Αυτό που περιμένουμε κ.α. (Ποτ πουρί Φινάλε) -- Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κατράκειο 2021

Στο φινάλε της συναυλίας ο Βασίλης παρουσιάζει τους μουσικούς του και τραγουδά αποσπάσματα από τα τραγούδια: Αυτό που περιμένουμε - Μπλέξαμε - Πεζοί κι αγκαλιασμένοι - Το παιχνίδι παίζεται. Από τη συναυλία του έφηβου Βασίλη, στο Κατράκειο Θέατρο, στις 12/06/21.

Μαζί του:
Πιάνο - keyboards: Αντρέας Αποστόλου
Ηλεκτρικό Μπάσο: Βαγγέλης Πατεράκης,
Τύμπανα: Στέφανος Δημητρίου
Βιολί – τραγούδι: Μαίρη Μπρόζη
Κιθάρες – τραγούδι: Απόστολος Μόσιος
Κιθάρες: Γιάννης Αυγέρης

Αυτό που περιµένουµε
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Σε άκουσα που έλεγες
Τις λέξεις τις σπουδαίες
Τα όνειρα µε τη ζωή
Γεννούν κακές παρέες

Τα θαύµατα που πίστεψες
Δεν βγάζουνε χειµώνα
Κι αυτά που ακόµα πολεµάς
Θα ζήσουν έναν αιώνα

Δε βγήκαµε στη θάλασσα
Ένα βουνό ανεβαίνουµε
Καράβια έξω απ’ το νερό
Στα σύννεφα θα δένουµε

Δεν ήρθαν άλλοι από αλλού
Μονάχοι µας πηγαίνουµε
Τώρα θα γίνουµε εµείς
Αυτό που περιµένουµε

Τα φύλαξα τα λόγια σου
Για να ΄χω να πατήσω
Αυτός ο ατσάλινος καιρός
Δεν κάνει βήµα πίσω

Μπλέξαμε
Μουσική : Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στίχοι : Λίνα Δημοπούλου

Τρύπα στην υδρόγειο κι από το υπόγειο
Φτάσαμε στο δώμα κι είχε κι άλλο ακόμα
Σπάσαν τα ταβάνια μας,βγήκαν τα ντιβάνια μας
Στον ουράνιο θόλο και τον θέλαμε όλο

Τρέξαμε, παίξαμε, μπλέξαμε
Σε παραμύθια πιστέψαμε
Τρέξαμε, παίξαμε, μπλέξαμε
Όνειρα τέρατα θρέψαμε

Ήρεμα πάμε στη στροφή
Μη ξαναχάσουμε επαφή
Κόλλησε πάνω μου αν θες
Μας περιμένουνε βροχές

Τρέξαμε, παίξαμε, μπλέξαμε
Όνειρα τέρατα θρέψαμε

Πέσαν τα δολώματα, άνοιξαν τα στόματα
Γέμισε η αρένα ζώα πεινασμένα
Κι η ζωή παράμερα γέλαγε στη κάμερα
Μες την υστερία για μια ευκαιρία

Τρέξαμε, παίξαμε, μπλέξαμε
Σε παραμύθια πιστέψαμε
Τρέξαμε, παίξαμε, μπλέξαμε
Όνειρα τέρατα θρέψαμε

Ήρεμα πάμε στη στροφή
Μη ξαναχάσουμε επαφή
Κόλλησε πάνω μου αν θες
Μας περιμένουνε βροχές

Τρέξαμε, παίξαμε, μπλέξαμε
Όνειρα τέρατα θρέψαμε

Πεζοί και αγκαλιασμένοι
Μουσική : Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης
Στίχοι : Κώστας Φασουλάς

Ποια νύχτα σ’ έχει οδηγό
Ποιο ψέμα σίγουρο φτερό
Ποιος πόνος αναβάτη
Σπαθί που κόβει το σκοινί
Και θεμελιώνει στο κορμί
Της λησμονιάς κατάρτι

Να λες τα χέρια μου πανιά
Τα λάθη μου παραξενιά
Κι ό,τι προστάζεις θα’μαι
Ο φόβος μου να ζαλιστεί
Μπροστά σου να ρεζιλευτεί
Καθώς θα προχωράμε

Κι αν μείναμε από καύσιμα
Και ψεύτικα παράσημα
Για μας το ίδιο μένει
Ας περπατήσουμε λοιπόν
Πεζοί και αγκαλιασμένοι

Μια έκρηξη στα σκοτεινά
Ό,τι βαθιά με πολεμά
Και με έχει κατακάψει
Ξεκόλλησε με από δω
Και στρίψε να μη ξαναδώ
Την ίδια πάλι λάμψη

Το παιχνίδι παίζεται
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Νιώθω να χάνω ό,τι πιστεύω
ο φόβος πάει να τα σβήσει
μα μέσα απ'όλα κάτι κλέβω
κάτι αποφάσισε να ζήσει

Κάτι το νιώθω επιμένει
το φως της τελευταίας στιγμής
κάτι που τόσα χρόνια παίρνει
πάντα το μέρος της ζωής

Με το σώμα στο κενό
την ψυχή στο στόμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα
Μες τα μάτια σου όσο ζω
πίνω φως και χρώμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα

Σαν πείσμα , σαν μια φλέβα αίμα
σαν περηφάνεια πριν λυγίσει
μέσα από όλα τα χαμένα
κάτι απόψε θα νικήσει

Κάτι το νιώθω επιμένει
το φως της τελευταίας στιγμής
κάτι που τόσα χρόνια παίρνει
πάντα το μέρος της ζωής

Με το σώμα στο κενό
την ψυχή στο στόμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα
Μες τα μάτια σου όσο ζω
πίνω φως και χρώμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα

Με το σώμα στο κενό
την ψυχή στο στόμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα
Μες τα μάτια σου όσο ζω
πίνω φως και χρώμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα