🕊Challenging love 6🕊

Показать описание

🕊~Acı insanı uyuşturur,Aşk daha güçlü bir silahtır~🕊
Anka:Yapma!
Tae bir adım geri gider
Anka bir şey demeden ordan hızlıca uzaklaşır ve arabasına binip karakolun yolunu tutar
Karakol~
Min Hee:An—
Anka:Müdür odasında mı?!
Min hee:Evet
Anka hemen müdürün odasına girer ve
Anka:Gizli Görevimi istiyorum!
Müdür:Ne?!Daha geçen istemiyorum dedin!
Anka:O geçendi!
Müdür:Öyle olsun bakalım
2 saat sonra
Jk:Bende varım dimi bu İşte Anka?!
Anka:Görevde kimler var bilmiyorum ki açıkcası zerre umrunda değil
Jk:Tamam ben öğrenirim kimler var
Suga:Gerek yok öğrendim bile
Nikol:Dökül bir zahmet artık!
Suga:Tamam be! Ben varım Jimin var Tae var Nikol var bide Anka İşte ha arada sırada Jungkook da gelsin dedi
Jk:Arada sırada?!
Anka:Tamam Jk yeter
Jk:Neyse ne zaman ihtiyacın olursa çağır beni Anka
Anka:Tamam
Nikol:Ah hadi araba hazır gidelim eve dinlenelim yarın bizi çok şeyler bekliyor
Suga:Yarın yeni bir kişiliğe bürünücez
Jimin:Gidelim artık lütfen
Evde~
Anka🕊
Kendimi kötü hissediyorumdum normaldi çünkü Ablamı kaybetmiştim onu çok seviyordum ama Ne yaparsam olmuyor eskisi gibi düşünceler içinde boğulmaktan yorulduğumda aşağı su içmek için gidiyordum ki Jimin’in odasında iç çekişler ve ağlama sesleri duyunca olduğum yerde çivilendim sanki kalbimi yerinden bir daha çıkarıp yeniden paramparça ettiler evet ben bu çocukları gerçekten kendi canımdan bile çok seviyordum. Daha fazla orda durmayıp Jimin’in odasının kapısını açtım evet bu manzarayı beklemiyordum karşımda bir adet yerde oturup yorganına sarılmış Ve ağlayan bir Jimin kesinlikle beklemiyordum
Anka:J-Jimin?!
Jimin başını kaldırıp Anka’yı görünce hıçkırıkları daha da şiddetlendi Anka Kapıyı kapatıp Jimin’in yanına gitti ve yerde yanına oturup Jimin’in kafasını dikkatlice dizlerine koydu bir yandan konuşuyordu bir yandan da saçlarını okşuyordu
Anka:Niye ağlıyorsun Chim Chim?
Bu sözden sonra Jimin hala ağlamasını dindirerememişti ama zar zor konuşuyordu
Jimin:O.....Gitti Anka.....~Sevdiğim kadın~ gitti asla geri dönmeyecek DÖNEMEYECEK
Sonlara doğru ağlaması şiddetlenmişti
Anka:O şanslı kadın kimdi?
Jimin:Ne önemi var ki?!Gitti o artık.....Ona hislerimi söyleyemeden gitti.....Çok pişmanım keşke önceden söyleseydim...... Beni kabul etmeyeceğini düşündüğümden söylemekten vazgeçtim hatta onu silmeye bile çalıştım Ama....
Anka:bu kadar çabuk vazgeçmek istemişsin peki sana bir soru sorucam ~Öleceğini bile bile nasıl yaşıyorsun?!~
Jimin:Zaten unutamadım o kimdi diye hala merak ediyormusun?!
Anka:Evet
Jimin:O kadın senin ablandı Anka yani ~Gece~
Anka bir anda duraksadı Ve oda ağlamaya başladı Jimin hemen oturur pozisyona gelip Anka’ya sıkıca sarıldı artık ikiside ağlıyordu
Anka:O asla dönmeyecek dönemeyecek Jimin neden ben neden biz?!
Jimin:Bilmiyorum Anka ama intikam sırası bize de geliyor yavaş yavaş o adamın size yaptıklarını burnundan getirecem
Biz o kadar dalmıştık ki kapının açıldığını bile duymamıştık birden üzerime zıplayanlar sayesinde düşüncelerimizden ayrıldık
Suga:Bir daha ağlamak Yok!
Nikol:Ağlamayı kes hemen hanımefendi ablan Ne dedi?!
Anka:Tamam
Jimin:Yarını bekleyin sadece Yarını!
Anka son kez Jimine sarılıp odadan çıktı ve mutfağa inip su içti ki kendine gelsin ama beline sarılan iki kolla olduğu yerde haraket edemedi boynunda nefes hiss edince olduğu yere çakıldı sanki kalbi onu dinlemiyordu istemsizce yerinden çıkacakmış gibi atıyordu Anka kendine gelsin diye bir kaç kez kalbine vurdu ama nafile sonraysa cesaret geldi ve arkasını döndü ama burun buruna bir Tae beklemiyordu
Anka:S-
Tae parmağını Anka’nın dudaklarına koyup konuşmasını engelledi
Tae:Sadece sus buna ihtiyacın var biliyorum
Tae bir anda Anka’ya sıkıca sarıldı Tae haklıydı Anka’nın buna çok ihtiyaçı vardı Tae en sonunda geri çekilip ordan çıktı Anka daha fazla titremekten mahv olan ayaklarını tutamadı Ve yere çöktü 20 dakika sonra üşüdüğü için yerden kalktı Ve odasına gidip yatağa uzandı ama son kez gözyaşlarını sildi çünkü yarın çok değişecekti
~Ağlayarak uyuyan kadın çaresizdir.Gözyaşlarını silerek uyuyan kadın ise TEHLİKELİ~
🕊Son🕊