ΝΤΑΒΕΛΗΣ, 1908, ΠΕΤΡΟΣ ΖΟΥΝΑΡΑΚΗΣ

Ntavelis, Petros Zounarakis

Μας πήρ’ η μέρα κι η αυγή
γεια σου Νταβέλη αρχιληστή

μας πήρε το μεσημέρι
μωρ’, γεια σου αρχιληστή Νταβέλη

-Ωπ!

και πού θα λημεριάσουμε
Νταβέλη, μη μας πιάσουνε

πού θα κάμωμε λημέρι
βρε, γεια σου αρχιληστή Νταβέλη

πέρα στη ράχη, ωρέ, την ψηλή
γεια σου Νταβέλη αρχιληστή

ωρέ, και στα πέντε βιλαέτια
ωρ’, φάτε, πιείτε, βρε αδέρφια

βρε, κει θα κάμωμε λημέρι
βρε, γεια σου αρχιληστή Νταβέλη

-Γεια σου…!

[mariabahari]

Τελειο!!!Μπραβο σας, που ανεβασατε μια ερμηνεια που εγινε το 1908, στην Πρωτη φορα το ακουσα σε αυτη την

[MarathonianWarrior]

Ρε "pankonstantopoulos" εσύ διασώζεις τη νεώτερη ιστορία.Που ξετρυπώνεις αυτά τα κελεπούρια! Μπράβο.