Το αθλητικό πνεύμα στον ελληνικό ποιητικό λόγο

ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΛΕΞΙΟΥ-ΓΟΡΓΩ,
«Το αθλητικό πνεύμα στον ελληνικό ποιητικό λόγο της Αρχαϊκής και Κλασικής εποχής».

Στο βιβλιοπωλείο Αριστοτέλειο, Ερμού 61 - 54623 Θεσσαλονίκη

[SISEMENDOG]

Ευχαριστούμε για την υπενθύμιση της έννοιας αθλητισμός, η οποία σήμερα έχει διαμορφωθεί σε μία σχεδόν καθαρά επίδειξη πολιτικής ισχύος και διακίνησης παράνομου χρήματος μέσω στοιχηματικών εταιριών...
Σίγουρα και στην δική μας αρχαία ελληνική εποχή υπήρχαν τέτοιου είδους φαινόμενα, όπου αθλητές και παράγοντες ή πόλεις-κράτη χρησιμοποίησαν αθέμιτα μέσα μόνο και μόνο, για την επίτευξη της νίκης, όπως είναι λογικό, αφού σε όλες τις κοινωνίες υπάρχουν πάντα και αυτοί, οι οποίοι θα πράττουν όχι αγαθά και δίκαια. Η ουσία όμως είναι, ότι παρόλο αυτών, που ενυπάρχουν σε όλες τις κοινωνίες με σκέψη και έργα ιδιοτελή κι όχι για το κοινό καλό, πως κάποιοι από τους δικούς μας Έλληνες πατέρες διακρίθηκαν και ανήγαγαν τον αθλητισμό (και όχι μόνο...) σε μία δημιουργική για τον άνθρωπο εξέλιξη, η οποία σκοπό θα έχει την συνένωση-ομόνοια μεταξύ των ελληνικών πόλεων (για αυτό και η εκεχειρία ήταν νόμος κατά τους αθλητικούς αγώνες...) και την συνολική βελτίωση όλων μέσω πάντα της ευγενούς άμιλλας, χωρίς φθόνο και ύπουλα μέσα, για αυτό και ο νικητής το μόνο βραβείο, που απολάμβανε δεν ήταν χρήματα και υλικά αγαθά, αλά παρά μονάχα ένα κλαδί ελιάς ως ένδειξη ανδρείας και αιώνιας δόξας!
Μακάρι, κάποτε να το αντιληφθούν και οι σύγχρονοι «πολιτισμένοι» κόσμοι και να αφήσουν τον αθλητισμό να ανθίσει κι όχι να τον βεβηλώνουν και αυτόν ως ένα ακόμη μέσον προπαγάνδας, όπου το μόνο που μετράει θα είναι η προσωπική νίκη, χωρίς να έχει σημασία αν θα επιτευχθεί δίκαια ή όχι, με την αθλητική αξία ή την τραπεζική...
Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται άνθρωποι με ανάλογες αντιλήψεις και την νοοτροπία του φανατισμένου οπαδού, ο οποίος δεν δέχεται την ήττα και επιδιώκει ακόμα και με πράξεις βίας την επικράτησή του...

[ΦανηΣταύρου-νσ]

Ποιος τά ακούει αυτά σήμερα;;; Δυστυχώς Εννοείται ότι η Άσκηση σέ κάνει καλύτερο άνθρωπο!!!