ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ 'ΓΥΡΟΣ ΓΚΟΥΡΑΣ - ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΑΝΟΣ'

Το σπήλαιο του Πανός ή αλλιώς Λυχνοσπηλιά, βρίσκεται σε υψόμετρο 690μ.

Η είσοδος είναι στην άλλη άκρη του πλατώματος, και έχει δυτικό προσανατολισμό, άρα το "ιερό" του στις λατρευτικές περιόδους ήταν προς την ανατολή. Αρχαία σκαλοπάτια οδηγούν στο πλάτωμα της εισόδου, στα τοιχώματα του οποίου υπάρχουν λαξευμένες οπές. Ξεχωρίζει μια χαραγμένη επιγραφή η οποία μαρτυρεί ότι ήταν αφιερωμένη στον θεό Πάνα.

Η κύρια αίθουσα του σπηλαίου έχει μήκος 52 μ. και πλάτος από 5 - 20 μ. διαβάζοντας την ταμπέλα που βρίσκεται στην είσοδο του σπηλαίο μαθαίνω ότι οι πρώτες ανασκαφές έγιναν το 1900 από τον αρχαιολόγο Ανδρέα Σκιά και έφεραν περισσότερα από 2.000 λυχνάρια των πρώτων αιώνων μ. Χ., χάλκινα νομίσματα και ιατρικά εργαλεία. Πιο κάτω βρέθηκαν πήλινα ειδώλια, μικρά αγάλματα του Πάνα και του Ερμή, περίπου 100 λατρευτικά αγγεία, μυκηναϊκά και προϊστορικά ευρήματα αλλά και δύο ανθρώπινοι σκελετοί του 5ου αι. π.Χ.

Η ανασκαφική έρευνα απέδωσε 2.000 λυχνάρια και πολλά άλλα ευρήματα, το πρώτο στρώμα των οποίων ξεκινάει από την μυκηναϊκή εποχή και το τελευταίο σταματάει στους μέσους βυζαντινούς χρόνους, οπότε και υπήρξε βίαιη διακοπή της λατρείας του Θεού.

Μέσα στο σπήλαιο.

Μπαίνοντας στην κεντρική είσοδο του σπηλαίου και αφού ανεβήκαμε τα σκαλάκια φτάσαμε στο ψηλότερο επίπεδο του δωματίου. Εκεί είδαμε σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Το έδαφος του σπηλαίου έχει ασβεστολιθική λάσπη, που δεν βουλιάζει αλλά είναι ολισθηρή στα κεκλιμένα σημεία.

Στη συνέχεια επιστρέψαμε προς την είσοδο και ετοιμαστήκαμε να κατεβουμε στο φαραγγι της Γκουρας.

Ο θεός Πάνας.

Ο Πάνας ήταν γιός του Ερμή και της Νύμφης Δρυόπης. Γεννήθηκε στο όρος Λύκαιον της Αρκαδίας. Μόλις η μητέρα του τον αντίκρισε με δύο κέρατα κατσικιού στο κεφάλι, μυτερά αυτιά, γενειοφόρο και τραγοπόδραρο, τον εγκατέλειψε τρομαγμένη. Ο Ερμής τον προστάτευσε και τον μετέφερε στον Όλυμπο.

Όταν τον αντίκρισαν οι θεοί άρχισαν να γελούν με την μορφή του. Ο Διόνυσος όμως, με χαρά δέχθηκε να τον πάρει στη συντροφιά του μαζί με τις αρκαδικές Νύμφες οι οποίες τον ανέθρεψαν στη φύση. Ο Πάνας έγινε παντοτινός τους σύντροφος και ακούραστος εραστής κάθε νέας ή νέου που πλησίαζε. Λέγεται πως ο Διόνυσο; Τον ονόμασε Πάνα, επειδή οι πάντες ευχαριστήθηκαν όταν τον είδαν.

Ήταν ο προστάτης του πολλαπλασιασμού των αιγοπροβάτων και θεωρούταν και ο ίδιος επιβήτορας αυτών. Προστάτη τους τον θεωρούσαν επίσης όσοι μάχονταν κι αγωνίζονταν δίκαια, γιατί πίστευαν ότι με τη βοήθεια του θα κατάφερναν να τρέξουν σε φυγή τους εχθρούς τους σπέρνοντας τον πανικό, λέξη που προέρχεται από το όνομα του θεού. Λέγεται πως στη μάχη επαναλαμβάναν ρυθμικά «Παν – Παν – Παν».

Μουσική: Two Steps From Hell - Victory