Εδώ ο λαός που πάτε ωρέ,χωρίς εμένα

Ποίηση:Γιάννη Γρεβενιωτη
Ερμηνεία Μελωδία Γιώτα Παπαϊωάννου

Οράματα της νιότης μας,τα θαύματα του Απρίλη
Όνειρα κι ό,τι αγαπήσαμε,ματωσανε το δείλι
Μες του Νταβέλη την σπηλιά,επάνω στην Πεντέλη
Αντιφεγγια πίσω το φως μας δέρνει μια οθόνη εμπρός
Παράξενα νοήματα,υποκρισίες θύματα
μισές αλήθειες σιωπές,ειδωλα και σκιές.
Εδώ ο λαός,που πάτε ωρέ χωρίς εμένα;
Πολλοί μας έχουνε πληγώσει μ'αστραψε να ανταποδώσει
Ανάψτε φως κι εμπρός,ματάκια μου αγαπημένα
Ο κόσμος θεοσκοτεινος σε μια οθόνη εμπρός
μας βομπαρδιζουνε στ'αλήθεια,μιλούν για μάγισσες και παραμύθια
Ψέμματα,κρύβουν την φρίκη και τα αίματα
κάτω από τη γη τα σώματα,πάνω αριθμοί χωρίς ονόματα
Βάστα καρδιά,εσύ κι ο νους πλανήτης,ήλιος Ισοβίτης
Ν'αναψουμε όλοι τριγύρω,στην μέση τη φωτιά
Να σκεπτόμαστε,ν'ανατρεψουμε, ν'
αμφισβητούμε
και με τα χιλιοχρονα τα ένστικτα να
ισοροπουμε
Μια σπιθια κι εγώ εδώ στην Βίγλα της
Πεντέλης
Μια ραψωδία γυρνάει στο νου
"Κοντοκαρτερα κι οι τροχοί αλλάζουν
του καιρού "Λέει ο Λευτέρης ο Κανέλλης.
Πολλοί μας έχουνε πληγώσει,μ'αστραψε ν'
ανταποδώσει
Εδώ ο λαός που πάτε ωρέ, χωρίς εμένα;
Ανάψτε φως κι εμπρός,ματάκια μου αγαπημένα.