Μίλτος Πασχαλίδης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Πριν το τέλος & Από μένα τον Βασίλη Θέατρο Βράχων, 5 6

Μίλτος Πασχαλίδης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου,
Πριν το τέλος & Από μένα τον Βασίλη
(Θέατρο Βράχων, 5-6-2015)

Πριν το τέλος
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Lucio Battisti
Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ’ ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
σε κρατούσα απ’ το χέρι ότι ζούμε μου λες δε μου φτάνει

Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου `χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω

Σιδερένια η σκάλα και μου `λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη
Σκέψου να ’ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να `σου το πιόνι
μια φορά μου `χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω

Από μένα τον Βασίλη
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Δε θα `ταν σήμερα Δευτέρα
αν δεν ξυπνούσαμε μαζί
Δε θα `χε όνομα η μέρα
αν δεν της έδινες εσύ

Δε θα `ταν η βροχή να πέφτει
αν δε μας έβρεχε μαζί
δε θα `χα εικόνα στο καθρέφτη
αν δε με κοίταζες εσύ

Όσα τραγούδια και να γράψω
πάλι τον ήχο σου θα ψάξω
Κι όση αγάπη σου `χω στείλει
είναι από μένα τον Βασίλη

Δε θα `ταν τ’ όνειρο δικό μου
αν δεν κοιμόμαστε μαζί
δε θα `χε φως το γόητρο μου
αν δε με φώτιζες εσύ

Δε θα `ταν η φωνή δική μου
αν δε μιλούσαμε μαζί
δε θα `χε ιδρώσει η μουσική μου
αν δεν την άκουγες εσύ

Όσα τραγούδια...