filmov
tv
Δημήτρης Μητροπάνος - Το ζεϊμπέκικο του Αρχαγγέλου

Показать описание
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας - Μουσική: Μάριος Τόκας
Με τη συμπλήρωση δυο χρόνων από τον πρόωρο χαμό του Μάριου Τόκα, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12 Μαΐου 2010 στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στο έργο του υπό τον τίτλο ΜΑΡΙΟΣ ΤΟΚΑΣ - «ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ»
Τραγούδησαν οι: Δημήτρης Μητροπάνος, Αντώνης Καλογιάννης,
Δημήτρης Μπάσης, Μελίνα Ασλανίδου, Γιώτα Νέγκα, Δώρος Δημοσθένους και ο Βασίλης Σκουλάς.
Συμμετείχε η Λαϊκή Ορχήστρα και η Ορχήστρα «Σύγχρονης Μουσικής» της ΕΡΤ.
Ενορχήστρωση: Γιάννης Παπαζαχαριάκης,
Κείμενα: Κάκια Ιγερινού.
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Αμαλία Τόκα
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου
και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου
γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει
μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι
και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι
οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα
παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Με τη συμπλήρωση δυο χρόνων από τον πρόωρο χαμό του Μάριου Τόκα, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12 Μαΐου 2010 στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στο έργο του υπό τον τίτλο ΜΑΡΙΟΣ ΤΟΚΑΣ - «ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ»
Τραγούδησαν οι: Δημήτρης Μητροπάνος, Αντώνης Καλογιάννης,
Δημήτρης Μπάσης, Μελίνα Ασλανίδου, Γιώτα Νέγκα, Δώρος Δημοσθένους και ο Βασίλης Σκουλάς.
Συμμετείχε η Λαϊκή Ορχήστρα και η Ορχήστρα «Σύγχρονης Μουσικής» της ΕΡΤ.
Ενορχήστρωση: Γιάννης Παπαζαχαριάκης,
Κείμενα: Κάκια Ιγερινού.
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Αμαλία Τόκα
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου
και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου
γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει
μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι
και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι
οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα
παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις
Μοναχική και σπάνια
γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια
ανέμους να θερίσεις
σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ
ψάχνεις του κόσμου το λεκέ
για να τον καθαρίσεις