Inter Alia - Χρόνος (feat. Nefeli Walking Undercover)

Follow Inter Alia at:
- Instagram: @interaliaath

Από το Άλμπουμ: "Ράμματα" (2020)

Κείμενο & Μουσική*: Inter Alia
Μίξη & Παραγωγή: Σταύρος Γεωργιόπουλος
Mastering: Greg Magos @Few Studios
Artwork: Μαρία Παπαδημητρίου

Κείμενο:

Θυμάμαι τον πράσινο καναπέ στο παλιό σπίτι,
τα βιβλία στο τραπέζι και τη μυρωδιά του καφέ.
Θυμάμαι το ραδιόφωνο τις Κυριακές και τον πατέρα μου να γελάει.
Τις βόλτες στον Λυκαβηττό, την Αθήνα χιονισμένη
και το φίλο μου το Χρήστο που τώρα έχω χρόνια να δω.
Θυμάμαι τα πρωινά στο σχολείο, το κρύο στο Δρόμο
κι ο Χρόνος να περνάει και να μου λέει στο αυτί:


«Η Κατερίνα μεγάλωσε και τι θα κάνεις μ’ αυτό;»
Με τα χρόνια την έχασα και κάπως με έχασε κι αυτή.
Τη βλέπω που και που στις γιορτές και της χαμογελάω ευγενικά.
Σπούδαζε στην Ιταλία νομίζω, μα τώρα γύρισε πια.
Παραμένει γλυκιά και παραμένει όμορφή – όπως ήταν παιδί.
Τη βλέπω στο Δρόμο και μου τραγουδάει στο αυτί:

«Τα χρόνια περάσαν και τι να κάνεις γι’ αυτό;».
Ανάμεσα στα παιδικά παιχνίδια και τους πρώτους έρωτες
μπροστά στα μάτια μου είδα τις μέρες να φεύγουν νερό.
Το βράδυ τελείωσε, η μουσική σταμάτησε κι ο Χρόνος κάνει λογαριασμό.
Το ποτήρι αδειάζει, ρωτάω τι χρωστάω, μου δείχνει την ώρα,
κοιτάει το Δρόμο και μου ψιθυρίζει στ’ αυτί:


«Κι αν θες να ‘ρθεις να πεις δυό λόγια

και θες να δεις παλιά ρολόγια
να ‘ρθεις να πεις πως είσαι ο Χρόνος
πως είναι αργά και είσαι μόνος
».

"Μ' αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες σα να μας είναι βάρος, και μας είναι βάρος, γιατί δε ζούμε, κατάλαβες; Όλο κοιτάμε το ρολόι, να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ'την αρχή."
[Χ. Μίσσιος]