Ζωή με μόρια

Στίχοι γραμμένοι το 2016 στην Φολέγανδρο όταν ήμουν κι εγώ αναπληρωτής εκπαιδευτικός. Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης οι στίχοι ζωντανεύουν και μελαγχολούν. Για τους συναδέλφους που επιμένουν ακόμα.

Κάπου στο απέραντο, χαμογελούσες
κι εγώ χειμώνες να ζυγίζω επιλογές
το μόνο απόθεμα που μ’ αγαπούσες
σε φανταζόμουν κάθε νύχτα να το λες.

Στ’ άγρια βράχια σου, τα λακτισμένα
κόντρα στον άνεμο χτίζουν φωλιές
πριν φύγουν κοίταξαν μερικά κι εμένα
κι ύστερα σκόρπισαν σαν μαθητές.

Ζωή με μόρια, σημαδεμένη.
θες να την νιώθεις σαν υπόθεση τιμής!
Με τη βαλίτσα σου… είναι δεμένη
και μ’ ένα απόκομμα μιας άγονης γραμμής.

Φάροι που έσβησαν σ’ αυτά τα μέρη
πόσο τα όνειρα πιο ταπεινά;
Ό,τι μ’ απόμεινε σου έχω φέρει
πάντα ό,τι χώραγε σε μια αγκαλιά.

#εκπαιδευτικοί #Αναπληρωτές #Νησιά #Δάσκαλοι #Καθηγητές #Ωρομίθιοι #Προϋπηρεσία #μόρια