86. Ερμηνευτικά Σχόλια στο κατά ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ 14.12-17

…Εάν ζητήσετε κάτι εις το όνομά μου, εγώ θα το κάνω…
Από την 134η συνάθροιση μέσω της πλατφόρμας zoom της ΑΕΕ Τρικάλων στις 27/08/2023. ΙΩΑΝ. 14.12-17. Εισηγητής: αδ. Νικολόπουλος Θάνος.

Εδάφια 12-14 ...
"Τα έργα που εγώ κάνω και εκείνος θα κάνει". Εδώ ο Κύριος αναφέρεται στα θαύματα που έκανε ο Ίδιος. Παρόμοια θαύματα έκαναν και οι Απόστολοι, αλλά και οι πιστοί, τότε και τώρα, πρώτα με την οδηγία και μετά με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Για παράδειγμα, ο Πέτρος ανάστησε την Ταβιθά (Πράξεις 9/40). Την ερώτηση εδώ τη δημιουργεί η φράση, "και μεγαλύτερα απ' αυτά θα κάνει". Τι μεγαλύτερο θαύμα μπορεί να κάνει κάποιος απ’ την ανάσταση νεκρού;

... Εσείς, λέγει, "΄Ο,τι αν αιτήσητε". Το έργο το δικό σας είναι να ζητάτε, η προσευχή.
Το έργο το δικό μου: "Τούτο ποιήσω".
Φέρνοντας στο μυαλό μας τις λέξεις που συνεχώς βρίσκουμε στην αρχή των επιστολών του Παύλου, "δεν σταματώ να σας αναφέρω στις προσευχές μου", μπορούμε να καταλάβουμε ότι ήταν διά προσευχής στο ΄Ονομα του Χριστού, που οι Απόστολοι έδωσαν ύπαρξη στην Εκκλησία.
«Ό,τι αν αιτήσητε» . Εάν κάποιος καταλάβει τι υπόσχεται εδώ ο Κύριος, τον πιάνει ίλιγγος, καθώς βλέπει ν’ ανοίγεται εμπρός του ένα απέραντο πεδίο πρωτοβουλιών μέσα στο έργο του Θεού.
Μόνο που εδώ θα πρέπει να προσέξουμε κάτι: Ο Κύριος δεν μιλά για προσευχή στη γενικότητά της. Μιλά για προσευχή ενος ειδικού είδους, στην οποία δεσμεύεται ότι πάντα θα απαντά. Είναι η προσευχή "Εν τω ονόματί Του". Αυτό σημαίνει: Να ζητήσουμε κάτι από τον Θεό Πατέρα μας επί τη βάσει της αποκάλυψης που ο Ιησούς μάς έχει δώσει για το πρόσωπό Του και το έργο Του.
Κατά τη Γραφή, το "όνομα" κάποιου συνοψίζει τη γνώση που κατέχουμε για το πρόσωπό του. Είναι η απεικόνισή του στη σκέψη μας.
«΄Ο,τι ζητήσετε εις το όνομά μου, αυτό θα το κάνω.» Και ο στόχος γι’ αυτό: "΄Ινα δοξασθεί ο Πατήρ εν τω Υιώ". Τελικά, προσευχή εν τω ονόματι του Χριστού είναι προσευχή για την πραγματοποίηση του θελήματος του Θεού. Να γιατί η απάντηση σε τέτοια αιτήματα είναι βέβαιη.
Πρακτικά τώρα συμπεράσματα για μας:
-Αυτό το «εν ονόματι του Χριστού», «εις το όνομα του Χριστού», που λέμε στο τέλος της προσευχής μας, δεν είναι μια τυπική φράση, κάτι σαν επωδός για να αποκτήσει δύναμη, να εισακουστεί η προσευχή μας. Τούτη η φράση θα πρέπει να είναι η συνόψιση, το περιεχόμενο της προσευχής μας. Το «εις το όνομα του Χριστού» σημαίνει, «προσεύχομαι για το θέλημά Σου Πατέρα, όπως μας το αποκάλυψε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός».
-Είναι ανάγκη να γνωρίσουμε βαθιά το θέλημα του Θεού, και ας είναι αυτό το πρώτο στις προσευχές μας. Όχι ότι θα σταματήσουμε τις προσευχές μας για τις ανάγκες μας, αλλά αυτό ας είναι πρώτο.
-«Τούτο ποιήσω». Είναι ο Θεός που το κάνει. Είναι ο Θεός που ενεργεί. Είναι ο Θεός που δημιουργεί τις περιστάσεις, στήνει σκηνικά, ξεσηκώνει, εμπνέει, δίνει οδηγία, δίνει δύναμη, προδιαθέτει καρδιές.
Είναι άλλο πράγμα να τρέχεις εσύ, και άλλο να σε αποστέλλει ο Θεός. Εσύ κι εγώ μπορεί να τρέχουμε για να τρέχουμε, μπορεί να τρέχουμε γιατί τρέχουν και οι άλλοι, να τρέχουμε από δική μας ανάγκη να τρέχουμε… Τόση προσπάθεια και συνήθως τόσο λίγος καρπός. Καρπός θα βγει εκεί που σε αποστέλλει ο Θεός, γιατί εκεί ενεργεί ο Θεός. Πόσο ανάγκη να μάθουμε το θέλημά Του, να γνωρίζουμε τη φωνή Του!
-Συνηθίζουμε στο τέλος των προσευχών μας να μη σταματάμε στο «Πατέρα στα ζητάμε εις το όνομα του Χριστού» και να προσθέτουμε «εις το όνομα και για χάρη του Χριστού». Με αυτή τη φράση, «για χάρη του Χριστού», σίγουρα κάτι καλό εννοούμε. Αλλά δεν θα πρέπει να τη λέμε, γιατί προσθέτουμε στον λόγο του Θεού, και αυτό ο Θεός μάς το έχει απαγορεύσει. Άλλωστε, δεν έχει ανάγκη από κάποια χάρη ο Χριστός, για την οποία ο λόγος Του μας λέγει να προσευχόμαστε.

Στη συνέχεια ο Κύριος θα μας μιλήσει για τη θεία πηγή που θα γεννήσει τέτοιες προσευχές στις καρδιές μας – είναι το ΄Αγιο Πνεύμα.
Εδάφια 15-17 ...
Αυτό είναι το υπέρτατο δώρο του Θεού, διότι είναι η πηγή για όλα τα υπόλοιπα, μέσω των προσευχών που Αυτό εμπνέει στον πιστό.

Και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει άλλον Παράκλητον .Το Άγιο Πνεύμα μάς εστάλη σαν απάντηση της παράκλησης του Κυρίου για μας.
"Παράκλητος": Είναι από το παρά + κλητός, που δηλώνει αυτόν που είναι συνέχεια δίπλα, έτοιμος να βηθήσει, να στηρίξει. Ο όρος σημαίνει και τον υποστηρικτή του κατηγορουμένου εμπρός στο δικαστήριο. Αυτή την έννοια έχει στο Α΄Ιωάννου 2/1: "΄Εχομεν παράκλητον προς τον Πατέρα τον Ιησούν Χριστόν, τον δίκαιον".
Αυτός ο Παράκλητος είναι για μας: Υποστήριξη σε στιγμές αδυναμίας. Σύμβουλος στις δυσκολίες της ζωής. Παρήγορος όταν υποφέρουμε. Και πάντα δίπλα τους (διά να μένει μαζί σας αιωνίως). Είναι ό,τι ήταν ο Ιησούς Χριστός για τους μαθητές Του, όσο ήταν εδώ στη γη.Γι’ αυτό λέγει «άλλον παράκλητον».
Ο Κύριος Του δίνει και ένα άλλο όνομα: "Το Πνεύμα της αληθείας" (Εδ.17). Αυτό γιατί είναι η διδασκαλία του Πνεύματος που κάνει τη θεία αλήθεια να εισέλθει στην ψυχή. Είναι το Πνεύμα που μας κάνει να ζούμε την αλήθεια. Το Πνεύμα μόνον μπορεί να κάνει τον Θείο Λόγο μια αλήθεια που φέρνει ζωή σ’ εμάς.