Ηλ. Κατσούλης - Ανεμάκι (Μ. Πάππος - Σ. Παπαζογλου) & Μαστιχόδεντρο - Ορφ. Περίδης (11ο μέρος)

Όλη η σειρά των 19 βίντεο, αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο ποιητή - στιχουργό Ηλία Κατσούλη για την πολύτιμη κληρονομιά που μας άφησε. Ο μοναδικός λόγος που τα δημοσιεύω, είναι για να γίνει γνωστό ένα μέρος από το έργο του σεμνού και τόσο άξιου δημιουργού.
Το υλικό που χρησιμοποίησα, προέρχεται από το διαδίκτυο και δεν μου ανήκει.

Ο Ηλίας Κατσούλης αυτοπαρουσιάζεται στο Ράδιο Βερόνικα τον Ιούνιο του 2007.
11ο μέρος αφήγησης και ακολουθούν δύο τραγούδια που διάλεξε ο Ηλίας Κατσούλης σε στίχους δικιούς του. Είναι το "Ανεμάκι" σε μουσική του Μανώλη Πάππου και ερμηνεία από την Σοφία Παπάζογλου και το "Μαστιχόδεντρο" σε μουσική και ερμηνεία από τον Ορφέα Περίδη.

Ανεμάκι

Άνοιξη φυσά στον κρυφό μου παράδεισο
φόρεσε ψυχή το λευκό σου πουκάμισο
η χαρά μου να πετάξει
με του ήλιου το μετάξι.

Αχ ζωή μου μια φορά
με τα χέρια μου φτερά
ν`αγκαλιάσω το φεγγάρι
να πετάξω μια φορά στ`ουρανού τα καθαρά
ανεμάκι να με πάρει.

Χόρεψε ζωή μου στο φως που λαχτάρησες
όλα τα ωραία στον ύπνο μου χάρισες.
Τώρα η μέρα άλλα γράφει
κάνει τη σκουριά χρυσάφι.

Αχ ζωή μου μια φορά
με τα χέρια μου φτερά
ν`αγκαλιάσω το φεγγάρι
να πετάξω μια φορά
στ`ουρανού τα καθαρά
ανεμάκι να με πάρει.

Μαστιχόδεντρο

Μοιάζω με το δέντρο εκείνο
που πληγώνουνε κι ανθίζει,
άσπρο δάκρυ σαν το κρίνο
απ’ το σώμα μου δακρύζει,
μοιάζω με το δέντρο εκείνο
που πληγώνουνε κι ανθίζει.

Μαστιχόδεντρο και κρίνο
Άγιο Μύρο και λιβάνι
ποιος αγάπησε να γιάνει.

Που σκορπάει την ευωδιά του
και στο χώμα που θα γείρει
κι ας κεντήσαν την καρδιά του
μ’ ασημένιο κεντητήρι,
που σκορπάει την ευωδιά του
και στο χώμα που θα γείρει.

Μαστιχόδεντρο και κρίνο
Άγιο Μύρο και λιβάνι
ποιος αγάπησε να γιάνει.

Μοιάζω με το δέντρο εκείνο
που το σώμα του αγιάζει,
απ’ το δάκρυ του που τρέχει
απ’ το μόσκο του που στάζει,
μοιάζω με το δέντρο εκείνο
που το σώμα του αγιάζει.

Μαστιχόδεντρο και κρίνο
Άγιο Μύρο και λιβάνι
ποιος αγάπησε να γιάνει.