Πραγματική εικόνα κοινωνίας μέσα από διάλογο με πολίτες 2 12 2017

Τις τελευταίες μέρες μέσα από την περιοδεία μου και τις συναντήσεις που είχα με τους πολίτες βρέθηκα πολύ συχνά  μπροστά σε πραγματικά τραγικές περιπτώσεις συνανθρώπων μας οι οποίοι βιώνουν ένα σημαντικό ανθρώπινο δράμα, διαφορετικό σε κάθε οικογένεια, αλλά πραγματικό ανθρώπινο δράμα.

Συνάντησα οικογένειες που έχουν παιδί με σοβαρή ασθένεια που δυσκολεύονται να συντηρήσουν τα έξοδα ή να εξασφαλίσουν τις δαπάνες για την θεραπεία του παιδιού τους στο εξωτερικό και αντιμετωπίζουν την φοβερή κρατική γραφειοκρατία για ένα ζήτημα ζωής και θανάτου.

Συνάντησα οικογένειά στην οποία και οι δύο γονείς είναι άνεργοι με παιδί 21χρονών με ειδικές ανάγκες, με πνευματική αναπηρία που δεν έχουν που να αφήσουν το παιδί τους γιατί δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν στην Λεμεσό ένα ίδρυμα για να μπορέσει να παραμείνει εκεί το παιδί τους.

Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και το επίδομα που παίρνουν δεν τους αρκεί για να ζήσουν.

Συνάντησα περιπτώσεις όπου οικογένειες δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη και χρωστούν στην ΑΗΚ μερικές χιλιάδες ευρώ γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα και ανησυχούν μην τους το διακόψουν.

Αυτά είναι τα πραγματικά βιώματα σήμερα της κυπριακής κοινωνίας και είναι πρόκληση να δηλώνει  ο Υπουργός Οικονομικών και ο κ. Αναστασιάδης ότι υπάρχει πλεόνασμα 500 εκατ.

Εάν υπήρχε η ελάχιστη ανθρώπινη ευαισθησία, κοινωνική ευαισθησία στην διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει αφού υπάρχει πλεόνασμα, ήταν να διαθέσει μερικά εκατομμύρια για να επιλύσει τα προβλήματα που βιώνουν αυτές οι οικογένειες.

Είναι για αυτόν το λόγο που επιβάλλεται να υπάρξει πραγματική αλλαγή .

Στον 21ο αιώνα είναι ντροπή η Κύπρος να αντιμετωπίζει τέτοιες ανθρώπινες τραγωδίες.

Διαθέτει τα μέσα η Πολιτεία όταν θέλει για να έχουμε πραγματικά ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας.

Δυστυχώς εκείνο που λείπει σήμερα είναι η πολιτική βούληση και η κοινωνική ευαισθησία για επίλυση των προβλημάτων.

#ΗΚύπροςΠουΑλλάζει