Ο παππούλης του φεγγαριου- ένα παραμύθι σε στίχους για να κοιμούνται γλυκά τα παιδάκια.

Ο παππούλης του φεγγαριού

Κάθε βράδυ τα παιδάκια, σαν τα όμορφα πουλιά,
κλείνουνε τα βλέφαρα τους σε κρεβάτι σαν φωλιά.
Ταξιδεύουν σ’άλλες χώρες με αόρατα φτερά,
σ’ έναν ουρανό μ’αστέρια χρυσαφένια, αστραφτερά.

Εκεί πάνω στο φεγγάρι με τα μάτια της ψυχής
ίσως δουν ένα γεράκο να ψαρεύει ευτυχής.
Κει ψηλά με την απόχη, μ’ έναν άγγελο παρέα,
να μαζεύει τις ευχές τους, όνειρα αγνά κι ωραία.

Αν ένα μικρό παιδάκι θα ’θελε να δει αλήθεια
ένα κάστρο όλο χρώμα σαν από τα παραμύθια
ή ιππότη θαρραλέο σ’ ένα άλογο καβάλα,
με φτερά σαν των αγγέλων τόσο άσπρα και μεγάλα,

ο παππούλης μια καμπάνα κρυσταλλένια θα κουνήσει,
που στους τέσσερις ανέμους όλο γλύκα θα ηχήσει.
Και στην πλάτη του αλόγου σαν ιππότης θα πετάξει
το παιδάκι και τον κόσμο από κάτω θα κοιτάξει,

για να δει μικρά σπιτάκια που θα μοιάζουν να ’ναι χίλια,
όλο χρώματα πετράδια και πανέμορφα κοχύλια.
Κι αν ένα μικρό κορίτσι θέλει να βρει πεταλούδες
και νεράιδες όλο λάμψη, μαγεμένες κοπελούδες,

ο γεράκος τα λουλούδια μ’ ασημένιο ποτιστήρι
θα ποτίσει και θα λάμψουν σαν φωτιές σε πανηγύρι,
σαν χαρούμενες στο δάσος ντροπαλές πυγολαμπίδες,
που θα μοιάζουν με νεράιδες, οι πιο όμορφες που είδες.

Στην καλύβα του κρυμμένα έχει θαύματα σωρό,
στο φεγγάρι τ’ ασημένιο στήνει όμορφο χορό.
Και μαζεύονται κοντά του τα ουράνια αγγελούδια
με τις χρυσαφένιες άρπες να του παίξουνε τραγούδια.

Κει στο αερόστατο του, μες στα σύννεφα κρυμμένος,
με στολίδια και παιχνίδια ξεκινά ευτυχισμένος.
Ταξιδεύει και πετάει όπου πάντα ζούνε μύθοι
και μαγευτικές εικόνες σε ωραίο παραμύθι.

Να καλέσει τα παιδάκια στα πιο όμορφα παλάτια
που εκείνα μόνο βλέπουν και με της ψυχής τα μάτια
κάθε ξέγνοιαστο παιχνίδι να χαρούν και να χορτάσουν.
Τόσο όμορφο ταξίδι δε θα θέλουν να ξεχάσουν!

Εκεί πέρα θα ’χουν φίλους τα πουλιά και τα αστέρια
και με της ψυχής φτερούγες, σαν τα άσπρα περιστέρια,
με γοργόνες κολυμπώντας σε γιαλό και περιγιάλι,
μες στης άνοιξης τα χέρια θα κουρνιάζουν, την αγκάλη.

Θα μυρίζουνε τα ρόδα, τ’ ασημένια, τα γαλάζια
και θα τρώνε χρυσαφένια πορτοκάλια και νεράντζια,
με δροσάτα αεράκια να σφυρίζουν μυρωμένα.
Κι ο καλόκαρδος παππούλης θα γελά ευτυχισμένα!