Νίκος Ρουμελιώτης Χορεύοντας με την μοναξιά

Χορεύοντας με τη μοναξιά

Είναι η ώρα περασμένη ,η νύχτα κρύα δεν περνά
Φωτογραφία κρεμασμένη ,απ’ τον καθρέφτη σου μιλά
Κι εσύ τον σπας

Κι η βροχή που πέφτει πάλι ,έξω απ’ το τζάμι σου μιλά
Κι εσύ κλεισμένη μες το σπίτι ,χορεύεις με τη μοναξιά

Έτσι όπως πέφτουν τα κομμάτια ,θρύψαλα γίνεται η ζωή
Τα δυο σου γαλανά τα μάτια ,θα περιμένουν την αυγή
Που ίσως φανεί

Κι η βροχή που πέφτει πάλι ,έξω απ’ το τζάμι σου μιλά
Κι εσύ κλεισμένη μες το σπίτι ,χορεύεις με τη μοναξιά

Σε άδειες νότες ταξιδεύω ,με έχουν πνίξει τα ποτά
Κι η βροχή που πέφτει πάλι έξω απ’ το τζάμι μου μιλά
Χαμογελά

μα η βροχή που πέφτει πάλι ,έξω απ’ το τζάμι μου μιλά
Κι εγώ κλεισμένος μες το σπίτι ,χορεύω με τη μοναξιά

Στίχοι – μουσική : Νίκος Ρουμελιώτης