Sensiz Ağladım

SENSİZ AĞLADIM

Sözler hançer oldu, sine delindi
Vefa umarken ihanet verildi
Gönül tahtım artık yere serildi
Ben kadere isyan ettim ağladım.

Ümit bir seraptı, çölde avundum
Feryat figan oldum arşa dayandım
Hicran ateşiyle her gün kavruldum
Sönen umutlara baktım ağladım.

Nedir bu çilenin sırrı, hikmeti?
Kim biçti ömrüme bunca zahmeti?
Felek miydi çalan benden kısmeti?
Cevapsız sorular sordum ağladım.

Sükût bir hançermiş, derdi deşermiş
Söylenmeyen sözler içte pişermiş
İçine attıkça kalbi delermiş
Dilimdeki zehri yuttum ağladım.

Asi bir nehirim, coşkun akarım
Nâdan öğüdünü başa kakarım
Bu aşkın hükmünü yırtıp yakarım
Kırık sazı tele vurdum ağladım.

Derman aramadım, derde alıştım
Yokluğun koynunda sensiz kalmıştım
Ben bu keder ile artık barıştım
Önüme kefeni serdim ağladım.