ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ & Θ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Π ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ +2004

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἱωάννης Σκορδίλης γεννήθηκε στὴ Γαρίτσα τῆς Κέρκυρας τὴν 24η Μαΐου 1939. Πρωτότοκος Υἱὸς πολύτεκνης οἰκογενείας πέντε τέκνων. Φοίτησε στὸ 6ο Δημοτικό καὶ στὴ συνέχεια ἐργάστηκε βοηθώντας τὴν οἰκογένειά του. Ἀπὸ μικρὸς ἔδειχνε τὴν κλήσι του πρὸς τὴν Ἐκκλησία.
Τὰ πρώτα βήματα στὴν πνευματική του πορεία τὰ πραγματοποίησε μέ τὴν πνευματική καθοδήγηση τοῦ ἀειμνήστου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Εὐσταθίου Παγιατάκη, κοντά στὸν ὁποίο ἔμαθε τὴν ἱερά ψαλμωδία, τὸ τυπικό καὶ τὶς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας. Μετά τὴ στρατιωτική του θητεία ἀνέλαβε ἱεροψάλτης στὸν Ἱερό Ναό Ἁγίας Τριάδος Γαρίτσης, ὅπου ἐμαθήτευσε κοντά στὸν ἀείμνηστο π. Σπυρίδωνα Μουζακίτη, στὸ ποιμαντικό καὶ πλούσιο φιλανθρωπικό του ἔργο. Σέ ἡλικία εἰκοσιτεσσάρων (24) ἐτῶν ἦλθε εἰς γάμου κοινωνίαν μέ τὴν Κωνσταντίνα Μπουχάγιαρ μέ τὴν ὁποία ἀπέκτησε ἐπτά (7) τέκνα (ἐν ζωῇ ἔξι).
Διάκονος ἐχειροτονήθη ὑπό τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Κερκύρας καὶ Παξῶν Πολυκάρπου τὴν 26η Σεπτεμβρίου 1970 καὶ τοποθετήθηκε στὸ Ἱερό προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ. Ὡς Διάκονος φοίτησε στὸ 1ο Γυμνάσιο καὶ Λύκειο στὴν Κέρκυρα καὶ στὴν Ἐκκλησιαστική Σχολή Λαμίας.
Πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη τὴν 16η Ἀπριλίου 1978, Ε' Κυριακή τῶν Νηστειῶν καὶ ἐδιορίσθη στὴν Ἐνορία Ἁγίου Στεφάνου καὶ Ὑ. Θ. Λιβιωτίσσης Σκριπεροῦ. Ἐργάστηκε μέ νεανική φλόγα καὶ ἔνθεο ζήλο καὶ πάντοτε ἀνάφερε τὴν πρώτη του Ἐνορία μέ ἱδιαίτερη ἀγάπη καὶ νοσταλγία.
Τὴν 1η Μαΐου 1980 μετετέθη εἰς τὴν Ἐνορία Ἁγίας Τριάδος Γαρίτσης ὅπου ἐργάσθηκε μέ ζήλο καὶ αὐταπάρνηση ἀναπτύσσοντας μεγάλη δράση μέ κεντρικοὺς ἄξονες τὴν Νεότητα καὶ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἰρέσεων. Μηνύθηκε δύο φορές ἀπὸ τοὺς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά καὶ ἀθωόθηκε πανηγυρικά μετά ἀπό τετραήμερη δίκη κατά τὴν ὁποίαν ἕδωσε ὀμολογία πίστεως καὶ ἀπεκάλυψε τὶς παγίδες τῆς ὁργανώσεως τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά, ὑποστηριζόμενος ὑπό τοῦ ἀειμνήστου π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου.
Τὸ 1985 μετετέθη στὴν Ἐνορία Ἁγίας Παρασκευῆς καὶ Προφήτου Ἡλιοῦ Κουναβάδων. Μέ τὸ ζήλο του καὶ τὴν πληθωρική του προσωπικότητα κατέστησε τὴ μικρή καὶ ἀσήμαντη σέ πληθυσμό Ἐνορία τῶν Κουναβάδων κέντρο τῆς εὐρύτερης περιοχῆς μέ τὴ λειτουργική ζωῆ τῆς Ἐνορίας, τὴν ἱερά ἐξομολόγηση καὶ τὴ διοργάνωση κηρυγμάτων, κατηχητικῶν ὀμάδων, ἐορταστικῶν καὶ λοιπῶν ἐκδηλώσεων καὶ ἱερῶν ἀκολουθιῶν μέ κατάνυξη καὶ μεγαλοπρέπεια.
Τὸ 1988 ὡς ἀναγνώριση τοῦ ἔργου του μετετέθη στὴν Ἐνορία Ἁγ. Σπυρίδωνος Σαρόκου, ἐνώ συγχρόνως ἀναλαμβάνει ὑπεύθυνος τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος τῆς Ἱεράς Μητροπόλεως.
Τὴν 26η Μαΐου 1991, Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς προεχειρίσθη οἰκονόμος ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας Παξῶν καὶ Διαποντίων νήσων Τιμοθέου.
Τὸ 1997 ἐπιδεινώθηκε ἡ ὑγεία του καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Κερκύρας Τιμόθεο νά τὸν ἀπαλλάξει τῶν ἐφημεριακῶν καθηκόντων του. Τὸ 2000 ὕστερα ἀπό γνωμοδότηση τῆς Ὑγειονομικῆς ἐπιτροπῆς συνταξιοδοτῆθηκε. Ἡ ὑγεία του σταδιακά ἐπιδεινώθηκε ἀλλά τὸ πνεύμα καὶ ἡ ψυχή του δέ περιορίστηκαν στὸ ἀσθενικό σῶμα του. Ἐξακολούθησε τὴν πνευματική ἐργασία μέ τὴν ἐξομολόγηση, τὴ λειτουργική ζωή, τὸ κήρυγμα, τὴ δραστηριότητα σέ διάφορες ἐνορίες μετά ἀπό πρόσκληση τῶν ἱερέων, τὴν πνευματική καθοδήγηση καὶ διδαχή τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τὴ δημιουργία κύκλων, καὶ τὴν ἄσκηση τῆς φιλανθρωπίας καὶ ἐλεημοσύνης.
Ἡ κλονισμένη ὑγεία του παρουσίαζε συνεχή ἐπιδείνωση καὶ τὴν 6η Φεβρουαρίου 2002 ὑποβλήθηκε σέ ἐγχείρηση ἀορτοστεφανιαίας παράκαμψης.
Προεχειρίσθη σέ Πρωτοπρεσβύτερο τὴν 2α Ἀπριλίου 2000. Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Τιμοθέου.
Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τὴν 4η Δεκεμβρίου 2004.