OYUN DENEYİMİ İPUÇLARI #ebeveyn #çocuk #bebek #oyun #duyubütünleme #ergoterapi

Ben oyun oynamayı bilmem ki’
‘Babam hiç benimle oyun oynamamıştı, biz babamı görmüyorduk bile’
‘Onunla nasıl iletişim kuracağımı hiç bilmiyorum’
Gibi gibi son zamanlarda Ergoterapi sürecine emek vermek isteyen ailelerimden bu cümleleri duydum. Bu sürece emek vermek gerçekten manevi ve maddi bağlamda meşakkatli. Fakat geri planda yapılması gereken ve süreci kısaltması gereken önemli belirteçler var. Bu da oyundan geçiyor. Oyunun gücünü yadsıyamayız.
Oyun çocuğun dilidir, elidir, ayağıdır…
Hiçbirimiz mükemmel olmak, efsane oyunlar kurmak ve yüce bir yaratıcılığa sahip olmak zorunda değiliz. Bazen onunla göz teması kurup, onu anlamaya çalışmak bile oyunun temelini atabilir. Alınan destekler, müdahaleler bazı becerilerin kazanmasına yardımcı olacaktır ama çocuğun anne ve babasıyla geçirdiği kaliteli zamanın önüne geçebilecek herhangi bir şey var mı bilmiyorum.
Sağlıklı beyin gelişimi, motor beceriler, duygular, duyusal bütünleme kavramı, bilişsel ve sosyal becerilerin hepsinin yolunun ‘oyun’ kavramından geçtiğini biliyor muydunuz?
Mükemmel bir çocukluk geçirmemize gerek yok, travmasız bir geçmişimiz olmasına da gerek yok. Onlara elimizi uzatalım, gerçekten isteyelim bu her şeye yeter.

Çocuğun kendi etkinliğine konsantre olabilmesi için huzurlu ve güven hissine sahip olması gerekir. Bu huzurlu duruma çocuk, kendini rahat hissettiğinde ve ebeveynin orada bulunmayabileceği korkusu taşımadığında ya da aşırı uyarılmış olmadığında, ebeveyn onun dikkatini sürekli talep etmediğinde ve ona bireysel insiyatif için alan sağladığında ulaşabilir. (Yaratıcı Hareket ve Dans, Garcia, Plevin)

Peki siz çocuğunuzla oyunlar oynuyor musunuz? Süreç nasıl ilerliyor?