PNG - INCORRECT

Στίχοι, ερμηνεία: PNG
Μουσική παραγωγή: Go Pe
Μίξη, mastering: Λόγος Απειλή @ I Am Hip Hop Studios
Artwork: P.Gogos
Xperimental Official - All rights reserved © 2025

Στίχοι:

2025, PNG και Go Pe,

''Ο στίχος παραδέχομαι πως δεν είναι correct,
δεν κόβεται εύκολα με τσίχλες nicorette,
επιταχύνει επικίνδυνα σαν Chevrolet Corvette,
ανθεκτικός σαν Lada Niva, προϊόν απ'τά σοβιέτ.''

1o Κουπλέ:

Τη μοίρα μου τη ξέρω απλά ζω και περιμένω,
πάω παντού με το αμάξι, τρία στα πέντε όμως τρέχω,
δύο στα πέντε κάνω βάρη, να ξεχάσω που να πάρει,
πως τα 'κανα μαντάρα και μου στράβωσε το ζάρι,
δεν το κάνω για τα views,
με ακούνε οι πατεράδες και με βάζουνε στους γιούς,
ζαλίζονται και οι δύο σαν να πίνουν OG Kush,
με ακούνε ακαδημαϊκοί και κάνουνε κους κους,
τα Σ/Κ μου στα βουνά ή με τους μπασκετικούς,
έχω φίλους εφτάστερους μα και μπαρτζωκικούς,
(μαζί με αυτούς και εγώ) παρένθεση αυτό
και κάτι κολλημένους παοκτσήδες και αρειανούς,
άντε πετάξτε τα μαχαίρια τους μαφιόζους μην ακούς,
είμαι η ισχύς εν τη ενώσει και εν πάση περιπτώσει,
το σύστημα χταπόδι, εφτά χέρια σου τα παίρνουν, ένα θα 'ρθει να σου δώσει,
το μυαλό σου πόσο κόβει; όλη η χώρα πόσοι κόμβοι;
δεν θέλω ελικόπτερα αφού σκότωσαν τον Kobe.

2ο Κουπλέ:

Έρχομαι απ'την πόλη που 'θαψε ένας Καντιώτης,
ενώ είχε καλλιτέχνες που είχαν άριστη ποιότης,
όπως ο Καλαμάρας, ο Μηλώσης και ο Σουλιώτης,
έπεσε αστροπελέκι, κουνήθηκε η κοινότης,
βάζω τα αρχαία να κάτσει καλά η ρίμα,
όσο μαφιόζοι βγάζουνε στις πλάτες μας το χρήμα,
και στο λέω είναι κρίμα και μελαγχολία με πιάνει σαν να ακούω Διάφανα Κρίνα,
οι στίχοι μου ενσαρκώνουν του Θεόδωρου Αγγελόπουλου ξεχασμένο ένα ποίημα,
στην πόλη μου αντιδήμαρχος και προσεχώς και δήμαρχος, ένας εθνικιστής,
νοσταλγός της χούντας, δηλωμένος ναζιστής,
στο Βίτσι, στα μνημόσυνα, σημαίες χρύσης αυγής,
άκουσε το παραμύθι και τον πείραξαν οι στίχοι,
όσο με αρκουδάκια παίζετε με κυνηγάνε λύκοι,
όχι δεν είμαστε όμοιοι, δεν είμαστε ούτε ίδιοι,
και λογικό το βρίσκω, δίπλα μου να μένουν λίγοι.

3ο Κουπλέ:

Τώρα φτάσαμε τριάντα, δεν με νοιάζει ποιος θα φύγει,
θέλω απλά αδρεναλίνη, τίποτα όρθιο να μη μείνει,
τη χώρα κουμαντάρουν φιλελεύθεροι εξωγήινοι,
δεν έχεις να πληρώσεις: το ρεύμα και τη βενζίνη,
τι να σε νοιάξει όμως; έχεις εθνικοφροσύνη,
όλοι οι απατεώνες, σου το παίζουν πατριώτες,
κάτι πρώην καταδότες, τους πιστεύουνε αμόρφωτοι, βολεμένες κότες,
ας έρθει όμως ο ξένος, είτε Γιάνκης ή Κινέζος, να είναι απλά φραγκάτος,
αν αγοράσει σπίτι, golden visa του ανήκει δωράκι από το κράτος,
μετά αναρωτιέστε πώς φτάσαν εκεί τα ακίνητα;
σε λίγο κουτορνίθια, θα κοιμάστε στα αυτοκίνητα,
αφυπνίζω το μυαλό μου με δύο χιλιάδες κίνητρα,
στο ραπ οικονομία και ιστορία για αντίποινα,
έλα τώρα γαζώνει, αναλώθηκα σαν Johnnie κι ας Jack μόνο κατέβαζα,
δύο βαλέδες έπιασα, έφτιαξα γκρίζα ζώνη,
απέναντι καρτέλ και από εδώ πέρα όλοι μόνοι,
άλλος πουλάει πρέζες, άλλος πάει και οργώνει,
βάζω τα παπούτσια μου και σφίγγω το κορδόνι.

4o Κουπλέ:

Δες εδώ μια κοροϊδία,
στη Μεσόγειο έχουμε φτιάξει δεύτερη Κολομβία,
είμαστε όμως μέσ'το νατο, άρα ζούμε ουτοπία,
στο προφίλ σου μη ξεχάσεις τη σημαία για Ουκρανία,
κι ας μην ξέρεις την Κριμαία,
ας κάψεις το χειμώνα δυο καρέκλες, δυο γραφεία,
έχω μια ιδεολογία, όμως καμιά ταμπέλα,
δεν είμαστε το ίδιο αφού είσαι Bella Ciao για το χρήμα,
η ιστορία μου έδειξε, στα αριστερά ένα ψέμα,
στα δεξιά αντίκρυσα: θάνατο και δωσίλογους και του σογιού μου αίμα,
ερώτημα κανένα, μ'ακούσανε σλαβόφωνοι και σπάσαν τον αυχένα,
στην Ελλάδα, ολόκληρο το σόι μου φάκελο είχε μάγκα μου, μέχρι το '81,
νωρίτερα από εμένα, μισώ το παρακράτος, γιατί το έχω βιώσει καλύτερα απ'τον καθένα,
αν ήθελα θα είχα και τον πλούτο και το στέμμα,
να τα κάνω λαμπόγυαλο να γίνει η χώρα αρένα.

Ρεφρέν:

''Ο στίχος παραδέχομαι πως δεν είναι correct,
δεν κόβεται εύκολα με τσίχλες nicorette,
επιταχύνει επικίνδυνα σαν Chevrolet Corvette,
ανθεκτικός σαν Lada Niva, προϊόν απ'τά σοβιέτ.'' Χ2

PNG

Go Pe

Λόγος Απειλή

[xperimentalofficial]

Στίχοι:

2025, PNG και Go Pe,

''Ο στίχος παραδέχομαι πως δεν είναι correct,
δεν κόβεται εύκολα με τσίχλες nicorette,
επιταχύνει επικίνδυνα σαν Chevrolet Corvette,
ανθεκτικός σαν Lada Niva, προϊόν απ'τά σοβιέτ.''

1o Κουπλέ:

Τη μοίρα μου τη ξέρω απλά ζω και περιμένω,
πάω παντού με το αμάξι, τρία στα πέντε όμως τρέχω,
δύο στα πέντε κάνω βάρη, να ξεχάσω που να πάρει,
πως τα 'κανα μαντάρα και μου στράβωσε το ζάρι,
δεν το κάνω για τα views,
με ακούνε οι πατεράδες και με βάζουνε στους γιούς,
ζαλίζονται και οι δύο σαν να πίνουν OG Kush,
με ακούνε ακαδημαϊκοί και κάνουνε κους κους,
τα Σ/Κ μου στα βουνά ή με τους μπασκετικούς,
έχω φίλους εφτάστερους μα και μπαρτζωκικούς,
(μαζί με αυτούς και εγώ) παρένθεση αυτό
και κάτι κολλημένους παοκτσήδες και αρειανούς,
άντε πετάξτε τα μαχαίρια τους μαφιόζους μην ακούς,
είμαι η ισχύς εν τη ενώσει και εν πάση περιπτώσει,
το σύστημα χταπόδι, εφτά χέρια σου τα παίρνουν, ένα θα 'ρθει να σου δώσει,
το μυαλό σου πόσο κόβει; όλη η χώρα πόσοι κόμβοι;
δεν θέλω ελικόπτερα αφού σκότωσαν τον Kobe.

2ο Κουπλέ:

Έρχομαι απ'την πόλη που 'θαψε ένας Καντιώτης,
ενώ είχε καλλιτέχνες που είχαν άριστη ποιότης,
όπως ο Καλαμάρας, ο Μηλώσης και ο Σουλιώτης,
έπεσε αστροπελέκι, κουνήθηκε η κοινότης,
βάζω τα αρχαία να κάτσει καλά η ρίμα,
όσο μαφιόζοι βγάζουνε στις πλάτες μας το χρήμα,
και στο λέω είναι κρίμα και μελαγχολία με πιάνει σαν να ακούω Διάφανα Κρίνα,
οι στίχοι μου ενσαρκώνουν του Θεόδωρου Αγγελόπουλου ξεχασμένο ένα ποίημα,
στην πόλη μου αντιδήμαρχος και προσεχώς και δήμαρχος ένας εθνικιστής,
νοσταλγός της χούντας, δηλωμένος ναζιστής,
στο Βίτσι, στα μνημόσυνα, σημαίες χρύσης αυγής,
άκουσε το παραμύθι και τον πείραξαν οι στίχοι,
όσο με αρκουδάκια παίζετε με κυνηγάνε λύκοι,
όχι δεν είμαστε όμοιοι, δεν είμαστε ούτε ίδιοι,
και λογικό το βρίσκω, δίπλα μου να μένουν λίγοι.

3ο Κουπλέ:

Τώρα φτάσαμε τριάντα, δεν με νοιάζει ποιος θα φύγει,
θέλω απλά αδρεναλίνη, τίποτα όρθιο να μη μείνει,
τη χώρα κουμαντάρουν φιλελεύθεροι εξωγήινοι,
δεν έχεις να πληρώσεις: το ρεύμα και τη βενζίνη,
τι να σε νοιάξει όμως; έχεις εθνικοφροσύνη,
όλοι οι απατεώνες, σου το παίζουν πατριώτες,
κάτι πρώην καταδότες, τους πιστεύουνε αμόρφωτοι, βολεμένες κότες,
ας έρθει όμως ο ξένος, είτε Γιάνκης ή Κινέζος, να είναι απλά φραγκάτος,
αν αγοράσει σπίτι, golden visa του ανήκει δωράκι από το κράτος,
μετά αναρωτιέστε πώς φτάσαν εκεί τα ακίνητα;
σε λίγο κουτορνίθια, θα κοιμάστε στα αυτοκίνητα,
αφυπνίζω το μυαλό μου με δύο χιλιάδες κίνητρα,
στο ραπ οικονομία και ιστορία για αντίποινα,
έλα τώρα γαζώνει, αναλώθηκα σαν Johnnie κι ας Jack μόνο κατέβαζα,
δύο βαλέδες έπιασα, έφτιαξα γκρίζα ζώνη,
απέναντι καρτέλ και από εδώ πέρα όλοι μόνοι,
άλλος πουλάει πρέζες, άλλος πάει και οργώνει,
βάζω τα παπούτσια μου και σφίγγω το κορδόνι.

4o Κουπλέ:

Δες εδώ μια κοροϊδία,
στη Μεσόγειο έχουμε φτιάξει δεύτερη Κολομβία,
είμαστε όμως μέσ'το νατο, άρα ζούμε ουτοπία,
στο προφίλ σου μη ξεχάσεις τη σημαία για Ουκρανία,
κι ας μην ξέρεις την Κριμαία,
ας κάψεις το χειμώνα δυο καρέκλες, δυο γραφεία,
έχω μια ιδεολογία, όμως καμιά ταμπέλα,
δεν είμαστε το ίδιο αφού είσαι Bella Ciao για το χρήμα,
η ιστορία μου έδειξε, στα αριστερά ένα ψέμα,
στα δεξιά αντίκρυσα: θάνατο και δωσίλογους και του σογιού μου αίμα,
ερώτημα κανένα, μ'ακούσανε σλαβόφωνοι και σπάσαν τον αυχένα,
στην Ελλάδα, ολόκληρο το σόι μου φάκελο είχε μάγκα μου, μέχρι το '81,
νωρίτερα από εμένα, μισώ το παρακράτος, γιατί το έχω βιώσει καλύτερα απ'τον καθένα,
αν ήθελα θα είχα και τον πλούτο και το στέμμα,
να τα κάνω λαμπόγυαλο να γίνει η χώρα αρένα.

Ρεφρέν:

''Ο στίχος παραδέχομαι πως δεν είναι correct,
δεν κόβεται εύκολα με τσίχλες nicorette,
επιταχύνει επικίνδυνα σαν Chevrolet Corvette,
ανθεκτικός σαν Lada Niva, προϊόν απ'τά σοβιέτ.'' Χ2