O wpływie trudnego dzieciństwa na dorosłe życie | Drogowskazy

preview_player
Показать описание

W studiu z Michałem Poklękowski jest Marlena Ewa Kazoń, psychoterapeutka traumy i terapeutka par z Warszawy.

#drogowskazy #dziecko #rodzice #terapia #DDA #DDD #związki #psycholog #pomoc #eskarock
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Dziękuję bardzo za poruszenie tak bardzo ważnego tematu ...jestem osobą która wychowała się w domu z alkoholem i przemocą zarówno psychiczną jak i fizyczną. W wieku 56 lat po wielu przejściach staram się poukładać sobie życie na nowo ❤

ewab
Автор

Świetnie opisany temat.
Mam nadzieję, że społeczeństwo się wreszcie obudzi, a choroby nieuleczalne zaczną być uleczalne.
Świetna audycja kochani, z pozdrowieniami

Wszystko_minie
Автор

Raz jedyny mój ojciec mnie przytulił- we śnie, w 20 lat po jego śmierci. Dopiero 3 lata po rozpoczęciu terapii zrozumiałam ile cierpienia było w jego życiu, jak nieudolnie próbował zmienić nasze relacje na lepsze. Niestety inni dorośli w naszej rodzinie dbali o to, aby ojciec był czarną owcą. Teraz doceniam jego postać, zauważam wady, ale chyba wybaczyłam jemu i sobie, w sercu mam dla niego miłość, żal mi tylko minionych lat- mogły być inne.

beata
Автор

Rodzice są od tego, żeby zbudować dziecku przez kilkanaście lat jego życia fundamenty pod dorosłe życie, na których potem dorosły już człowiek buduje swoje życie dalej, to jest proces ciągły. Jeżeli tych fundamentów nie ma, wszystko co człowiek ten będzie starał się zbudować - rozpadnie się. Za każdym razem. Nic nie będzie trwałe. Jego równieśnicy będą rozwijali się dalej, osiągali kolejne cele, tak jak to powinno wyglądać w normalnym życiu, a człowiek bez zbudowanych fundamentów, musi zaczynać od kompletnego zera, od niczego. Tak, jakby dopiero co pojawił się na świecie, ale dodatkowo obciążony już pewnymi problemami, traumami, których często rozwiązanie zajmuje lata, a czasami nigdy już nie znikają. Człowiek ten staje u progu dorosłości i zastanawia się, co on teraz ma zrobić?

djhackd
Автор

Zdecydowanie najlepszy kanał tematyczny! Bardzo wartościowe treści. Ogromny szacunek dla Autora oraz Współtwórców za Waszą pracę!
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ✌️🙏

lukaszkalbarczyk
Автор

Zapomniała pani dodać, że dzieci pochodzą też z rodzin DDP, czyli dorosłe dzieci pedofili. Ja z takiej rodziny pochodzę i to był mój ojciec. Do tego brak szacunku i zainteresowania dzieckiem ze strony matki, wiedząc, co jej mąż robi, to jest po prostu bomba atomowa. Takie dziecko i potem dorosły człowiek nie jest w stanie zapomnieć tej traumy, mimo długiej psychoterapii, i to okropne dzieciństwo będzie rzutować na jej całe życie.

evagiovannasayduda
Автор

Jestem tym rodzicem, który przerwał zaklęty chory krąg zalkoholizowany a co za tym idzie przemocowy psychicznie i fizycznie w późniejszym etapie również. Jestem ta czarna owcą, która uratowała, dała siłę dziecku swojemu...pokazałam, że są granice akceptacji zachowań dysfunkcyjnych🎉 fantastyczna gościni❤

DorotaDruga
Автор

Dziekuje za tak bardzo wazny temat❤jestem w 73 roku urodzona.Pochodze z rodziny gdzie alkochol i przemoc byl wazniejszy niz dzieci.Teraz jako 50-latka czuje sie od kilkunastu lat samotna. Przechodzilam lekkie depresje, pustke, leki itd.od 4 lat zaczelam nareszcie swiadomie myslec i duzo zrozumialam dlaczego bylo tak a nie inaczej u moich rodzicow.Ojcu wybaczylam dwa dni przed jego smiercia dlaczego zniszczyl moje swiadome myslenie w moim dziecinstwie.Dlaczego moja mama nie myslala o mnie zeby mnie wyslac na terapie.Nigdy nie mialam dobrego dziecinstwa dla mnie to bylo zycie w zaklamaniu, ponizeniu, gewald seksualny .Teraz czuje wlasnie te braki milosci, wsparcia, odpowiedniej komunikacji miedzy soba.Wlasnie teraz zrozumialam ze jest tez inny swiat inne zycie, jest mi ciezko to wszystko ogarnac w myslach i emocjach.Jestem na dobrej drodze ❤❤❤dziekuje i pozdrawiam serdecznie prowadzacych podcasts ❤❤❤

bozenaberger
Автор

Nie miałam dzieciństwa, przytuleń, ciepłych słów, rodziców, lekkości dorastania ale … Poradziłam sobie i jestem dziś szczęśliwa - aczkolwiek tak, zdecydowanie tak - przeogromny wpływ ma dzieciństwo na dorosłość . Nim doszłam do tego momentu emocjonalnego w jakim jestem dziś musiałam wielu rzeczy się nauczyć i popełnić mnóstwo błędów wynikających właśnie z zaniedbań lat dziecięcych .
Wszelkie wybory wczesnych lat kojarzę właśnie w wiekiem dorastania / warunków w jakich wzrastałam a porzucenie / zaniechanie tych mechanizmów trwało większą połowę mojego życia .
Dziękuję za materiał . Pozdrawiam pięknie

kesipietron
Автор

Przemocowcy to ludzie bardzo skrzywdzeni i cierpiący. Wypierają ból i mechanizmy obronne, jeśli są kompletnie nieuświadomione, przejmują ludzkie zachowanie. I taki mamy rezultat. Cierpią wszyscy naokoło.

agiagiagi
Автор

By podnieść swoją samoocenę zrobiłam dużo osiągnęłam sukces zawodowy byłam szefem dużego zakładu osiągnnełam stabilność materialną ale i tak mam wewnętrzne poczucie pustki i niewiary w siebie

irenakasza
Автор

Dziękuję za tą audycję.
Pochodzę z DDA.
Ten materiał bardzo mi pomógł i wiele wyjjaśnił.

emiliamakuch
Автор

Witam.Bardzo ważny temat.Swisdomość spoleczenstw musi się poszerzać

martynadara-kmer
Автор

Wspaniały wywiad. Wiele dogłębnego zrozumienia, ktorego brak u wiekszosci ludzi, w tym teraputow.

runawaybride
Автор

Jestem z domu patologicznego, stworzyłam dom, niby lepszy, ale również destrukcyjny, ale wiele lat terapii /al-Anon/ pozwoliło mi zrozumieć ten mechanizm. Rozmawiam z dziećmi /już dorosłymi / na te tematy, ale nadal mam problemy i moje dzieci również . Są po terapiach. Wykład jest super.

krysiadz
Автор

Bardzo wartościowa audycja dz8ekuje bardzo. Gratuluję dobrej pracy

MagdaKrasucka
Автор

Bardzo wartościowy materiał. Moim zdaniem wiara w Boga bardzo pomaga. No i terapia oczywiście.

justa
Автор

Bardzo wartosciowy materiał . Prześliczne dzięki ❤

cryptopoint
Автор

Wspanialy Podcast. Kwintesencja wiedzy na powyzsze tematy. Ogromna pomoc. Dziekuje ! Wow × 100

BeateLangowski
Автор

Podcinanie skrzydeł niesprawiedliwa krytyka wieczne ocenianie syndrom ocaleńca to moja pamięć z dzieciństwa poza tym wspaniałe wspomnienia.. no ale to pokutuje

joannawitkowska
visit shbcf.ru