Προσευχή - Χι Κάπα

Αυτο εδώ είναι μια προσευχή!
Θεέ που κυβερνάς, developer που γράφεις τον κώδικα του παιχνιδιού μου, αγαπημένε μου FBI agent, Άγιε Βασίλη. Σε παρακαλώ.
Φέρε μου πίσω την πίστη μου. Άσε με να θυμηθώ, να καταλάβω και να δω μπροστά μου καθαρότερα τι θέλω τώρα πια, κάτσε, θα προσπαθήσω να το πω δυνατά: λοιπόν: Φύλα τις γάτες μου και κάνε να ζήσουν 30 χρόνια σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Κράτα τη συμμορία μας οσο περισσότερο γίνεται ενωμένη. Κράτα την οικογένεια μου υγιή και καν' τη πιο χαρούμενη. Έχουμε ο καθένας τα δικά του προβλήματα, είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας και τόσο ίδιοι που αυτό συχνά μας οδηγεί σε εκρήξεις, αλλά αγαπιόμαστε πολύ, κι έτσι όσο υπάρχουμε μαζί φοβόμαστε λιγότερο τον κόσμο. Βοήθησε με να καταλάβω καλύτερα πως όταν η αγάπη χάνει φταίμε εμείς και όχι αυτή. Εξήγησε μου μια στιγμή πως να μη θυμώνω όταν την βλέπω να αποτυγχάνει και πείσε με να μην είμαι τόσο σκληρή μαζί της. Μετά, φερ' τη μου πίσω. Φέρε μου πίσω αγάπη. Σου ζητώ μια αγάπη και για μένα. Πιο αστεία, πιο γελαστή, πιο δυνατή από μένα. Πιο αισιόδοξη, πιο τρυφερή, ακόμα πιο ανθεκτική από μένα. Και κάνε με κι εμένα αντάξιά της. Μια αγάπη καθησυχαστική, που θ' ακούει όχι για να διορθώσει μα για να επουλώσει αποτελεσματικότερα. Μια αγάπη που να με πιάσει και να με πείσει και να μη μ'αφησει, μια αγαπη που να χτιζει περισσοτερα απ' όσα γκρεμίζει, που να ξεχορταριάζει παράσιτα και να φυτεύει κήπους. Που να μην είναι δίπλα, μα μαζί, όχι ένας-ένας, ούτε δυό-κανένας, μα κύκλοι συντροφικοί και περιεκτικοί και ελαστικοί, ομόκεντροι και εφαπτομένοι μαζί και σε τομή που γυρνάνε ελεύθεροι χέρι-χέρι ,αγκαλιά και γελαστά μέσα απ' τα βάσανα και τα σκοτάδια αυτού του γλυκού τίποτα που λέμε ζωή. Θέλω να ζήσω. Θέλω να ζήσω. Ζητάω εκδρομές, πόλεις θάλασσες λίμνες βουνά ερήμους στέπες ξέφωτα του κόσμου, φωτογραφίες με όλους μου τους φίλους, τους παλιούς και ζητάω και καινούριους. Κάνε με να μιλάω πιο καθαρά, να καταλαβαίνω όπου πρέπει περισσότερα κι όπου πρέπει λιγότερα. Τελειώνω.
Θεε που κυβερνάς, developer που γράφεις τον κώδικα του παιχνιδιού μου, αγαπημένε μου FBI agent, Άγιε μου Βασίλη:
Θεράπευσε με, πάρε μου τον πόνο απ'το το κορμί, μα άσε μου μια μικρή πληγή ανοιχτή. Όσο χρειάζεται, αρκετή, ώστε να τρέχω από μέσα της εγώ, και να ποτίζονται από μένα ζωγραφιές, τραγούδια, κείμενα, λιχουδιές, χάδια σε ζώα και φυτά κι έπειτα σ' οποίον άνθρωπο τ'αντέχει. Κάνε το πόνο μου λικέρ φράουλα κι εγώ θα τους κεράσω όλους.
Α ναι:
Για όλα μέχρι σήμερα, σ' ευχαριστώ.