filmov
tv
Ένας χαρούμενος αλήτης (Valse του 1946) ... (Αθήνα-Μοναστηράκι..) [HD]

Показать описание
βίντεο- επεξεργασία:iliana
___________________________________
'Ένας χαρούμενος αλήτης''
Ένα Valse του 1946 .... εδώ το τραγουδάει ένας υπέροχος Άνθρωπος, ο κύριος Χαράλαμπος....το πρόσωπό του δεν φαίνεται, γιατί δεν το επιθυμούσε....τον ευχαριστώ πολύ που με άφησε να το βιντεοσκοπήσω....!
*** (ίσως να είχα ακούσει ξανά το τραγούδι.....ο κύριος Χαράλαμπος όμως με έκανε να το προσέξω...)
________________________________
Ένας χαρούμενος αλήτης (1950)
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Γιώργος Μαλλίδης
_________________________
Κι αν είμαι φτωχός μου μένει ευτυχώς
καρδιά από νέτο χρυσάφι
κι’ αν κάτι συμβεί κι αυτό θα διαβεί
ποτέ μου δε μένω στο ράφι
τη φτώχεια γλεντώ με λα φα σολ ντο
διαρκώς τραγουδώ σαν κανάρι
τα κορίτσια κοιτώ και τα πλούτη πετώ
γιατί έχω τη φτώχεια καμάρι
Στους δρόμους γυρνώ γελάω ή πονώ
με ήλιο με μπόρα με νέφη
δεν έχω ψωμί σφυρίζω γραμμή
ποτέ δε μου λείπει το κέφι
Στα κλαδιά τη φωλιά μου σαν να `μαι πουλί
κι’ αν δεν έχει ασανσέρ δε με νοιάζει πολύ
στους δρόμους γυρνώ με τον ουρανό
παρέα μου τον γαλανό
Αλήτης κι εγώ διαρκώς νοσταλγώ
μα γέλιο τον κάνω τον πόνο
κι’ αν κάποια φορά μου λείψ’ η χαρά
τ’ αστέρια το ξέρουνε μόνο
μου στέκει αδελφός του ήλιου το φως
που κάθε μου ελπίδ’ ασημώνει
κι’ έχω στη σιγαλιά συντροφιά τα πουλιά
τη πηγή τα λουλούδια το χιόνι
Στους δρόμους γυρνώ γελάω ή πονώ...
___________________________________
'Ένας χαρούμενος αλήτης''
Ένα Valse του 1946 .... εδώ το τραγουδάει ένας υπέροχος Άνθρωπος, ο κύριος Χαράλαμπος....το πρόσωπό του δεν φαίνεται, γιατί δεν το επιθυμούσε....τον ευχαριστώ πολύ που με άφησε να το βιντεοσκοπήσω....!
*** (ίσως να είχα ακούσει ξανά το τραγούδι.....ο κύριος Χαράλαμπος όμως με έκανε να το προσέξω...)
________________________________
Ένας χαρούμενος αλήτης (1950)
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Γιώργος Μαλλίδης
_________________________
Κι αν είμαι φτωχός μου μένει ευτυχώς
καρδιά από νέτο χρυσάφι
κι’ αν κάτι συμβεί κι αυτό θα διαβεί
ποτέ μου δε μένω στο ράφι
τη φτώχεια γλεντώ με λα φα σολ ντο
διαρκώς τραγουδώ σαν κανάρι
τα κορίτσια κοιτώ και τα πλούτη πετώ
γιατί έχω τη φτώχεια καμάρι
Στους δρόμους γυρνώ γελάω ή πονώ
με ήλιο με μπόρα με νέφη
δεν έχω ψωμί σφυρίζω γραμμή
ποτέ δε μου λείπει το κέφι
Στα κλαδιά τη φωλιά μου σαν να `μαι πουλί
κι’ αν δεν έχει ασανσέρ δε με νοιάζει πολύ
στους δρόμους γυρνώ με τον ουρανό
παρέα μου τον γαλανό
Αλήτης κι εγώ διαρκώς νοσταλγώ
μα γέλιο τον κάνω τον πόνο
κι’ αν κάποια φορά μου λείψ’ η χαρά
τ’ αστέρια το ξέρουνε μόνο
μου στέκει αδελφός του ήλιου το φως
που κάθε μου ελπίδ’ ασημώνει
κι’ έχω στη σιγαλιά συντροφιά τα πουλιά
τη πηγή τα λουλούδια το χιόνι
Στους δρόμους γυρνώ γελάω ή πονώ...
Комментарии