Στην περιγρ. αποκάτω,σχετικά με το μουσικοθεατρικό μου'Μίκη,βουνό της Ζάτουνας,βουνό της Ρωμιοσύνης'

Ετούτες τις μέρες, τέλη Μάρτη του 2025, ολοκλήρωσα ένα μουσικοθεατρικό έργο,με τίτλο "Μίκη,βουνό της Ζάτουνας,βουνό της Ρωμιοσύνης". Στο εργο,ζωντανεύω επί σκηνής,τη 15μηνη ζωή του Μίκη στη Ζατουνα της ορεινης Αρκαδίας, όπου ειχε εκτοπιστεί απ' τη χούντα ο Μίκης,απ' τον Αυγουστο του '68 ως τον Οχτωβρη του '69..Συγκεκριμένα, πήρα 17 χαρακτηριστικά περιστατικά/γεγονότα που βίωσε εκεί ο Μίκης,γεγονότα αληθινά,"ιστορικά" γεγονότα ,όπως τα εχει διηγηθεί πολλές φορές ο Μίκης σε συνεντεύξεις του,και τα έκανα (αυτά τα περιστατικά), κανονικές σκηνές,με τους πραγματικούς τους πρωταγωνιστές,και πάντα με κατάληξη της καθε σκηνής, ένα τραγούδι μου που, είτε είναι πιστή μελωδική αποτύπωση της σκηνής που έχει μόλις εκτυλιχτεί,είτε κάνει (το τραγούδι) ένα άλμα,και βγαίνοντας απ' το ιστορικό κάδρο της φωτεινής εκείνης δεκαετίας του '60 με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του λαού μας, κάνει ένα σάλτο,και προσγειώνεται στην σημερινή μίζερη εποχή μας,την εποχή της παραίτησης και του "βαθέος ύπνου", ώστε μέσα απ' τη σύγκριση των δυο αυτών εποχών, να προβληματιστεί δημιουργικά ο θεατής. Οι σκηνές του έργου,έτσι όπως διαδέχονται η μια την άλλη, συνθέτουν επί σκηνής το 15μηνο πέρασμα του Μίκη απ' τη Ζάτουνα !Ο θεατής δηλαδή, έχει την αίσθηση ότι παρακολουθεί το Μίκη στη Ζάτουνα,για το διάστημα που εκτοπίστηκε εκεί, μαζί με την οικογένειά του,απ' τον Αύγουστο του 1968, μέχρι το Νοέμβρη του 1969.Τα τραγούδια ,θα παίζουν απ' τα ηχεία,και πάνω σ' αυτά,θα τραγουδάνε οι ηθοποιοί.Σκιαγραφούν το Μίκη σε άμεση σχέση κι ΑΛΛΗΛεπίδραση με τα βουνά της Ζάτουνας ολοτρόγυρα ,αφού ο Μίκης ,επί 16 μήνες εκεί πάνω, έγραψε ό,τι αριστουργηματικό έγραψε,χάρη στη μαγική επίδραση των βουνών εμπρός του.
Στις 31 Αυγούστου του 2024,λοιπόν,κατεβηκα στη Ζάτουνα της ορεινης Αρκαδίας,για τις 2ημερες εκδηλώσεις που θα γίνονταν εκεί,προς τιμήν του Μίκη.Από βουνά σ' άλλα βουνά.(Στο βιντεάκι,1 Σεπτεμβρη του 2024,φαίνομαι να ..σπεύδω ταχέως να μπω στο όμορφο "μπουλούκι" των μουσικών που περνούσαν κάτω απ'το σπίτι του Μίκη,τραγουδώντας το "Και δόξα τω Θεώ"-τραγουδώ κι εγώ μαζί τους,απ' το 0:10 και μετά.)
Η Ζατουνα ειναι ο τόπος που εξορίστηκε ο Μίκης,(Αύγουστος 1968-Νοέμβρης 1969).
Στις 2 μέρες που εμεινα εκεί,ευρισκόμενος κυριολεκτικά σε ονειρική κατασταση,με την αίσθηση και μόνο ότι ήμουν εκεί στον τόπο όπου εζησε/διαβηκε/ανασανε ο ουρανο-Μίκης, εκεί όπου έγραψε τις Αρκαδίες του,το Πνευματικό Εμβατήριο,τη μουσική για την ταινία "Ζ" του Γαβρά,εκεί όπου εμπνεύστηκε άλλα τόσα έργα που θα 'γραφε αργότερα,ξεκίνησα να γραφω το μουσικοθεατρικό έργο,με τίτλο "Μίκη,βουνό της Ζάτουνας,βουνό της Ρωμιοσύνης".Έχω τη βεβαιότητα, πως οι σπουδαίες μελωδίες,που εγραψε ο Μικης στη Ζατουνα,ήταν τα καθημερινά δώρα των βουνών στο Μίκη.Τα βουνά όμως,λες και κραταγαν τεφτέρι, κάθε φορά που ο Μίκης επαιζε τα τραγούδια του,σημείωναν αυτά που είχε συνθέσει ο Μίκης,ώστε την επομένη να τον πάνε πιο πέρα και πιο ψηλά,σ' εμπνευση και περιεχόμενο:να του στειλουν ακόμα πιο Υψηλή τη δωρεά τους:να του στείλουν δηλαδή,τραγούδια αθάνατα,τουτέστιν μελωδικά συμπυκνώματα Υψηλών νοημάτων,με απλές λαϊκές φόρμες μεν,με αξία και βάρος σπουδαίων αιώνιων μανιφέστων δε,Τραγούδια δηλαδή άχρονα,που είναι έτοιμα φτιαγμένα απ' τον υπέρτατο θεό,την Αρμονία,μες στους αιώνες,"κρεμασμένα"-απιθωμένα στον αιθέρα,ώστε κάποια στιγμή να διαλέξει η μανα-φύση,τα βουνά κυρίως,τον Έναν,μες στους αιώνες,που θα 'χει την ευγένεια και τη μεγαλοσύνη να τα μεταφέρει σ' όλους τους ανθρωπους,απαράλλαχτα όπως ακριβώς τα 'φκιασε η Αρμονία,μες στο χρόνο.