Wat gebeurt er als je uit JEHOVA'S GETUIGEN stapt?

preview_player
Показать описание
Deze week in de podcast Ilona die van haar geboorte onderdeel was van de Jehovah’s Getuigen. Na 33 jaar besluit ze uit de gemeenschap te stappen omdat ze zich niet meer kan vinden in de denkwijze en strenge regels van het geloof. Met alle gevolgen van dien en wordt volledig uitgesloten van haar familie die nog wél gelooft. In mijn ogen vergt het veel moed om uit zoiets te stappen wetende dat je familie moet opgeven, en daarom vind ik het enorm bijzonder dat je te gast bent en we hier over kunnen praten.

Iedereen heeft een eigen verhaal. In de serie 'Held in Eigen Verhaal' staan verschillende inspirerende mensen centraal die allemaal iets heftigs hebben meegemaakt maar in staat waren dit om te zetten in iets positiefs. Dan ben je een held. En dat verhaal moet verteld worden

Vergeet niet te abonneren voor meer mooie videos!

Volg ons verder op sociale media:

Luister de uitgebreide podcast op Spotify!
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Wauw! Wat lijkt Ilona mij een geweldige vrouw!!! Lief, empathisch, zorgzaam, open staan voor andere ideeën, intelligent, en vooral willen groeien om het beste uit zichzelf te halen. Je lijkt me een fantastische moeder en vriendin.

DaniKoopman
Автор

Zo herkenbaar, dit was ook mijn jeugd.
Ben op mijn 21ste getrouwd en toen ook gestopt met dit geloof. Ben nog steeds blij met mijn keuze.
Dit geloof heeft mijn familie, mijn gezin van herkomst en mijn ooms tantes en opa's en oma's, zo kapot gemaakt en zo vervreemd van elkaar.

yvonnedeman
Автор

Naar jou toe Iris: erg goed interview. Geen suggestieve vragen maar juist zeer respectvol en zeer goede vragen. Diep respect met hoe je dit gedaan hebt.

FerrySwart
Автор

Hey Iris! Is het een idee om de kinderen van Ruinerworld uit te nodigen, docu van Jessica Vilrus was mooi maar ik miste: hoe is het nu met ze, hoe gaan ze relaties aan zoals vriendschappen, liefde, werken eventueel studeren en met de trauma? Ik vind jouw podcast wel een mooie plek voor. XX

Sarah-klnz
Автор

Jeetje, wat een diepe respect voor deze vrouw! Ik heb me er nooit zoveel in verdiept maar ben zoveel meer te weten gekomen.

Mariekekarate
Автор

Wat zou ik haar graag eens spreken. Ik weiger hetzelfde wat zij weigert.
God is vergevend. wat een mooi mens ik snap het helemaal. Ben 81 en heb een veel mooier Gods beeld. Liefde en vergeving voor allen.

sabbatsrustdek
Автор

Wat een goed interview!
Ilona je hebt op een respectvol manier het werkelijke beeld van de organisatie weergegeven.
Zoveel erkenbaarheid en herkenbaarheid als ex Jehovah's Getuigen. Alle gevoelens als je voor de eerste keer "iets" doet. Of het verliezen van je familie en vrienden. Maar ook de conlicterende gevoelens bij situaties waarbij je niet weet wat "normaal" is. Zo herkenbaar!!!!
En wat mooi je afsluiting en wat je hebt meegegeven aan iedereen die luistert!
Iris prima vragen, doorvragen en inlevingsvermogen!

elsasantos
Автор

Wat een sterke vrouw zeg, heel welbespraakt! Super bedankt voor het delen van dit interview 🙏🏻

SoNiels
Автор

als ex jehova getuigen kan ik zeggen dat ik nog nooit iemand het zo goed heb horen verwoorden! diep respect

roosvrolijk
Автор

Wat een mooie podcasts heb je Iris! Geluisterd met heel veel interesse. En veel bewondering voor deze vrouw!! Heel fijn dat zij zich een interview laat afnemen 💪💪

BernadetteDuijndam
Автор

Heel goed verteld en uitgelegd wat het geloof binnen de jg inhoudt. Wat heeft mijn moeder spijt dat wij wel naar een sportvereniging mochten. Daardoor op mijn 18e de keus gemaakt weg te blijven en uit huis te gaan. Mijn moeder was zelf niet opgegroeid binnen de jg en daardoor kritischer alhoewel de nu nog steeds getuige is en onze oudste zus ook .

liadejong-valk
Автор

Ik ben ook ex Jehovah's Getuigen. Ik ben er ook in geboren omdat mijn ouders het waren. Ben ook gedoopt toen ik 16 was. Maar op mijn 20ste zag ik dat er leerstellingen waren die niet klopte waardoor het geloof voor mij uit elkaar viel. Ik wist dat ik in een gat zou vallen als ik eruit zou gaan dus heb ik 3 jaar lang gedaan alsof. Heb toen een vrienden kring opgebouwd buiten de organisatie. Op mijn 23ste wilde ik er stilletjes uitstappen maar kreeg toen wekelijks telefoontjes van ze. Mijn moeder heeft mij nooit verstoten (mijn vader was toen al overleden) dus ik ben alleen mijn vrienden kwijt geraakt maar had inmiddels al nieuwe. vanaf toen heb ik alles gedaan zonder angst. Verjaardagen vieren en kerst. Dat voelde niet angstig maar als een overwinning. Ik heb zelf een goede tijd gehad in mijn jeugd dus ik kijk er niet met boze gedachtes aan terug.

Dat stukje over misbruik vind ik een beetje overtrokken. Begrijp me niet verkeerd, ik ontken niet dat het gebeurd zou zijn daar, want dat geloof ik ten volle. Maar in élke organisatie komt dit voor in gelijke mate en élke organisatie probeert dit binnenskamers te houden. Dus daarin verschillen ze niet met welke organisatie dan ook. Kijk maar naar wat er op dit gebied in de traditionele kerken gebeurd is. Die gaven het ook pas toe toen er omvangrijk bewijs kwam en de giga grote omvang ervan bekend werd.

FerrySwart
Автор

Heel goed en duidelijk uitgelegd! Ik vind ook elke keer erg om te horen! Mijn tante was ook Jehova's getuige en ik snap nu nog weer meer hoe veel zij mee heeft gemaakt. Zelf ben ik heel lang naar een reformatorische kerk geweest en dat lijkt er veel op !! Vraag alsjeblieft wel of God wel bestaat! Want hij is er wel! Maar hij is heel anders dan je hebt geleerd! En ik snap heel goed dat het voor jou heel moeilijk is. Maar mij heeft het echt geholpen dat ik alles zelf heb gevraagd aan God. Hoe hij echt is. En ik voel me nu vrij en toch geloof ik. ❤️

corinaverhoef
Автор

Wow ik weet hier echt te weinig over. Wat interessant om te horen en wat een krachtige vrouw!

haisuzan
Автор

Wat een respect voor Ilona echt zo ontzettend goed verwoord. Ik herken ontzettend veel van wat ze zegt ☺️
En dikke compliment voor Iris. Wat een mooie podcast was dit. En wat stelde ze goede vragen. Ik zag echt de betrokkenheid bij haar

tamaradiemersgorter
Автор

Een mevrouw die ik ken is zo gehersenspoeld dat ze zware psychiatrische problemen heeft gekregen. Erg dat dit zo gedaan wordt, mensen zo gehersenspoeld worden. Respect voor deze mevrouw

GoldenErnieEddy
Автор

Interessant weer. Net ontdekt deze serie. Die van Edino (Ruinerwold) en Lale vond ik super interessant. Nu deze ook weer. Stoort me alleen dat de stem van Iris hard staat en de stem van de mevrouw veel zachter. Daardoor moest m’n geluid harder en hoor ik Iris steeds best hard en de mevrouw normaal

xBrennyxx
Автор

Zo een omgeving om op te groeien is extreem giftig.

Die deelnemers die jong zijn weten NIETS van de wereld.
Maar denken alles te weten.

Ik hoop dat het ooit verboden gaat worden.
Echt een ziekelijk zooitje met een enkele die hier door kan leven als god in frankrijk. Zowel qua geld als qua partner etc.

TDH
Автор

Zoveel respect voor jou. Knap dat je zo eerlijk kan vertellen .

sannehardeman
Автор

Ik heb er naast gewoond, zo'n familie. Ik vond het allemaal erg demonstratief. Met die gordijnen potdicht als mijn buurmeisje of jongetje weer eens jarig waren. "Het is bij ons altijd feest." "Ja, hoor. Geloof je het zelf." "Ja, zeker. Dat wij wij uitverkoren zijn en jij (lekker) niet." De buren kwamen niet bij ons aan de deur maar anderen van hun 'club'. We zagen ze wel op pad gaan en dat zag eruit of ze naar een begrafenis met z'n allen gingen, zo was dat aanvang ritueel voor de buitenwereld door mij even te volgen. Ik was jong en vond het maar vreemd maar had wel zoiets van 'leven en laten leven'. Wij zelf gingen tenslotte zelf als familie ook naar een ander instituut namelijk de gereformeerde kerk. Wat ik wel zielig vond is dat de kinderen eigenlijk niet met ons mochten spelen. Soms deed mijn buurjongetje dat toch en volgde steevast een reprimande van zijn strenge doch 'rechtvaardige' moeder. Dezelfde jongen bleek zich later van een flat te hebben gegooid. Volgens zijn eigen familie bleek hij al dood verklaard te zijn voor zijn daadwerkelijke dood en zag geen andere uitweg meer... Net als een poes die je per ongelijk dood rijdt en soms weer boven komt in je herinnering voorbij die plek waar het gebeurde, denk ik ook soms aan mijn buurjongetje die soms moest lachen tijdens het stiekeme voetballen met ons op het pleintje terwijl zijn moeder het gewoon door had, omdat ze alles door had...

wwillem