι και οι οποίοι δεν εφαρμόζονται.
Μετά την απόλυτη οικολογική καταστροφή, το υπουργείο Υγείας υποτίθεται ότι έβγαλε απαγόρευση κολύμβησης στις παραλίες από τον Πειραιά έως τη Γλυφάδα. Και όμως άνδρες, γυναίκες και παιδιά (!) κάνουν μπάνιο με το μαζούτ και τις πίσσες. Το ελληνικό κράτος, όπως οι παλιοί απόλυτοι μονάρχες, απλώς… άρχει κατά τα υπόλοιπα είναι ανεύθυνο. Σε ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο απλά χαρτιά σε μέγεθος Α4, πολλά εντελώς δυσδιάκριτα και καταχωνιασμένα, προειδοποιούν ότι απαγορεύεται η κολύμβηση. Δεν υπάρχει κανενός είδους αστυνόμευση.
Θα σας μεταφέρω δυο εικόνες από τη σημερινή μου περιπλάνηση:
Ι.
Στην παραλία Αλίμου υπάρχουν στην είσοδο δυο χαρτιά με την απαγόρευση. Πλήθος κόσμου στο εσωτερικό της παραλίας κάνει ηλιοθεραπεία σε συνθήκες καύσωνα αναμεμιγμένου με δυσοσμία πετρελαίου. Συνθήκες λιποθυμίας. Κάποιοι κάνουν μπάνιο με παιδιά! Δείτε το βίντεο. Στην είσοδο συναντώ μια δημοτική υπάλληλο. Τη ρωτάμε, εγώ και μια δικηγόρος που έτυχε να περνάει:
- Το γνωρίζεται ότι υπάρχει απαγόρευση κολύμβησης; Τι μέτρα έχετε πάρει;
Απάντηση:
- Ε… είπαμε να μην κλείσουμε την παραλία, να μην το κάνουμε αυτό στον κόσμο!
Κοινώς, και σε απλά νεοελληνικά, να μην του στερήσουμε την παραλία και το δικαίωμά του να καταστρέφει την υγεία του, τη δική του και των παιδιών του!
ΙΙ.
Υπεύθυνος του Δήμου Γλυφάδα δίνει συνέντευξη σε κάμερα ΜΜΕ. Στο τέλος, τον πλησιάζω και του λέω:
- Το γνωρίζεται ότι παρά την απαγόρευση κολύμβησης υπάρχουν μεγάλοι και μικροί που κάνουν μπάνιο;
- Το γνωρίζω!
- Και τι κάνετε;
- [Σιωπή…]
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι μέρος της ευθύνης βαραίνει και τους ίδιους τους πολίτες. Εκεί που φωτογράφιζα, βλέπω έναν άνδρα να προσπαθεί να πηδήξει τις συσσωρευμένες πίσσες στην παραλία για να βουτήξει στη θάλασσα. Ένας άλλος του φωνάζει λίγο πιο πέρα:
- Ε, Βαγγέλη, πήγαινε δυο μέτρα πιο αριστερά, είναι καθαρά!
Αλλά σε μια συντεταγμένη πολιτεία, είναι ευθύνη της πολιτείας η δημόσια υγεία κι η εφαρμογή των νόμων. Δεν υπήρχε σε ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο ούτε ένας αστυνομικός που να επιβλέπει και να αποτρέπει. Αυτό είναι το ελληνικό κράτος.
Φοροαπαλλαγές και κάθε είδους διευκολύνσεις στην εφοπλιστική μαφία της χώρας και κυβερνήσεις που σπεύδουν να πάρουν μέτρα μετά από καταστροφές, που γρήγορα λησμονούνται. Και ένα κράτος ανίκανο να εφαρμόσει το νόμο ακόμα και στα στοιχειώδη.