filmov
tv
Χρήστος Παπαχρήστος - Μη Φοβηθείς Το Θρήνο

Показать описание
Στίχοι - Μουσική
Χρήστος Παπαχρήστος
Κοίτα τα χρώματα στον ουρανό και κλάψε
κι αν τα μάτια σου στερέψανε σα λίμνες δε πειράζει,
μια ματιά ρίξε τριγύρω μόνο κι άσε
το μυαλό με τις δικές του εμμονές να σε γεράζει.
Δες τα όνειρα να μαχονται μπροστά σου
κι αν σε κούρασαν τα χρόνια ξεκουράσου,
ειν'αργά ν'ακολουθήσεις τη καρδιά σου
μεσ'το άγνωστο πλανέψου και μονάχος τώρα χάσου.
Βρες τα θρύψαλα κι ένωσε τα κομάτια
αυτής της άρρωστης ψυχής αυτής της μαύρης θλίψης,
που σκλήρυνε και πέτρωσε και το'δαν χίλια μάτια
και στη συνέχεια χάθηκε πλημμυρισμένη τύψεις.
Και τράβα μεσ'τα κύματα σαν φτάσουν στη στεριά τους
κι αν σε τρομάξει το σκοτάδι αν φοβηθείς το κρύο,
σκέψου πως μόνο ένα βήμα σε χωρίζει από κοντά τους
μια ανάσα ξεψυχάει απ'της ζωής σου το αντίο.
Κοίτα τα χρώματα στον ουρανό και κλάψε
κι αν σου κάηκαν οι μνήμες μια για πάντα δε πειράζει,
μια ματιά ρίξε τριγύρω μόνο κι άσε
το μυαλό με τις τρελές του πινελιές να σε χαράζει.
Δες τον θάνατο και τη ζωή μπροστά σου
κι αν σε κούρασαν τα λόγια άνθρωπέ μου ξεκουράσου,
ειν'αργά να ζωντανέψεις τα νεκρά παιδιά σου
απ αυτό το χώμα που σκεπάζει τα φτωχά άμοιρά σου.
Βρες τα θρύψαλα κι ένωσε τα κομάτια
αυτής της άρρωστης πληγής αυτής της μαύρης θλίψης,
που σκλήρυνε και πέτρωσε και το'δαν χίλια μάτια
και στη συνέχεια χάθηκε πλημμυρισμένη τύψεις.
Και τράβα μεσ'τα κύματα σαν φτάσουν στη στεριά τους
κι αν σε τρομάξει το σκοτάδι αν φοβηθείς το κρύο,
σκέψου πως μόνο ένα βήμα σε χωρίζει από κοντά τους
μια ανάσα σε γλιτώνει απ'της αβύσσου το θηρίο...
μια ανάσα ξεψυχάει απ'της ζωής σου το αντίο.
Χρήστος Παπαχρήστος
Κοίτα τα χρώματα στον ουρανό και κλάψε
κι αν τα μάτια σου στερέψανε σα λίμνες δε πειράζει,
μια ματιά ρίξε τριγύρω μόνο κι άσε
το μυαλό με τις δικές του εμμονές να σε γεράζει.
Δες τα όνειρα να μαχονται μπροστά σου
κι αν σε κούρασαν τα χρόνια ξεκουράσου,
ειν'αργά ν'ακολουθήσεις τη καρδιά σου
μεσ'το άγνωστο πλανέψου και μονάχος τώρα χάσου.
Βρες τα θρύψαλα κι ένωσε τα κομάτια
αυτής της άρρωστης ψυχής αυτής της μαύρης θλίψης,
που σκλήρυνε και πέτρωσε και το'δαν χίλια μάτια
και στη συνέχεια χάθηκε πλημμυρισμένη τύψεις.
Και τράβα μεσ'τα κύματα σαν φτάσουν στη στεριά τους
κι αν σε τρομάξει το σκοτάδι αν φοβηθείς το κρύο,
σκέψου πως μόνο ένα βήμα σε χωρίζει από κοντά τους
μια ανάσα ξεψυχάει απ'της ζωής σου το αντίο.
Κοίτα τα χρώματα στον ουρανό και κλάψε
κι αν σου κάηκαν οι μνήμες μια για πάντα δε πειράζει,
μια ματιά ρίξε τριγύρω μόνο κι άσε
το μυαλό με τις τρελές του πινελιές να σε χαράζει.
Δες τον θάνατο και τη ζωή μπροστά σου
κι αν σε κούρασαν τα λόγια άνθρωπέ μου ξεκουράσου,
ειν'αργά να ζωντανέψεις τα νεκρά παιδιά σου
απ αυτό το χώμα που σκεπάζει τα φτωχά άμοιρά σου.
Βρες τα θρύψαλα κι ένωσε τα κομάτια
αυτής της άρρωστης πληγής αυτής της μαύρης θλίψης,
που σκλήρυνε και πέτρωσε και το'δαν χίλια μάτια
και στη συνέχεια χάθηκε πλημμυρισμένη τύψεις.
Και τράβα μεσ'τα κύματα σαν φτάσουν στη στεριά τους
κι αν σε τρομάξει το σκοτάδι αν φοβηθείς το κρύο,
σκέψου πως μόνο ένα βήμα σε χωρίζει από κοντά τους
μια ανάσα σε γλιτώνει απ'της αβύσσου το θηρίο...
μια ανάσα ξεψυχάει απ'της ζωής σου το αντίο.
Комментарии