Poetic - Αρνούμαι

παραγωγή : Radical (The Blue Square Project)
στίχοι - παρουσίαση - μίξη : Poetic

Είναι η αρχή για να αναπτυχθεί η σκέψη
καλώς ή κακώς, σ' αρέσει δε σ' αρέσει
δεν ζητάω από εσένα να μου πεις τι σ' αρέσει
χωρίς πολλά πολλά θα σε βάλω στη θέση
που σου αξίζει, γιατί τόσο καιρό σε ακούω
αλλά είναι στη φύση μου, να μην σε υπακούω
να μην ακολουθώ πόσο μάλλον να καθοδηγούμαι
ούτε ηγέτης, ούτε κράτος, ούτε στολές, μου αρκούνε
αυτό που μ' εξιτάρει και μου ιντριγκάρει το μυαλό
είναι σε κάθε νου και κάθε καρδιά να δω παλμό
αγωνιστικό ενάντια σε κάθε εξουσία
ο εξουσιαζόμενος να διαλύσει κάθε θρησκεία
ο νομοταγής πολίτης να ακυρώσει κάθε νόμο
γιατί οι νόμοι τους είναι ο ψεύτικος τους κόσμος
είναι η ασπίδα του αστικού τους προσωπείου
και το ακόνι του πιο απάνθρωπου σφαγείου
να γκρεμίσεις αδερφέ τις φυλακές του μυαλού σου
και τα κελιά που έχουν βάλει τους εχθρούς σου
γιατί όσο υπάρχουν φυλακές θα εξουσιάζουν
οι ανθρωποφύλακες ρε! βασανιστήρια εκφράζουν

αυτοί που μας λένε πολλά
είναι αυτοί που μας περνούν τη θηλιά
γιατί δε θέλουν μυαλά που αντιδρούν
θέλουν σκυμμένους να τους υπακούν
είναι μεγάλο το παιχνίδι και στημένο
έτσι το θέλησε το κατεστημένο
κι αν έμεινε μέσα σου κάποια αξία
στάσου ενάντια σε κάθε εξουσία

στέκω ενάντια σε κάθε εξουσία και αρνούμαι
όσα μου έταξαν, όσα μου είπαν κι όσα πούνε
γιατί δεν με φοβίζει να πάω κόντρα στο ρεύμα
σε κάθε υπακοή σου θα ξεριζώνω κι ένα στέμμα
δεν αρκούμαι στα λίγα, δεν έχω μάθει να φεύγω
δεν αντέχω να ακούω διαταγές και "να προσέχω"
γιατί αυτό που ζούμε, η γαμημένη ύπαρξη μας
πρέπει να είναι όπως γουστάρουμε - γαμώ τη ζωή μας!
γιατί είναι λίγη ρε συ, για να ζήσεις σκυμμένος
είναι ατέλειωτη όμως όσο τη ζεις φυλακισμένος
και θα στο λέω μέχρι να μην έχω φωνή
μείνε αληθινός, σπάσε του νου τη φυλακή
θα είμαι εκεί που συναντιούνται οι ηττημένοι
εκεί που εξεγείρονται οι απελπισμένοι
εκεί που η σπίθα είναι αναμμένη πάντα
όπου ο κρατισμός θεριεύει θα στήνω μια ιντιφάντα
θα ζήσω πρόσφυγας, αντάρτης - παρτιζάνος
ζαπατίστας, ίσως νεκρός, μα όχι ρουφιάνος
ποτέ προσκυνημένος, ούτε δωσίλογος, αρνούμαι
μέχρι να φύγω ζητάω όσα δικαιούμαι