Η Κόμισσα Της Φάμπρικας- Γιαλαμάς, Πρετεντέρης

Το θεατρικό έργο «Η Κόμισσα της Φάμπρικας» των Γιώργου Γιαλαμά και Αλέκου Πρετεντέρη αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικές κωμωδίες της λεγόμενης «χρυσής εποχής» του ελληνικού θεάτρου, που παντρεύει την παρεξήγηση με το κοινωνικό σχόλιο και το λαϊκό χιούμορ με την αστική σάτιρα. Αν και ο τίτλος θυμίζει κάτι βγαλμένο από μπουλβάρ ή μελόδραμα, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ανάλαφρη φαρσοκωμωδία γεμάτη ζωντάνια, χιούμορ και πολιτική ειρωνεία.

Υπόθεση του έργου

Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από τρία ξαδέλφια που έχουν το ίδιο ονοματεπώνυμο: Χρήστος Δελημάνης. Ένας είναι αστυφύλακας, ο δεύτερος κομμουνιστής και μόνιμα άνεργος, και ο τρίτος ένας ψιλό-απατεώνας με γνωριμίες στο «πεζοδρόμιο» της ζωής. Η συνύπαρξή τους στην ίδια αυλή προσφέρει απλόχερα ευκαιρίες για κωμικά μπλεξίματα, παρεξηγήσεις και κοινωνικά σχόλια.
Η ιστορία παίρνει στροφή όταν ο αστυφύλακας Δελημάνης συλλαμβάνει την Έφη, μια νεαρή γυναίκα που προσπαθεί να ανακτήσει κάποια ερωτικά γράμματα από το σπίτι του εραστή της αδελφής της. Η Έφη δίνει ψεύτικα στοιχεία, κρύβοντας ότι είναι στην πραγματικότητα η κόρη του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως. Όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται, η ζωή του αστυφύλακα ανατρέπεται προς το καλύτερο: μετατίθεται στη Γενική Ασφάλεια, γίνεται δεκτός στη Σχολή Υπαστυνόμων και τελικά κατακτά και την καρδιά της Έφης.

Χαρακτήρες και σκιαγράφηση

Το έργο χτίζεται πάνω στους τρεις Δελημάνηδες, οι οποίοι εκπροσωπούν τρεις διαφορετικούς κόσμους:

Ο αστυφύλακας είναι ο ευσυνείδητος, τίμιος κρατικός υπάλληλος.

Ο κομμουνιστής ξάδερφος φέρνει τον πολιτικό σαρκασμό στο προσκήνιο, ως ο αιώνια αγανακτισμένος διανοούμενος.

Ο απατεώνας είναι ο μικροαστός τυχοδιώκτης, παμπόνηρος και βολεψάκιας.

Η Έφη, με τη σειρά της, αποτελεί τον καταλύτη των εξελίξεων. Είναι όμορφη, κακομαθημένη, αλλά τελικά γοητευμένη από την αυθεντικότητα του αστυφύλακα. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες – γείτονες, ανώτεροι, συγγενείς – προσθέτουν στην κωμική πολυφωνία του έργου.

Ιστορικό και κοινωνικό υπόβαθρο
Το έργο εντάσσεται χρονικά στη δεκαετία του 1960, περίοδο γεμάτη αντιθέσεις: πολιτικές εντάσεις, η διαρκής σκιά του Εμφυλίου, η άνοδος του μικροαστισμού, αλλά και το όνειρο της κοινωνικής ανόδου. Το έργο σατιρίζει ευγενικά τόσο τον κρατικό μηχανισμό όσο και την αριστερή ρητορική, αποφεύγοντας τον διδακτισμό. Μέσα από την κωμωδία, διακρίνουμε τις ταξικές αποστάσεις, τις ανισότητες και την αναζήτηση ταυτότητας σε μια μεταβατική Ελλάδα.

Η πρώτη παρουσίαση και αποδοχή
«Η Κόμισσα της Φάμπρικας» πρωτοανέβηκε στη σκηνή στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, κυρίως λόγω της ευφυούς πλοκής και των εξαιρετικών διαλόγων. Η παράσταση γνώρισε επανειλημμένες αναβιώσεις, καθώς το έργο παραμένει διαχρονικό και ιδανικό για λαϊκό κοινό που αναζητά καλή κωμωδία με έξυπνο περιεχόμενο.

Η ιστοσελίδα μου
Τα Podcast μου:
Το κανάλι μου στο you tube
Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία:
Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί: