Πώς να σωπάσω - Νίκος Ξυλούρης

Πώς να σωπάσω - Νίκος Ξυλούρης

Πώς να σωπάσω - 1972
Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
1. Νίκος Ξυλούρης
2. Βασίλης Παπακωνσταντίνου
3. Μανώλης Λιδάκης
4. Χρήστος Θηβαίος

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ’ άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ’ έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;

[streetafisaofficial]

Δεν υπάρχει η φωνή του είναι ίσως ο μοναδικός ερμηνευτής σε παγκόσμια κλίμακα !!!! Να ζήσει η Κρήτη που βγάζει τέτοιους ανθρώπους φώτα στην σκοτεινή μας κοινωνία να Σάι καλά εκεί που είσαι Νικόλα σε ευχαριστούμε για όσα μας έδωσες έτσι απλόχερα μέσα από την καρδιά σου Θα σε θυμόμαστε

[ΓιαννηςΥφαντής-πδ]

Το ότι είναι ένα εξαίσιο τραγούδι, καμωμένο από τον εξαίσιο Σταύρο Ξαρχάκο και τραγουδισμένο από τον εξαίσιο Νίκο Ξυλούρη, δεν σημαίνει πως θα ξεχνούμε τον ποιητή (που χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε το εξαίσιο τραγούδι), σα φτωχό συγγενή, αναφερόμενο στο τέλος, μόνο και μόνο σαν ένα στοιχείο ταυτότητας του τραγουδιού. Θα το τραγουδήσουν κι άλλοι, όχι τόσο υπέροχα όσο ο Ξυλούρης, μα πρώτα οι στίχοι και μετά η μουσική, θα είναι πάντα εδώ, ανεξαρτήτως του ποιος το τραγουδά.

[Zinontoysandhandmadeconstructs]

Αφιερωμενο στα καθικια και τα αποβρασματα

[ManolisKatsoulis]

ΣΑΝ ΑΣΤΡΟ ΑΦΕΓΓΑΡΗΣ ΝΥΚΤΑΣ

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
όταν είμαι κοντά σου
γιατί με πας έτη φωτός μακριά,
κάπου εκεί πέρα,
στους αστερισμούς της Ανδρομέδας.
Εκεί που όλα είναι τόσο διαφορετικά,
τόσο όμορφα, τόσο εξωπραγματικά,
όσο μια ονειρική καταιγίδα
καλυμμένη με διαμάντια
και πολύτιμες πέτρες.

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
γιατί στα μεγάλα της ταξίδια σ ’ακολουθώ
χωρίς χάρτη και πυξίδα,
και δεν αναρωτιέμαι που βρίσκομαι,
αρκεί να είμαι μαζί σου.

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
γιατί στην αγκαλιά σου νιώθω
μύριους Ήλιους ν’ ανατέλλουν και να δύουν
και να στέλνουν στα κατάβαθα της ψυχής μου
κόκκινα ηλιοβασιλέματα αγαλλίασης,
ευδαιμονίας,
κι αγάπης.

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
αγκυροβολημένη στου πόθου
το γαλαζοπράσινο ακρογιάλι.
γιατί με τα παιχνιδίσματά σου
την ξανανιώνεις γνωρίζοντάς της
τους μαγικούς ρυθμούς και ήχους
που αναδύονται και δημιουργούνται
από τις ελπίδες και τα όνειρα.

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
όταν χαϊδεύω τα μαλλιά σου,
γιατί την παιανίζει η ομορφιά τους
καθώς ανταποκρίνονται στα κελεύσματά μου,
σαν τα στάχια του κάμπου
που τα κανακεύει η βροχή κι ο άνεμος.

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
όταν στο βλέμμα των ματιών σου
όλα τα χρώματα λάμπουν καθάρια,
και μοιάζουν με το άγιο νερό της θάλασσας
που τα κάνει όλα να φαίνονται καινούργια.

Τρέμει σαν άστρο αφέγγαρης νύκτας
η καρδιά μου,
όταν στα χείλη σου τα μαργαριταρένια
ο ψίθυρος βγαίνει πριν το φιλί,
σαν μελωδία από κιθάρα ή θαλασσινό κοχύλι,
αντανακλώντας και περιγράφοντας παραμυθένιες
τις πανανθρώπινες από καταβολής κόσμου επιθυμίες.

Κι όταν αρχίζω να σεργιανώ
με τρυφερότητα τ’ ακροδάκτυλά μου
στο κορμί σου πάνω,
πύρινες φλόγες αντί για αίμα
στέλνει η καρδιά μου
και κατακλύζουν τις φλέβες μου
με την ορμή του πάθους.

Και τότε
κι άλλοι αστερισμοί,
διπλανοί από την Ανδρομέδα εμφανίζονται:
της Κασσιόπης, του Πήγασου, του Περσέα
και σαν χρυσή βροχή κατακλύζουν την αρένα
και μαγεύουν
και νικάνε τα νοητικά μοντέλα
και τις λειτουργίες της μνήμης
του μυαλού μου…

Ένα τριαντάφυλλο στο Φεγγάρι
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

[ΚωσταςΜπυριτζας]

Τεράστιος ερμηνευτής, φωνάρα, σπουδαίος άνθρωπος, μεγάλος αγωνιστής αριστερός κομμουνιστής. Η μουσικη ειναι του εξίσου μεγάλου Ξαρχακου και οι στίχοι του Κώστα Κινδύνη.

[ΓιάννηςΤζιμουράγκας]

Ο Νικόλας είχε τα πιο καθάρια μάτια πού εχω δει.