filmov
tv
Απολυτίκιο Παναγίας του Κουδουμά

Показать описание
Τὴν εἰκόνα αὐτὴ παρέδωσε στὸ Μοναστήρι ἡ κ. Ἑλένη Σκανδαλάκη ἀπὸ τὴν Ἁγιὰ Φωτιὰ Μονοφατσίου. Ἡ κυρία αὐτή, περὶ τὸ 1930 ἦταν νοσοκόμα στὸν Ἐρυθρὸ Σταυρὸ τῆς Ἀθήνας. Κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴ στὴν Ἀθήνα ἔμενε ἕνας ἰταλικῆς καταγωγῆς ὑψηλὸς ἀξιωματοῦχος πολιτικὸς τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἦταν Διομήδης. Αὐτὸς, λοιπόν, ὁ ἀξιωματοῦχος ζήτησε ἀπὸ τὸν Ἐρυθρὸ Σταυρὸ μιὰ νοσηλεύτρια γιὰ νὰ φροντίζει τὸν ἄρρωστο ἀδελφὸ τῆς γυναίκας του στὸ σπίτι καὶ ἡ διοίκηση παραχώρησε τὴν τότε νοσηλεύτρια Ἑλένη Σκανδαλάκη.
Ὕστερα ἀπὸ λίγο χρονικὸ διάστημα ἀνέθεσαν σ’ αὐτὸν τὸν Διομήδη τὴν εὐθύνη ἐρευνῶν στὸ κονάκι τοῦ Ἁλῆ Πασὰ στὰ Γιάννενα (προφανῶς θὰ εἶχε εἰδικότητα ἀρχαιολόγου). Ἐπειδὴ οἱ ἐργασίες αὐτὲς ἦταν χρονοβόρες πῆρε μαζί του τὴν οἰκογένειά του καὶ μαζί τή νοσοκόμα Ἑλένη.
Κατὰ τὶς ἔρευνες, σ’ ἕνα ἄδειο δωμάτιο παρατήρησαν στὸ μέσο τοῦ δαπέδου μιὰ πλάκα ποὺ ἔμοιαζε μὲ ἄνοιγμα κρύπτης. Ἔτσι πράγματι ἦταν, διότι ὅταν σήκωσαν αὐτὴ τὴν πλάκα ἀντίκρυσαν μιὰ σκάλα μὲ δεκαπέντε σκαλοπάτια ἡ ὁποία ὀδηγοῦσε σὲ ὑπόγειο μέσα στὸ ὁποῖο ὅμως ὑπῆρχε φῶς. Ἔντρομοι οἱ ἐργάτες ἀνέφεραν τὸ γεγονὸς στὸ Διομήδη. Ὅλοι μαζί, καθὼς καὶ ἡ Ἑλένη ποὺ ἔτυχε νὰ βρίσκεται ἐκεῖ, κατέβηκαν καὶ βρῆκαν ἕνα τραπέζι καὶ πάνω σ’ αὐτὸ μιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας, δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ τῆς ὁποίας ἄναβαν δυὸ λαμπάδες. Ἦταν ἀνεξήγητο τὸ γεγονὸς πὼς ἦταν δυνατὸν ἕνας τέτοιος χῶρος ποὺ μόλις εἶχε ἀνακαλυφθεῖ, νὰ ἔχει λαμπάδες νὰ ἀνάβουν ἑκατέρωθεν τῆς εἰκόνας. Κατάλαβαν ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ θεῖο σημεῖο καὶ ὑπέθεσαν ὅτι ἐκεῖ ἦταν μυστικὸς χῶρος στὸν ὁποῖο ἔκαναν τὴν προσευχή τους οἱ χριστιανοὶ δοῦλοι καὶ δοῦλες τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ. Δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς τὸ γεγονός.
Ὁ Διομήδης πῆρε τὴν εἰκόνα στὸ σπίτι του καὶ μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν ὅταν ἐπέστρεψε στὴν Ἀθήνα κρατοῦσε καὶ τὴν εἰκόνα περισσότερο ὡς ἐνθύμιο παρὰ ἀπὸ εὐλάβεια. Στὸ μεταξὺ ἡ ὑγεία τοῦ ἀρρώστου ἀδελφοῦ τῆς γυναίκας του εἶχε ἐπιδεινωθεῖ καὶ ἀφοῦ οἱ γιατροὶ περίμεναν τὸ μοιραῖο, τὸ ἀνδρόγυνο ζήτησε ἀπὸ τὴν Ἑλένη νὰ προσευχηθεῖ στὴν Παναγία, διότι εἶχαν παρατηρήσει πὼς ἦταν πολὺ πιστὴ ἀφοῦ τὴν ἔβλεπαν νὰ προσεύχεται σ’ αὐτὴν τὴν εἰκόνα μὲ πολλὴ εὐλάβεια καὶ νὰ τῆς ἀνάβει καντήλι. Ἐκείνη δέχθηκε νὰ προσευχηθεῖ ἀλλὰ ζήτησε ὡς χάρη ἂν θεραπευόταν ὁ ἀσθενής, νὰ τῆς χάριζε αὐτὴ τὴν εἰκόνα, διότι γι’ αὐτὴν δὲν ἦταν εἶδος ἐνθυμίου ἀλλὰ θρησκευτικῆς τιμῆς. Ἐκεῖνος ἀρχικὰ ἀρνήθηκε, τῆς εἶπε νὰ κάνει ὅ,τι μπορεῖ καὶ θὰ σκεφθεῖ. Ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη ἡ Ἑλένη ἄρχισε ἀγῶνα νηστείας καὶ προσευχῆς παρακαλώντας τὴν Παναγία νὰ κάνει τὸ θαῦμα της. Ἐπειδὴ ἡ Ἑλένη καταγόταν ἀπὸ μέρος ποὺ εἶχε σχέση μεγάλη μὲ τὴν Παναγία τοῦ Κουδουμᾶ καὶ ἔχοντας ἀκούσει ἀπὸ παιδὶ γιὰ τὰ πολλὰ της θαύματα, ὁ νοῦς της ὅταν προσευχόταν ἦταν στὸν Κουδουμᾶ.
Τὸ θαῦμα ἔγινε. Παρὰ πᾶσα ἐλπίδα, ὁ βαρειὰ ἄρρωστος ἔγινε καλὰ, ἀλλὰ ὁ Διομήδης δὲν ἤθελε μετὰ νὰ δώσει τὴν εἰκόνα στὴν Ἑλένη. Ἐκείνη βρισκόταν σὲ μεγάλη θλίψη. Τότε ὁ Διομήδης ὀνειρεύτηκε τὴν ἴδια τὴν Παναγία ἡ ὁποία τὸν πρόσταζε μὲ αὐστηρότητα νὰ δώσει τὴν εἰκόνα Της στὴν Ἑλένη. Ἡ Ἑλένη πῆρε τὴν εἰκόνα καὶ τὴν φύλαγε σὰν κόρη ὀφθαλμοῦ μέχρι ποὺ τελείωσε ὁ πόλεμος καὶ τὸ 1945 γύρισε στὸ πατρικὸ της σπίτι στὴν Ἁγιὰ Φωτιά. Ἐκεῖ στὸ σπίτι της τὴν τιμοῦσε, τὴ θύμιαζε, τῆς ἄναβε καντήλι καὶ ὅταν οἱ ἄνθρωποι τῆς περιοχῆς ἔμαθαν τὸ ἱστορικὸ τῆς εἰκόνας αὐτῆς, στὶς ἀνάγκες τους τὴν παρακαλοῦσαν κι αὐτὴ θαυματουργοῦσε. Καθὼς περνοῦσε ἡ ἡλικία της φοβόταν γιὰ τὴν τύχη τῆς εἰκόνας ὅταν θὰ πέθαινε, τὴ βασάνιζε ὅμως καὶ ὁ λογισμὸς ὅτι ἔπρεπε νὰ τὴ δώσει στὸν Κουδουμᾶ, διότι τὴν Παναγία τὴν Κουδουμιανὴ παρακαλοῦσε θερμὰ γιὰ νὰ θεραπεύσει τότε τὸν ἄρρωστο. Πῆρε , λοιπόν, τὴν ἀπόφαση καὶ ἀφιέρωσε τὴν εἰκόνα αὐτὴ τῆς «Ἐλεούσας τοῦ Κύκκου» στὸν Κουδουμᾶ τὸ 1957, κι ἀπὸ τότε ἡ χάρη Της δεσπόζει μέσα στὸ Ναό.
Ἡ εἰκόνα αὐτὴ εἶναι ὄντως θαυματουργός. Μὲ θαῦμα βρέθηκε, ἀπὸ θαῦμα πιστοποιήθηκε ἡ χάρη Της ὅταν βρέθηκε μὲ ἀναμμένες λαμπάδες, θαῦμα θεραπείας σὲ ἑτοιμοθάνατο ἔκαμε, μὲ ἀποκαλυπτικὸ ὄνειρο δόθηκε στὴν Ἑλένη καὶ συνεχίζει νὰ θαυματουργεῖ στὸν ἅγιο τόπο ποὺ δωρήθηκε. Ἔτσι ὁ Κουδουμᾶς ὡς μεγάλο προσκύνημα τῆς Παναγίας ποὺ ἦταν καὶ δὲν διέθετε ἐφέστιο θαυματουργὸ εἰκόνα, ἀπόκτησε.
Ὕστερα ἀπὸ λίγο χρονικὸ διάστημα ἀνέθεσαν σ’ αὐτὸν τὸν Διομήδη τὴν εὐθύνη ἐρευνῶν στὸ κονάκι τοῦ Ἁλῆ Πασὰ στὰ Γιάννενα (προφανῶς θὰ εἶχε εἰδικότητα ἀρχαιολόγου). Ἐπειδὴ οἱ ἐργασίες αὐτὲς ἦταν χρονοβόρες πῆρε μαζί του τὴν οἰκογένειά του καὶ μαζί τή νοσοκόμα Ἑλένη.
Κατὰ τὶς ἔρευνες, σ’ ἕνα ἄδειο δωμάτιο παρατήρησαν στὸ μέσο τοῦ δαπέδου μιὰ πλάκα ποὺ ἔμοιαζε μὲ ἄνοιγμα κρύπτης. Ἔτσι πράγματι ἦταν, διότι ὅταν σήκωσαν αὐτὴ τὴν πλάκα ἀντίκρυσαν μιὰ σκάλα μὲ δεκαπέντε σκαλοπάτια ἡ ὁποία ὀδηγοῦσε σὲ ὑπόγειο μέσα στὸ ὁποῖο ὅμως ὑπῆρχε φῶς. Ἔντρομοι οἱ ἐργάτες ἀνέφεραν τὸ γεγονὸς στὸ Διομήδη. Ὅλοι μαζί, καθὼς καὶ ἡ Ἑλένη ποὺ ἔτυχε νὰ βρίσκεται ἐκεῖ, κατέβηκαν καὶ βρῆκαν ἕνα τραπέζι καὶ πάνω σ’ αὐτὸ μιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας, δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ τῆς ὁποίας ἄναβαν δυὸ λαμπάδες. Ἦταν ἀνεξήγητο τὸ γεγονὸς πὼς ἦταν δυνατὸν ἕνας τέτοιος χῶρος ποὺ μόλις εἶχε ἀνακαλυφθεῖ, νὰ ἔχει λαμπάδες νὰ ἀνάβουν ἑκατέρωθεν τῆς εἰκόνας. Κατάλαβαν ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ θεῖο σημεῖο καὶ ὑπέθεσαν ὅτι ἐκεῖ ἦταν μυστικὸς χῶρος στὸν ὁποῖο ἔκαναν τὴν προσευχή τους οἱ χριστιανοὶ δοῦλοι καὶ δοῦλες τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ. Δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς τὸ γεγονός.
Ὁ Διομήδης πῆρε τὴν εἰκόνα στὸ σπίτι του καὶ μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν ὅταν ἐπέστρεψε στὴν Ἀθήνα κρατοῦσε καὶ τὴν εἰκόνα περισσότερο ὡς ἐνθύμιο παρὰ ἀπὸ εὐλάβεια. Στὸ μεταξὺ ἡ ὑγεία τοῦ ἀρρώστου ἀδελφοῦ τῆς γυναίκας του εἶχε ἐπιδεινωθεῖ καὶ ἀφοῦ οἱ γιατροὶ περίμεναν τὸ μοιραῖο, τὸ ἀνδρόγυνο ζήτησε ἀπὸ τὴν Ἑλένη νὰ προσευχηθεῖ στὴν Παναγία, διότι εἶχαν παρατηρήσει πὼς ἦταν πολὺ πιστὴ ἀφοῦ τὴν ἔβλεπαν νὰ προσεύχεται σ’ αὐτὴν τὴν εἰκόνα μὲ πολλὴ εὐλάβεια καὶ νὰ τῆς ἀνάβει καντήλι. Ἐκείνη δέχθηκε νὰ προσευχηθεῖ ἀλλὰ ζήτησε ὡς χάρη ἂν θεραπευόταν ὁ ἀσθενής, νὰ τῆς χάριζε αὐτὴ τὴν εἰκόνα, διότι γι’ αὐτὴν δὲν ἦταν εἶδος ἐνθυμίου ἀλλὰ θρησκευτικῆς τιμῆς. Ἐκεῖνος ἀρχικὰ ἀρνήθηκε, τῆς εἶπε νὰ κάνει ὅ,τι μπορεῖ καὶ θὰ σκεφθεῖ. Ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη ἡ Ἑλένη ἄρχισε ἀγῶνα νηστείας καὶ προσευχῆς παρακαλώντας τὴν Παναγία νὰ κάνει τὸ θαῦμα της. Ἐπειδὴ ἡ Ἑλένη καταγόταν ἀπὸ μέρος ποὺ εἶχε σχέση μεγάλη μὲ τὴν Παναγία τοῦ Κουδουμᾶ καὶ ἔχοντας ἀκούσει ἀπὸ παιδὶ γιὰ τὰ πολλὰ της θαύματα, ὁ νοῦς της ὅταν προσευχόταν ἦταν στὸν Κουδουμᾶ.
Τὸ θαῦμα ἔγινε. Παρὰ πᾶσα ἐλπίδα, ὁ βαρειὰ ἄρρωστος ἔγινε καλὰ, ἀλλὰ ὁ Διομήδης δὲν ἤθελε μετὰ νὰ δώσει τὴν εἰκόνα στὴν Ἑλένη. Ἐκείνη βρισκόταν σὲ μεγάλη θλίψη. Τότε ὁ Διομήδης ὀνειρεύτηκε τὴν ἴδια τὴν Παναγία ἡ ὁποία τὸν πρόσταζε μὲ αὐστηρότητα νὰ δώσει τὴν εἰκόνα Της στὴν Ἑλένη. Ἡ Ἑλένη πῆρε τὴν εἰκόνα καὶ τὴν φύλαγε σὰν κόρη ὀφθαλμοῦ μέχρι ποὺ τελείωσε ὁ πόλεμος καὶ τὸ 1945 γύρισε στὸ πατρικὸ της σπίτι στὴν Ἁγιὰ Φωτιά. Ἐκεῖ στὸ σπίτι της τὴν τιμοῦσε, τὴ θύμιαζε, τῆς ἄναβε καντήλι καὶ ὅταν οἱ ἄνθρωποι τῆς περιοχῆς ἔμαθαν τὸ ἱστορικὸ τῆς εἰκόνας αὐτῆς, στὶς ἀνάγκες τους τὴν παρακαλοῦσαν κι αὐτὴ θαυματουργοῦσε. Καθὼς περνοῦσε ἡ ἡλικία της φοβόταν γιὰ τὴν τύχη τῆς εἰκόνας ὅταν θὰ πέθαινε, τὴ βασάνιζε ὅμως καὶ ὁ λογισμὸς ὅτι ἔπρεπε νὰ τὴ δώσει στὸν Κουδουμᾶ, διότι τὴν Παναγία τὴν Κουδουμιανὴ παρακαλοῦσε θερμὰ γιὰ νὰ θεραπεύσει τότε τὸν ἄρρωστο. Πῆρε , λοιπόν, τὴν ἀπόφαση καὶ ἀφιέρωσε τὴν εἰκόνα αὐτὴ τῆς «Ἐλεούσας τοῦ Κύκκου» στὸν Κουδουμᾶ τὸ 1957, κι ἀπὸ τότε ἡ χάρη Της δεσπόζει μέσα στὸ Ναό.
Ἡ εἰκόνα αὐτὴ εἶναι ὄντως θαυματουργός. Μὲ θαῦμα βρέθηκε, ἀπὸ θαῦμα πιστοποιήθηκε ἡ χάρη Της ὅταν βρέθηκε μὲ ἀναμμένες λαμπάδες, θαῦμα θεραπείας σὲ ἑτοιμοθάνατο ἔκαμε, μὲ ἀποκαλυπτικὸ ὄνειρο δόθηκε στὴν Ἑλένη καὶ συνεχίζει νὰ θαυματουργεῖ στὸν ἅγιο τόπο ποὺ δωρήθηκε. Ἔτσι ὁ Κουδουμᾶς ὡς μεγάλο προσκύνημα τῆς Παναγίας ποὺ ἦταν καὶ δὲν διέθετε ἐφέστιο θαυματουργὸ εἰκόνα, ἀπόκτησε.
Комментарии